เพ็ญกระจ่าง กลางฟ้า เหว่ว้านัก คนร้างรัก แรมไกล ไห้คิดถึง คนคนหนึ่ง ซึ่งเคยล้อ พ้อรำพึง ว่าเราพูด คำคิดถึง ไม่ซึ้งใจ มาวันนี้ ไม่มีเรา ไร้เงารัก เขาจะพัก ความสัมพันธ์ ให้หวั่นไหว คำคำหนึ่ง ซึ่งซึ้งทราบ อาบทรวงใน คงไม่ไขอวดใครให้อายคน คนปากหนัก รักไม่เป็น ดังเช่นฉัน คงคงมั่น ต่อจิตใจ ไม่สับสน ความคิดถึง ไม่ฝากฟ้า มาผ่อนปรน ครวญรักจน จันทร์สลาย ไม่คลายคลอน ไม่แคลงคิด ว่าใคร ได้ใจเจ้า จะมั่นเอา ห้วงอาลัย มาไถ่ถอน ความคิดถึง ช่วงหวานซึ้ง ซึ่งอาทร เพื่อตัดรอน ริษยา มาลวงใจ เพ็ญกระจ่าง กลางฟ้า จะลาแล้ว กลิ่นดอกแก้ว กรุ่นลา เปิดฟ้าใหม่ ฟากฝั่งฝัน ยังเลืองลาง ร้างทางไป คราบน้ำตา สั่งหัวใจ ให้รอเธอ แต่งกลอนนี่มันยากจังครับ ไม่รู้จะตั้งชื่อเรื่องอย่างไรด้วย ไม่รู้จะแต่งยังไงให้มันมีอารมณ์ มีเรื่องราวกับเขามั่ง
พะแนง 21 เม.ย. 2551 14:22 น. - ID 114409 
931
0
0
21 เมษายน 2551 15:10 น. - comment id 841364
แวะมาทักทายค่ะ จะแนะนำยังไงดีน๊า พี่ก็เพิ่งหัดแต่งเหมือนกัน เอาเป็นว่าเรามาเข้าสมาคมเดียวกันดีกว่านะ ( มือใหม่หัดแต่ง ) ยังไงก็ให้ปรมาจารย์ทั้งหลายเม้นแล้วกันนะ
21 เมษายน 2551 16:14 น. - comment id 841380
เงารักยังฝังแน่นแสนอึดอัด จนรับจัดระบบใจให้เข้มแข็ง ที่ผ่านมารักเร่เห่สำแดง จนใจแจ้ง...แล้วใจ...ให้อดทน.. ชื่ออะไรดีน้า...
21 เมษายน 2551 16:35 น. - comment id 841394
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ เอาชื่อเรื่องว่า ขอรักจากดวงจันทร์ ดีมั๊ยคะ ไม่ทราบว่าชอบรึเปล่านะ
21 เมษายน 2551 17:18 น. - comment id 841425
งั้นให้ชื่อว่า..คิดถึง..ก็แล้วกัน ไม่รู้ว่าจะชอบหรือเปล่า..ก็ลองตั้งให้สัมพันธ์กับเรื่องที่เขียนก็น่าจะพอ... สำหรับเราก็ใช้หลักการนี้แหละ..
22 เมษายน 2551 07:02 น. - comment id 841584
สวัสดีครับ..... "ไม่มีชื่อ"ก็ตั้งเป็นชื่อเลยสิครับ....
22 เมษายน 2551 09:00 น. - comment id 841631
ชื่อ...."บทกวีไม่มีชื่อ อันดับที่ ๕"... ดิ้คะคุณครู...เพราะเรื่องก่อนๆ ก็ไม่มีชื่ออยู่หลายเรื่องนะคะ
24 เมษายน 2551 17:22 น. - comment id 842539
แลหาเพ็ญคืนนี้หนีไปไหน ฝากรักไปบอกเธอละเมอหา ยังคิดถึงเธออยู่หลายเพลา ที่ผ่านมาซึ้งใดใดไม่เคยลืม ครั้งหนึ่งซึ่งเธอทำให้เจ็บ เห็นใจแล้วหนาวเหน็บสร่างซาปลื้ม ต้องกลับมาทำใจเลิกหลง-ลืม น้ำตาซึมเปียกหมอนถอนอาลัย ซึ้งแล้วรักที่ใดใดได้เห็นทุกข์ ไหนความสุขมาเยือนเยื้อนไปไหน อนิจจารักแล้วเจ็บเหน็บทรวงใน เปลี่ยนรักใหม่ไม่ยื้อยุดฉุดมาครอง คิดเสมอวันหนึ่งเธอต้องเจอรัก ฉันขอพักหัวใจไหม้หม่นหมอง รักครั้งใหม่ใช้สติเข้าตริตรอง รักรอบสองรักแท้แต่ใคร่ครวญ พรรณนาใดใดไปตามความรู้สึก ให้โทษกว่าที่เรานึกไม่ถึงถ้วน จะสานต่อก่อกรรมนำประมวล ย่อมแลล้วนชาติภพไม่จบเอย
25 เมษายน 2551 16:25 น. - comment id 842938
กลอนเมื่อกี้ขอเปลี่ยนบบท้ดที่6 จากล่าง "รักครั้งใหม่" เปลี่ยนเป็น "รักเธอใหม่"
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
