ค่ำคืนนี้เดือนดาวพร่างพราวฟ้า ขวัญชีวายังสดับหรือหลับใหล ยินเสียงขลุ่ยขับกล่อมไหมจอมใจ พี่ส่งไปปรุงจิตยามนิทรา เสียงขลุ่ยผิวหวิวแว่วดังแจ้วเจื้อย ระริกเรื่อยดั่งดวงจินต์ถวิลหา หอมกลิ่นแก้วกลางสงัดลมพัดพา ถึงน้องยาคนเหงาที่เฝ้ารอ สำเนียงครวญขลุ่ยหวานกังวานแว่ว สบโสตแผ้วเพริศใจบ้างไหมหนอ หอมบ้างไหมแก้วกลิ่นประทิ่นทอ พลิ้วเพียงออกล่อมขวัญท่ามจันทร์เพ็ญ สร้อยสนตัดรัวนิ้วลมพลิ้วผ่าน ก้องกังวานผันทำนองดุจมองเห็น สบลมหนาวน้ำค้างลงพร่างเย็น แม้นยากเข็ญก็จะกล่อมเจ้าจอมใจ หลับเถิดหนาเนื้อเย็นเพ็ญสงัด พระพายพัดเชยพาพฤกษาไหว อุ่นผ้าห่มแทนก่อนพี่ย้อนไป แอบอกไอพี่ยาเมื่อคราเยือน อกทหารชาญชัยเมื่อไกลบ้าน ต้องร้าวรานรักไกลใครจะเหมือน อยู่ชายแดนห่างกันนับวันเดือน ได้คืนเรือนรับขวัญกัลยา.
19 เมษายน 2551 17:58 น. - comment id 840702
ขลุ่ยเพียงออพลิ้วเพลงร้อยสร้อยสนตัด ดึกสงัดแผ่วโหยโชยรักหา หอมดอกแก้วกำจายกลิ่นถวิลอุรา นำรักมาถนอมกล่อมคนดี หวานๆๆๆๆค่ะ กลอนเพราะมาก น้องอรุณ เสียงเพลงสร้อยสนตัดไพเราะจับใจเลยค่ะ
19 เมษายน 2551 19:32 น. - comment id 840740
งดงาม ไพเราะมากครับ คุณอรุณสุข เป่าขลุยหรือเปล่าครับ วันนี้มาแปลกนะครับ ออกแนวหวาน ไม่เป็นลุงเชยนะครับ ทราบว่าคุณอรุณสุขเป็นผู้รู้ข้อธรรมมากท่านหนึ่ง ถ้าโอกาสจะขอคำชี้แนะด้วยครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ
19 เมษายน 2551 19:46 น. - comment id 840753
สวัสดีค่ะคุณอรุณสุข เอไม่เห็นได้ยินเสียงขลุ่ยเลยค่ะ อะอะ...เงี่ยหูฟัง...นั่นไง...เสียงขลุ่ยมาแล้ว..... วันนี้คงนอนไม่หลับค่ะ...ฟังขลุ่ยแล้วเศร้ามากกว่า...เฮ้อ คิดถึงคนไกลค่ะ...อยากร้องไห้ นึกว่าจะได้อ่าน มงคล ๓๘ กลับมาเจอขลุ่ย... เลยไม่มีกลอนมานะคะ...
19 เมษายน 2551 19:59 น. - comment id 840761
กลิ่นดอกแก้ว แพรวพรึง รวนรึงรัด สร้อยสนตัด พัดเพลง บรรเลงหา ฝากลมโชย โพรยพริ้ว ลิ่วลอยมา เป็นสัญญา พาพ่วง ห้วงฤทัย แม้นเพียงออ กล่อมขวัญ ชวนฝันหา ยามนิทรา มารับ จนหลับใหล รุ่งอรุณ อุ่นหล้า ณ คราใด หฤทัย ไร้รัก หักกลางทรวง
19 เมษายน 2551 20:00 น. - comment id 840762
เพราะมากครับ.......... เสียงหวิวแว่วแววหวานผ่านลมขลุ่ย กล่อมเสียงคุยกระซิบแผ่วแก้วแห่งขวัญ สุริยาลาเลื่อนเตือนสายันต์ เฝ้าปลอบขวัญรัญจวนป่วนฤดี แต่มั่งแต่ไม่เป็น..ครับ
19 เมษายน 2551 21:17 น. - comment id 840808
เพราะมากครับ มายืนยันอีกคน ชอบๆๆ ครับ
19 เมษายน 2551 21:38 น. - comment id 840812
ในค่ำคืนเดือนพราวดาวพร่างฟ้า โอ้พี่ยาคงเจ็บแสนเหน็บหนาว นอนกลางดินกินอิ่มบ้างหรือเปล่า หรือนอนหนาวอุราคราคำนึง เสียงขลุ่ยครวญดังแว่วแจ้วในจิต โสตสัมผัสเพ่งพิศชิดชวนซึ้ง หอมกลิ่นแก้วกำจายให้คะนึง แสนคิดถึงพี่ยาคอยหวนคืน แล้วเพียรพร่ำสวดมนต์กราบตรงหมอน วอนเทพไท้ให้พรเธอฉ่ำชื่น ถึงห่างไกลเพียงไหนไม่ขมขื่น ทุกค่ำคืนส่งจิตชิดชวนชม พร้อมส่งความรู้สึกผนึกแน่น แทนอ้อมแขนแสนอุ่นให้สุขสม จงรับรู้ทางนี้ยังเกลียวกลม ยังเพาะบ่มรักเราเฝ้ารอคอย ฝากดาวพรายฟากฟ้าไปโอบเอื้อ พระพายพัดจุนเจือคนเหงาหงอย พลิ้วลมผ่านพฤกษ์ไพรไหวล่องลอย โปรยปรายเข้าพรมร่างคนห่างไกล ทั้งแนบคำบอกให้คนไกลห่าง ขอมอบวางความสุขบรรเจิดให้ และอย่าเจอทุกเหตุของเภทภัย ขอเป็นดาวเฝ้าคอยข้างใจเธอ สวัสดีค่ะ พี่อรุณสุข ดอกบัวขออนุญาต มาลองตอบกลอนบทนี้หน่อยนะค่ะ เพื่อเป็นกำหลังใจแนวหน้าค่ะ แต่คงจะออกคนละแนว กับของพี่อรุณสุขแหล่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ
19 เมษายน 2551 22:30 น. - comment id 840819
แด่ คุณอรุณสุข เสียงขลุ่ยพลิ้วหวิวไหวดั่งไหมแก้ว จำเรียงแจ้วแว่วหวานขับขานไข ให้วิเวกเวิ้งว้างกังวาลไพร ละเมียดละไมไออุ่นกรุ่นคำนึง
20 เมษายน 2551 02:34 น. - comment id 840862
กลอนไพเราะมากเลยครับ คุณอรุณสุข อ่านแล้ว.. คิดถึงเจ้า "ดาวราวฟ้า" จึงเรียงร้อยกลอนมาด้วยคิดถึง ------------------------ คิดถึงเจ้า "ดาวราวฟ้า" วันนี้จะนิทราเวลาไหน อยากส่งเสียงขับกล่อมถึงจอมใจ บรรเลงซอเสียงใส ให้แจ่มจันทร์ โหมโรงคลื่นกระทบฝั่ง แทนหัวใจที่ยังคลั่งคนึงฝัน นางครวญ เหมือนใจครวญทุกคืนวัน แสนคำนึง คำนึงขวัญเนตรดารา นกขมิ้น บินถาร่อนมาทัก กล่อมนารี ที่แสนรักแสนปรารถนา เทพรัญจวน รัญจวนจิตเช่นเทพา สุดสงวน สงวนว่าอย่าตัดรอน บรรเลงซอเสียงใส ส่งไปถึง ร้อยรำพึงว่ารักภักดิ์เพียงสมร รักข้างเดียวแม้เปลี่ยวเหงาเศร้าอาวรณ์ ยังคงอยากฝากกลอนกล่อมนภา ดอกเอ๋ย... เจ้าดอกเฟื่องฟ้า ดึกแล้วหนอพี่ขอลา..เจ้าดวงดาราเอย
20 เมษายน 2551 13:50 น. - comment id 840936
แวะมาเยี่ยมงดงามครับ อ้อ ผมเก็บภาพไว้ด้วย นะครับ แก้วประเสริฐ.
20 เมษายน 2551 14:05 น. - comment id 840944
ภาพงาม กลอนเพราะ เสียงขลุ่ยพลิ้วไหว ร่วมเป็นกำลังใจให้ทหารกล้าผู้เสียสละด้วยครับ
20 เมษายน 2551 17:23 น. - comment id 841014
ดีจ้าคุงอรุณสุข... โถ่อรุณคุณเล่าเสียเศร้าเชียว ดูโดดเดี่ยวเหว่ว้าท่าทหาร เพราะดวงใจไกลห่างจากนงคราญ ถึงแม้นานเพียงใดใจเฝ้ารอ ยามาเยี่ยมครานี้ไม่มีพลาด แต่งกลอนอาจไม่หวานปานพี่ขอ แต่ต้องมาทักทายให้มากพอ เพราะพี่รอมานานปานขาดใจ พี่คงเหงาเฝ้างานที่บานเบอะ ต้องทำเยอะโอทีมีที่ไหน อดไปเที่ยวเหี่ยวห่อท้อกว่าใคร ทำตาใหญ่ตาโตโถ่อดเพลิน นั่งจุ้มปุ๊กกอดเข่าเฝ้าออฟฟิส แล้วปล่อยจิตลอยล่องไม่ต้องเขิน เปิดหน้าจอแต่งกลอนออนเอ็มเชิญ เพราะบังเอิญเป็นพี่ที่ต้องทน แต่งเรื่อยเปื่อยเรื่อยเรื่อยเมื่อยก็หยุด เขียนสะดุดนิดหน่อยพลอยฉงน เพราะว่าน้องเล่นมากอยากซุกซน พี่อย่าบ่นแล้วกันวันนี้ยอม ว่าแล้วเราชักเสียวเปรี้ยวที่ปาก มีเหล้าฝากจากใจใคร่ถนอม ชวนพี่ยามาเมาเราขอยอม ยกแก้วน้อมให้พี่นี้ก่อนใคร แต่งแล้วแบตเริ่มหมดอดแต่งต่อ เดี๋ยวน้องขอมาใหม่ไม่ไปไหน จะมารบปรบมือพี่คนไกล ขอลาไปสักแป๊บเดี๋ยวแว๊บมา ปล แบตหมดจ้าเด่วมาใหม่
20 เมษายน 2551 19:15 น. - comment id 841032
กล่อมฤทัยใครหนอพะนอรัก ขลุ่ยเพลงทักทายผ่านม่านลมหนอ เย็นลมหวลชวนใจเหงาเฝ้าคอยรอ น้ำตาคลอเอนหลบซบด้ามปืน.....
20 เมษายน 2551 20:18 น. - comment id 841054
นุชหนาวนอนอ่อนใจเมื่อไหร่กลับ เฝ้าแต่นับคืนคอยแสนหงอยเหงา กอดหมอนข้างอย่างเดียวเปลี่ยวนานเนา ขาดคนเคล้าขับกล่อมถนอมใจ เคยฟังขลุ่ยขานขับเพราะจับจิต นั่งแอบชิดชื่นสดับขลุ่ยขับไข ระเรื่อยรินสิ้นเสียงอยู่เพียงใด ก็ยังได้ให้กำนัลรางวัลนา เอียงแก้มซ้ายให้ชิดจุ๊บนิดหน่อย พี่ก็พลอยทำแถมหอมแก้มขวา ก็ตามเลยเชยเกินก็เมินตา ว่ารักหนาเนื้อนี้ขอพี่ชม ว่ามิให้ไหนล้ำมาทำเกิน ไม่รู้เขินคุกคามมาตามสม เออเนื้อใครนี่จะมาอย่างอารมณ์ ไม่เลิกล้มเลียมล้ำจนช้ำกาย พี่ก็ว่าหาใครเขาใช้นี่ ให้เนื้อนี้น่าหอมไม่ยอมหาย ให้พี่งดอดออมต้องตรอมตาย เพราะรักสายสวาทนุชอยู่สุดทรวง นี่เมื่อไหร่ไหนจะมากานดาหนาว ทุกคืนคราวคอยเห็นแสนเป็นห่วง ขอให้พี่พ้นอันตรายภัยทั้งปวง กลับมาควงเคียงถนอมกล่อมหทัย
21 เมษายน 2551 07:57 น. - comment id 841152
หวานน้ำคำรำพันก่อนวันจาก ถ้อยคำฝากรักหรือลวงว่าห่วงหา หรือเพียงลมพรมผ่านหว่านวาจา ไม่มีค่าอันใดให้จดจำ ....ล้อเล่นครับ....
21 เมษายน 2551 08:24 น. - comment id 841164
พี่ช่อฯ เพื่อกล่อมขวัญกัลยาสุดารัตน์ ท่ามสงัดให้นิทราอุ่นราศรี ผิวขลุ่ยครวญหวนหาทั้งราตรี แทนจิตที่กำสรวลครวญถึงนาง. วันนี้เพิ่งกลับจากต่างจังหวัดครับ.. แต่งเสร็จก็บึ่งไปเลย..เลยไม่ได้ ตรวจทานแก้ไข..อาจจะติดๆขัดๆบ้าง รบกวนช่วยแนะนำบ้างนะครับ.... ขอบคุณที่มาเยือนครับ..พี่ช่อ..
21 เมษายน 2551 08:34 น. - comment id 841178
คุณฤทธิ์ฯ บทนี้เดิมเขียนไว้บ้างแล้วครับ..แต่ทิ้งไว้ เลยเอามาลงก่อน..ปกติเป่าขลุ่ยได้ครับ.. แต่ส่วนมากจะเป็นเพลงง่ายๆ..ถ้าเพลงไทย ได้เป็นบางเพลงครับ..กะว่าจะแต่งเรื่อง มงคลชีวิตต่อเป็นระยะๆนะครับ..เพราะ คิดได้ช้า..ต้องทยอยเขียน..ผมก็ได้อ่านงาน ของคุณฤทธิ์เสมอๆนะครับ..เพราะเห็นว่า เป็นงานที่ต้องใช้ความพยายามและความ ชำนาญในเชิงกวีอย่างมากในการเขียนแต่ ละบท..สำหรับแนวธรรมะ..ก็มีคุณฤทธิ์กับ พี่ดอกแก้วครับ..ที่เป็นแบบอย่างให้ศึกษา มาระยะหนึ่งแล้ว..ขอชื่นชมครับ..
21 เมษายน 2551 08:40 น. - comment id 841188
คุณเอ อิอิ..มงคล 38 กำลังหาเพื่อนช่วยเขียนพอดี เลย..หากมีเวลามาช่วยกันเขียนก้ดีนะครับ..คุณเอ...วันก่อนเห็นบอกจะระดมเงินทุนใส่ ซอง..งานแต่งเพื่อน..วันนี้บอกว่าเศร้าๆ... เอ๊ะ..รึว่าอารมณ์เดียว..กับทหาร..กำลังคิดถึง ใครอยู่รึเปล่า..ครับ..ถ้ามีเพลงขลุ่ยในสต๊อก จะจัดส่งไปให้นะครับ..
21 เมษายน 2551 08:41 น. - comment id 841190
ฝากเป้นกำลังใจให้ทหารไทยทุกท่านด้วยคะ กลอนไพเราะมากคะคุณอรุณสุข
21 เมษายน 2551 08:51 น. - comment id 841197
คุณการัณยภาส หอมกลิ่นแก้วเชยชื่นในคืนเหงา ใจก็เศร้าคร่ำครวญชวนให้หมอง สร้อยสนตัดขลุ่ยครวญทวนทำนอง คึดถึงน้องนวลใยที่ไกลตา จึงฝากเพลงขลุ่ยหวานซ่านกลิ่นแก้ว ปรายเสียงแผ้วกลิ่นเพริศไปเถิดหนา กล่อมน้องนอน..หลับสนิทตราบนิทรา แทนอุราที่คิดถึงและซึ้งทรวง.. ขอบคุณที่แวะมาแจมครับ..คุณพิงค์
21 เมษายน 2551 10:57 น. - comment id 841251
พี่ฝากฯ ระริกเรื่อยเจื้อยแจ้วแว่วขลุ่ยหวน สำเนียงครวญถึงคนดีที่คอยหา สร้อยสนตัดพลิ้วสนองถึงน้องยา กล่อมขวัญตาคนไกลใจคนึง จริงๆบทพรรณนา ธรรมชาติ และ บทชมโฉม ของพี่ฝากฯ นี่..สะท้านวงการนะครับ..หลายๆ บทอรุณสุขยังคงจำและท่องได้..ถือว่าเป็นต้น ตำรับท่านหนึ่งของอรุณสุขก็ว่าได้..ครับ.. ถ้าพี่ฝาก..เขียน..เห็นจะหวานโสกยิ่งกว่าบท นี้เป็นไหนๆ..จริงๆนะครับ..
21 เมษายน 2551 11:00 น. - comment id 841254
คุณไร้อันดับ.. ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ..หากจะเสนอแนะ จุดที่ยังบกพร่อง..หรือขาดเกินในบทกลอนจะ ขอบพระคุณยิ่งครับ..สำหรับงานของคุณไร้อัน ดับ..นั้นอรุณสุขก็ได้อ่านเสมอๆนะครับ..อ่าน แล้วไม่รู้จะเม้นว่าอย่างไร..ก้ได้แต่ชมละครับ ยังไงเขียนให้ได้อ่านบ่อยๆ..นะครับ..ด้วย ความชื่นชมเช่นเดียวกัน..
21 เมษายน 2551 21:06 น. - comment id 841473
เสียงขลุ่ยผิวผะแผ่วแว่วกังวาน ขับประสานเพลงไผ่จากไหนหนอ ยามลมพลิ้วคล้ายเศร้าเจ้าเคลียคลอ เป็นเสียงพ้อสื่อส่งจากดงไกล ด้วยหน้าที่จำพรากจากดวงแก้ว ห่างกันแล้วเนื้อเย็นเป็นไฉน ฝากเพลงครวญข้ามฟ้าหาดวงใจ ดุจพี่ให้คำมั่นเคยสัญญา เป็นเพลงกล่อมแฝงเศร้าเจ้าจอมขวัญ ด้วยห่างกันแม้ใจใฝ่ครวญหา ไม่อาจดั้นด้นไปใกล้ขวัญตา จึงฝากมาขลุ่ยขานผ่านสายลม เกือบหาทางลงไม่ได้เลยค่ะ หัวมึนไปหมดช่วงนี้ ว่าแต่เป็นทหารแอบมาแต่งกลอนหรือเปล่านี่ ลุงเชย อิอิ
23 เมษายน 2551 12:08 น. - comment id 841977
สดับถ้วนกรองกานท์ 'บัวบาน ร้อย ช่างงามถ้อยจับจิตที่คิดถึง อยู่แนวหน้าโศกซ้อนย้อนรำพึง หวนคำนึงแนวหลังที่ยังคอย ขลุ่ยกังวานขานขับรับโศกจิต ให้มิ่งมิตรได้สดับศัพท์สรวลถ้อย สร้อยสนตัดพลิ้วผ่านในม่านคอย แด่น้องน้อยกล่อมขวัญให้ฝันดี สดับถ้วนคำพรน้องวอนไหว้ องค์เทพไทมาพิทักษ์รักษาพี่ พี่กราบพระปฏิมาป้องราคี ให้คนดีสุขชื่นทุกคืนวัน ทั้งฝากดาวฝากเดือนเป็นเพื่อนเจ้า ได้นานเนาเคียงอยู่รอคู่ฝัน ฝากแผ่นดินแผ่นฟ้าอย่าร้างกัน ให้รักมั่นสองเราเรานิรันด์ ฝากลมร่ำรำเพยเชยรักล้น ไปถึงคนแนวหลังว่ายังฝัน จะกลับคืนไปเคียงเพียงรำพัน ร่วมสานฝันน้องยาไม่ราเลือน นั่งนับนิ้วหวิวไหวใจละห้อย อยากให้ถอยวันลาจะคลาเคลื่อน เมื่อถึงวันครรไลกลับไปเยือน อยู่เป็นเพื่อนร่วมฝัน..นิรันดร.. สวสัดีครับ..น้องบัว..เผอิญสองสามวันนี้.. ยุ่งๆกับการขยับขยายที่ทำงาน..เลยไม่ ได้เข้ามาตอบเม้นเพื่อนๆทุกๆท่านเลย.. วันนี้พอมีเวลาก้เลยถือโอกาส..มาทักทายสัก นิด..ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
23 เมษายน 2551 12:15 น. - comment id 841980
คุณไหมแก้วฯ เป็นสำเนียงเพียงใจคนไกลบ้าน สะเทิ้นสะท้านอกใจช่างไหวหวาม ขลุ่ยครวญเสียงสร้างสุขทุกโมงยาม ถึงคนงามแนวหลัง..ที่ยังรอ.... หวัดดีครับ..คุณไหมแก้วฯ..หายไปสามวัน ทั้งไปต่างจังหวัด..และวุ่นๆกับการโยกย้าย ที่ทำงานใหม่..ต้องขออภัยที่เข้ามาทักทาย กันช้าไปนิด..แต่ซาบซึ้งใจนะครับ..ที่อุตสาห์ มาเยี่ยมมาทักทาย..ไว้มีโอกาสจะขอไปเยี่ยม ตอบแทนนะครับ
23 เมษายน 2551 18:10 น. - comment id 842079
คุณ รัมณีย์ ขอบคุณที่นำกลอนมาแจมนะครับ..กลอน งดงาม..โดยเฉพาะการขยายความทำนอง เพลงไทยเดิมแต่ละเพลง..อันนี้ต้องบอกว่า บางเพลงเพิ่งเคยได้ยินชื่อครับ..คงต้องหา โอกาสฟังและศึกษาเพิ่มเติมแล้ว.. ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ..หวังว่าจะได้มาเยี่ยม มาเยียนกันอีก..
25 เมษายน 2551 10:32 น. - comment id 842822
ลุงแก้ว.. ขอบคุณคุณลุงแก้วที่แวะมาเยี่ยมครับ
25 เมษายน 2551 10:33 น. - comment id 842823
คุณกุ้งก้ามกราม ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ..
7 พฤษภาคม 2551 10:06 น. - comment id 847090
คุณยา น้องโอเลี้ยง พระคุณเจ้าฯ ป้าแช่ม คุณอินสวน คุณพิมฯ คุณปราณฯ อบอุ่นในไมตรีพี่น้องให้ ดั่งมาลัยหอมกรุ่นอุ่นใจแสน ร้อยกรองกานท์หวานหยดมาทดแทน แม้ยากแค้นก็คงชื่นรื่นอุรา คุณยาฯเพื่อนร่วมก๊วนด่วนมาทัก ช่างแน่นหนักไมตรีมีมาหา เจ็ดบทนี้ชี้ชัดเต็มอัตรา คึดถึงยา..ก็ได้เห็นเป็นประจำ วันนี้ขอตอบร่วมรวมมิตร-เม้น เพราะเหลือเข็ญงานซมหนอคมขำ ที่แถลงแจ้งนี้ใช่ชี้นำ งานประจำแน่นขนัดอยู่อัตรา โอเลี้ยงเจ้าเนื้อกลอยพลอยน่ารัก ไม่ขาดทักเยี่ยมเยือนเพื่อนเลยหนา หมั่นเขียนกลอนมาให้อ่านที่ผ่านมา สมอุรามิตรมวลล้วนยินดี พระคุณเจ้าท่านก็มาอีกคราหน มิตรทุกคนน้อมรับไมตรีศรี ขอกราบกรานท่านไว้รับไมตรี ดั่งพาทีซึ้งสลักประจักษ์ใจ ทั้งป้าแช่มแจ่มจิตมิตรของหลาน มาเยือนบ้านมิเคยห่างร้างไฉน เป็นขวัญหนึ่งของอรุณอุ่นหัวใจ หกบทไซร้ฝากก่อนย้อนไปเยือน ทั้งอินสวนท่านก็มาในครานี้ อุ่นไมตรีทักทายมิคลายเคลื่อน หากเปิดบ้านเมื่อใดจะไปเยือน จะมิเลือนราถอยน้อยไมตรี คุณพิมเล่าเธอก็มาประสาเพื่อน ไม่ขาดเคลื่อนร้างกันฉันท์น้องพี่ ลงจากเวียงรุดมาสรรพาที อรุณนี้ซาบซึ้งอีกหนึ่งมิตร คุณปราณเล่าก็มาอีกคราหน ชื่นกมลหนึ่งนี้ไมตรีสนิท จำเรียงร้อยถ้อยมาประสามิตร ให้ชื่นชิดสร้อยสรรค์จำนรรจ์นาง ขอทุกท่านมิตรรักสมัครมั่น มาเยี่ยมกันเสมอไซร้อย่าไกลห่าง ขอใช้กลอนบทนี้ช่วยชี้ทาง อย่ารู้ร้างไมตรีให้จีรัง....... ขอบคุณทุกท่านครับ...