มนต์รักลูกทุ่ง

เฮาชาวดอย


          มนต์รักลูกทุ่ง
  คิดถึงดอยสูงเลียดเสียดปุยฟ้า
เคยเอื้อมมือคว้าเมฆาอยู่ไหวไหว
แสนคิดถึงสายลมห่มอบไอ
เคยสุขใจสำราญสถานคีต์
  กล้วยไม้เอยเคยชูสายสยายช่อ
เม็ดหมากก่อแตกกล้าท้าแสงสี
คิดถึงเอยใบหน้าตาคู่นี้
ได้แต่ลี้หลบหน้าหลีกมาไกล
  กาลเวลาผันเปลี่ยนเกินเวียนกลับ
เกินจะนับเวลามาหลับใหล
อยากจะหวนเวลาก็อาลัย
จึงฝากร่ำคำนัยเตือนใจตน
  คิดถึงถิ่นดินแดนแผ่นฟ้าฟาก
เอื้อมมืออยากไขว่คว้าก็หาหน
ภาพวิมานปานเขียนไหวเวียนวน
ได้แต่จนหัวใจเราเพียงเท่านั้น
				
comments powered by Disqus
  • ไหมแก้วสีฟ้าคราม

    5 พฤษภาคม 2551 21:47 น. - comment id 846505

    แด่ น้องจุ๋นจุ่น
          ท้องทุ่งนาป่าเขาลำเนาไพร
          พริ้วกอไผ่ไหวลู่ลมชมทิวทุ่ง
          โสนน้อยห้อยระย้าท้าสายรุ้ง
          หอมกลิ่นฟุ้งจรุงใจใบพุทรา36.gif36.gif36.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 พฤษภาคม 2551 00:43 น. - comment id 846579

    คิดถึงทุ่งหญ้าป่าเขา
    ที่เรานั้นเฝ้าชิดใกล้
    คิดถึงนกร้องก้องไพร
    คิดถึงบางใครเหลือเกิน
    
    11.gifเป็นมนต์ที่สะกดหัวใจค่ะ11.gif
  • ภูโอบดอย

    6 พฤษภาคม 2551 07:14 น. - comment id 846649

    บ้านป่าที่แดนดอย
    นับวันคอยเจ้าหวนคืน
    กลิ่นเอื้องยังหอมชื่น
    มนต์ระรื่น.....รัก...บ้านดอย.......
  • รักนะ

    6 พฤษภาคม 2551 13:53 น. - comment id 846760

    แต่งเพราะนะเนี่ย  ว่างๆสอนบ้างนะคะ
    ยังไม่มีใครสอนเลย   แต่งให้ใครเหรอคะ
    คิดถึงใครเหรอคะ  ถ้าเป็นเราคงดีนะคะ
    36.gif36.gif16.gif16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน