ลารักรติกาล สายลมพัดผ่านม่านฟ้า ปานหยอกดาริกามาไหวๆ เดือนดาวพราวแสงแห่งหทัย หนาวเหน็บเจ็บในเนิ่นนาน ลมพัดเป็นระลอกบอกให้รู้ ว่าเขามีคู่ใหม่รักสมัครสมาน ใหลทวนหวนกลับแห่งสายธาร พัดกลิ่นถิ่นวานสราญรมณ์ เอื้อมฟ้าสูงไกลใครถึง ใจจึงต่ำศักดิ์ด้วยรักขม แลดาวพราวพรายได้แต่ชม ได้ฝากสายลมว่าชมดาว คิดถึงนวลปรางค์นางนั่น มองจันทร์แล้วให้ถอนใจผ่าว ร้อยลำนำจำนรรจามาก็ยาว อวยพรกล่าวว่าลารติกาล
เฮาชาวดอย 25 เม.ย. 2551 07:57 น. - ID 114520 
849
1
0
25 เมษายน 2551 08:56 น. - comment id 842786
บอกลารักรติกาลม่านเวลา ข้ามขอบฟ้าป่าเขาเจ้าภูสูง เหมือนวิหคนกป่าลานกยูง ยากจับจูงจัดร่วมเรียงเคียงคู่กัน........ใช่ป่ะ
25 เมษายน 2551 09:23 น. - comment id 842800
ลาแล้วเจ้ารติกาลนานมาล่วง หลงคำลวงคำพร่ำน้ำตาไหล เคยหลงคำเหน็บนานสะท้านใจ จะไม่ขอหลงคำใครในชีวิต ขอกราบขอบพระคุณครับ
25 เมษายน 2551 09:35 น. - comment id 842805
25 เมษายน 2551 09:45 น. - comment id 842810
ลาก่อนรติกาล . เพื่อพบตะวันใหม่ ลาก่อนความเศร้าใจ ความสดใสจากสิ่งอื่นๆ..ยังมี
25 เมษายน 2551 13:58 น. - comment id 842898
ขอกราบขอบพระคุณ คุณสลักพิณและ คุณบุศย์น้ำทอง ที่แวะมาชมนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
