เห็นแสงทองนั่นไหมที่ปลายฟ้า รู้สึกไหมว่าสวยกว่าวันไหนๆ สายลมอ่อนที่หมุนวนอยู่ไกลๆ เธอเห็นไหม..ยินไหม..เสียงสายลม เห็นดอกหญ้าเริงไล้ไอแดดอุ่น รู้สึกไหมว่ากรุ่นกรุ่นท่ามฟ้าห่ม น้ำค้างหวานฉ่ำชื้นให้ชื่นชม ก็แอบไว้ในอารมณ์แห่งความรัก รู้สึกไหม..เห็นไหม..ความคิดถึง สักนิดหนึ่งที่เกร่อกล่นอยู่บนตัก ยินหรือเปล่าเสียงคิดถึงที่ทายทัก โดยฉันกักเก็บไว้ในสายลม หากเธอเห็นแสงพรายที่ปลายฟ้า เห็นดอกหญ้าพริ้วผ่านผสานผสม เห็นน้ำค้างใสเย็นเห็นสายลม ความคิดถึงจะห่อห่ม..เธอด้วยรัก หากรู้สึกถึงความหวาน..อันผ่านพาด เธอก็อาจอิ่มอุ่นละมุนนัก ในคิดถึง..นับแสนอันแน่นหนัก ด้วยภวังค์แห่งรัก..ที่ทักทาย (ในคิดถึง..ที่โลดแล่นอย่างแน่นหนัก ด้วยอ้อมกอดแห่งรัก..ที่ทักทาย)
20 เมษายน 2551 14:55 น. - comment id 840966
เป็นกลอนหวาน ซาบซึ้ง และไพเราะดีค่ะ
20 เมษายน 2551 15:07 น. - comment id 840978
20 เมษายน 2551 16:51 น. - comment id 841008
ด้วยภวังค์แห่งรักที่ทักทาย จะอาบกายให้เอมอุ่นกรุ่นเสมอ ให้สายลมผ่านพบประสบเจอ ห่อห่มเธอด้วยคำนึงถึงฤทัย. มาแจมความหวานด้วยคน
21 เมษายน 2551 02:56 น. - comment id 841126
ไพเราะและซาบซึ้งมากค่ะ เข้าถึงอารมณ์โรแมนติกเลย ก็จะคอยติดตามผลงานเสมอนะคะ
21 เมษายน 2551 08:20 น. - comment id 841158
ผมค่อนข้างคุ้นชินกับบทกวี ในท่วงทำนองนี้ และอารมณ์แบบนี้ ตัวอักษรที่อ่านแล้วอบอุ่น...ในบางขณะที่อารมณ์เดียวกัน ...งดงามครับ..
21 เมษายน 2551 15:46 น. - comment id 841372
คุณช่ออักษราลี ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ ดีใจที่แวะมานะคะ ^^ คุณกรวรา ชื่อเราคล้ายๆกันเลยเน๊าะ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ คุณอิงภู ขอบคุณสำหรับบทกวีที่ไพเราะค่ะ ยินดีที่มาร่วมแจมนะคะ คุณ การัณยภาส ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ จะเก็บคำชมไว้เป็นกำลังใจในผลงานชิ้นต่อไปนะคะ คุณ เรไร สารภาพเลยค่ะ ว่าตอนนั้นกำลังฟังเพลง ชื่อ ภวังค์ อยู่ มันก็เลยทำให้เคลิ้มๆ แล้วมาเจอรูปนี้ ก็เลยคิดว่าต้องแต่งกลอนแนวนี้แหล่ะ ถึงจะเข้าท่า ที่สำคัญที่สุด นักเขียนหลายๆท่านในบ้านกลอนไทยนี่แหล่ะค่ะ ที่พิณวรานำมาเป็นแบบอย่าง
21 เมษายน 2551 17:40 น. - comment id 841431
21 เมษายน 2551 19:34 น. - comment id 841449
อ่านงานของคุณอิมชุดนี้เป็นชุดที่สอง อารมณ์กลอนคล้ายๆกัน บ่งบอกความเป็นคนช่างฝัน มองโลกในแง่ดี ของผู้เขียนได้เป้นอย่างดี การจบแบบนี้คือเบิ้ลวรรคสุดท้าย หรือสองวรรคสุดท้าย เคยเห็นในงานของคุณ "อิม อัลมิตรา" ชื่อเดียวกันด้วย ขอให้มีความสุขมากๆ เขียนไปเรื่อยๆ เขียนแล้วให้รู้สึกสบาย ผ่อนคลาย นั่นแหละประโยชน์ของบทกวี
22 เมษายน 2551 07:49 น. - comment id 841602
คุณ คนพะเยา สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับดอกไม้ ..และทักทายเช่นกันค่ะ คุณ ฤทธิ์ ศรีดวง อ่านคอมเมนต์คุณฤทธิ์ พิณวราก็สบายใจเช่นกันค่ะ รู้สึกมีความฝัน มีแรงบันดาลใจขึ้นอีกเป็นกองค่ะ คุณอัลมิตรา เค้าเป็นสุดยอดค่ะ พิณวรามิกล้าเทียบ ที่จบแบบนี้เนี่ย พิณวราไปเอาแบบอย่างนี้มาจาก คุณ วรภ วรภา ค่ะ เค้าเป็นผู้แต่ง เรื่อง มหาชเล ซึ่งเป็นกวีนิพนธ์ยอดเยี่ยม นายอินทร์อะวอร์ด ประจำปี 2550 ผลงานเค้า งดงามเชียวค่ะ
22 เมษายน 2551 08:54 น. - comment id 841615
พอมีความรักนี่โลกเป็นสีชมพูยังไง ไม่รุนะคะ อิอิ หายร้อนไปเลยเนาะ