มองดาวเดือนเกลื่อนฟ้าใจอาดูร คล้ายสิ้นสูญทิศทางจะย่างก้าว เพียรถามนกถามฟ้าถามดวงดาว ว่าใจเจ้าลอยไปทางไหนดี มิอาจบ่งหนามไหน่จากใจออก กลับย้ำตอกเกินกว่าเมินหน้าหนี ดั่งทับถมจมปลักหนักชีวี สุดใจนี้รับไหวไม่อาจทน มีความผิดอย่างไรที่ไหนเล่า ทำฉันเศร้าเพราะไรหนอขอเหตุผล หรือนี่คือบาปกรรมซ้ำเล่ห์กล ฉันต้องทนรับไว้เพียงผู้เดียว ตามน ๒๕ เมษายน ๒๕๕๑
25 เมษายน 2551 13:45 น. - comment id 842889
อิอิ..เจอคนเศร้าอีกคนแล้ว... มากจริงๆ...เอาใจช่วยนะ
26 เมษายน 2551 00:06 น. - comment id 843031
ดีใจจริง ๆ ที่กวี(ตัว)ใหญ่ มาเยี่ยม แอบชื่นชมผลงานของคุณฝากฝันมานานแล้ว ขอบคุณจริง ๆ
27 เมษายน 2551 11:38 น. - comment id 843624
แวะมาทักทายคนเศร้าอีกคนค่ะ
27 เมษายน 2551 14:34 น. - comment id 843669
กชมนวรรณ ขอบคุณมากที่เข้ามาทักทาย เข้ามาอยู่ในบ้านกลอนอีกหน่อยคงจะหายเหงาแล้วล่ะ อิอิ