เหมือนลิขิต จากสวรรค์ บันดาลให้ สองหัวใจ ได้ครองรัก สมัครสมาน ร่วมร้อยเรียง เคียงคู่ขวัญ ทุกวันวาร เป็นหลักฐาน พยานรัก ปักฤดี จึงผูกดวง เป็นบ่วงเล่ห์ เสน่ห์รัก ทำนายทัก รักมิคลาด สวาทศรี แม้นคืนวัน นั้นผันผ่าน เนิ่นนานปี หากรักนี้ ยังคงอยู่ มิรู้คลาย แต่เพรงกรรม ที่ทำไว้ ในปางก่อน ได้คืนย้อน หมุนศรรัก หักสลาย ต้องเจ็บช้ำ จำปวดแปลบ แทบวางวาย เหมือนใจกาย มลายแล้ว ดวงแก้วตา เมื่อสิ้นบุญ ช่วยหนุนนำ ค้ำจุนไว้ ดวงฤทัย ไร้รักเร่ เสน่หา เวียนบรรจบ พบเพื่อพราก แล้วจากลา ต้องรินรด หยดน้ำตา แสนอาลัย แม้นเราสอง ต้องไกลห่าง ร้างรารัก ขอสลัก ปักจิตมั่น มิหวั่นไหว ยังซาบซึ้ง ติดตรึงทรวง ห้วงหทัย เสน่หา รอยอาลัย ให้สองเรา
17 เมษายน 2551 02:15 น. - comment id 839901
เพราะมากครับ
17 เมษายน 2551 08:42 น. - comment id 839914
เพราะคะ..เสน่หาหาพาใจคิด
17 เมษายน 2551 10:30 น. - comment id 839922
ดีครับ เก็บความทรงจำดีๆไว้ซึ่งกันและกัน
17 เมษายน 2551 10:18 น. - comment id 839927
โมกค้อมดวงร่วงพรูพร่าง ยามฟ้าสางอวลกลิ่นมิสิ้นสาย ดวงดาราสุกใสบนฟ้าพราย เดือนเสี้ยวรายแสงพร้อยลอยคว้างดวง ธรรมชาติอวดงามนิยามรัก มาทายทักทุกทิวาที่ลาล่วง สอนสัจจะความยิ่งใหญ่เหนือใดปวง เกินกว่าบ่วงมายาพันธนาชีวิต สุดแต่ใจใครเล่าจะแลเห็น คงจะเป็นเช่นนี้อัญมณีจิต เพรงพรหมชะตาใช่นำพาเพียงชีวิต เรามีสิทธิ์เลือกหนทางสว่างไป เป็นเส้นทางสายธรรมทองที่ทอทอด ลบมืดบอดจากโซ่กรรมทำหวั่นไหว เพียรอธิษฐานภาวนาสงบใจ พบไสวเย็นพร่าง ณ กลางจิตนิจนิรันดร์...! ....................... แด่น้องการัณยภาส..ที่แสนน่ารักนะคะ ขอให้ชีวิตน้องพบมิ่งมงคลในทุกทิวาวันค่ะ พี่พุด พี่สาวนาจะตามอ่านงานน้องนะคะ เพียงช่วงนี้ หากพี่พุดตัดสินใจ สร้างรีสอร์ทอาจจะไม่ค่อยมีเวลาค่ะ รักน้องนะ จากใจพี่พุด http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song480.html เรือเฟอรี่ลำใหญ่...วิ่งฝ่าทะเลเงิน..งามเข้ม.. จนเกิดฟองคลื่นขาวนวล..กระจายรายรอบลำเรือ... รัศมีฟองฝอย..ริ้วรายพรายพร่าง.. แผ่วงคลี่คลุมผืนน้ำจรดฟ้า..แลเวิ้งว่าง..กว้างไกลสุดตา.... ยามเย็น..อาทิตย์ดวงโตสีส้มสุก..ใบใหญ่เท่ากระด้ง..ใกล้ลาลับฟ้า.... แตะต้อง..ทายทักทะเล..อย่างอ่อนโยน.. นิ่มนวล..รู้ใจ..ร่ำลา..อ้อยอิ่ง..ทิ้งแสงสวย............ เบื้องบนนภา..รัศมีสีรุ้ง..ฉายฉาน..ส้ม..ปนเหลือง.. แสดแดงแรงร้อน..เริ่มราโรย..ในม่านเมฆ........ ซ่อนละมุนอุ่นไอ..กลมกลืน..ในพยัพหมอกบางเบา..นวลนุ่ม.. ดุจสายไหมหลากสี..สลับเลื่อมซ่อนลาย คล้ายดั่ง..วิมานเมฆ.. ดังทิพย์สวรรค์ลอยเลื่อนจากฟ้า..มาแตะต้องโลก......... ทายทัก..พักสายตา..พาสายใจไหลหลง..สัมผัสแลงาม.. .ตะลึงใจ..ตะไลฝันกับงามล้ำของม่านเมฆ..มนต์ขลัง เสน่ห์ทะเลไทย..... ตรึงดวงใจทุกดวง...ดื่มด่ำบนดาดฟ้าเรือ..... ยามสนธยา..ใกล้ราตรีมาเยือนแย้ม........ ดวง..ยืนนิ่ง.....เงียบงัน..... ลมทะเล..ปะทะหน้าเย็นชื่น.... ทุกนาทีมีค่า..ราวแลโลกไร้กังวล..ใดใด..... ด้วยใจอิ่มเอิบสงบงาม......... ความสุข..ค่อยๆลอยเลื่อน..แตะต้องเข้ามา..รานรุก.. ให้เงียบเหงา..หายไปจากใจ.... อย่างเงียบๆช้าๆ..... น่าไหลหลง....ซาบซึ้ง........ ทุกครั้ง..ที่กลับบ้านเกิด...ทุกครา..ที่ใกล้....แผ่นดินเข้ามา.. เปรียบดังมีวิมานตรงหน้า..ดวงแทบผวาลงจูบดิน. ดั่งบทเพลง..พรานทะเลครวญคร่ำ.... และดั่งใจดวงยามนี้ที่กำลังร่ำร้องตาม........... ดวงรู้ดี........อีกไม่นานของเสี้ยวเวลา............ ดวงกำลัง....จะได้พบ....ใครคนหนึ่ง... ที่แสนรัก...แสนรอ....มาแสนนาน................ ดวง...ก้าวลงต่อเรือจ้างลำน้อย..อีกครั้ง.. เพื่อจะไปให้ถึง..โค้งอ่าว..ที่ไกลจากท่าเทียบเรือใหญ่............. ราตรี.....และแสงดาวพราวฟ้างาม...ยามค่ำ.... เปล่งประกายระยิบ..ทายทักดวงเหมือนก่อนเก่า...... ราวดีใจได้พบเพื่อนคนดี..ที่ถูกคลื่นแห่งความฝัน... พาลาจากไกลไปนานวัน........... คืนนี้..ดวงแหงนมอง..ดูฟ้าดาราราย.. ราวล้อเลียน..แย้มยิ้ม..พริ้มเพรา..มากกว่า..หมองหม่น...... เมื่อใจดวงออกจะแสนสุข..ปานนี้....... ในความมืดของทะเลงาม..ยามค่ำ.. พรายน้ำแตกฟองบนผืนกำมะหยี่สีหม่นมัว.......... ผิดกับใจดวง.....ที่เบิกบาน..แย้มยิ้มให้มวลหมู่ดาวพราวพรายแสง............ แสงไฟจากกระท่อม..ชายหาด.. เหนือโค้งอ่าว...ริบหรี่...วับแวม..รางเลือน......... ใกล้เข้ามา....ใกล้เข้ามา..ทุกขณะ....... ดวงได้ยินเสียงเพลง...หวานแว่ว.... ลอยลม..มากับมวลหมู่ดาราบนฟ้ากว้าง..... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song480.html ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน แม้นอยู่ในใต้หล้าสุธาธาร ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา แม้นเป็นบัวตัวพี่ดั่งภุมรา เชยผกาโกสุมปทุมทอง แม้นเป็นถ้ำอำไพใคร่เป็นหงส์ จะร่อนลงสิงสู่เป็นคู่สอง ขอติดตามทรามสงวนแม่นวลละออง เป็นคู่ครองพิศสวาสทุกชาติไป...... ใช่เลย......... เพลง..ดังคำมั่นสัญญา.... ที่คุณเคยเปิดให้ดวงฟังในค่ำคืนหนึ่งที่ดาวพราวแสงสุกใส... และให้.. น้ำตาดวง..พราวพร่างแข่งกับแสงเพชร...พราวล้ำค่า ที่คุณหยิบขึ้นมาบรรจงสวมให้....... พร้อมขอ...คำมั่นสัญญา.... ให้ใจของเราสอง........ ที่รอวันนี้...... มาแสนนาน.... จนใจนิ่ง..งันเมื่อถึงนาทีนี้...ที่แสนยิ่งใหญ่..... เรือลำน้อยใกล้ฝั่ง.....แล้ว..... แต่ดวงยังนั่งนิ่งราวฝันไป..........แม้ว่า....... ใจดวงจะเต้นแรง.....ด้วยแรงรัก....แรงคิดถึง...แรงเสน่หา....... คนดีที่ดวงรักและเฝ้านับวันรอคืน.......รอ....อยู่ตรงนั้นแล้ว......... ริมหาด...ในเงามืด......มีแค่แสงตะเกียงเจ้าพายุ. .ส่องกระทบไหล่กว้าง...แลดูโดดเดี่ยว...ในแสงสลัวรำไร..... คุณก้าวตรงมา....ช้าๆ......มาที่เรือลำน้อย.. ที่คุณเคยบอกว่าดวงว่า.... วันหนึ่ง.....จะพาดวงใจดวงนี้ของคุณกลับมา..... ยังฝั่งฝันของเรา....ตาม....คำมั่นสัญญา..... คุณไม่พะวงกับน้ำทะเลที่ซัดสาด...... ก้าวลงมา..พร้อมรอยยิ้มอบอุ่น....เปิดกว้าง....... ที่รัก....คุณยื่นแขน.. และมืออันแข็งแรงตระกองกอดดวงเต็มอ้อมแขน..อ้อมใจ..อบอุ่น.... จูบแรก..อย่างหนักหน่วง..รุนแรง..ร้อนรน...ราวจะให้แหลกราญ........ ลืมโลก..ลืมน้ำทะเล..ที่กำลังทำให้คุณเปียกโชก...... เรือน้อยตะแคง.. ด้วยแรงแห่งรัก..แรงคิดถึง..แรงฤทธิ์พิษสวาท..ของเราสอง...... ร่างคุณ..และร่างดวงร่วงสู่อ้อมแขนกลางทะเลรัก....ทะเลใจ.. ที่เป็นพยาน.......... เสื้อบางเบา...เปียกแนบเนื้อ..นวลนุ่ม....... แต่นาทีนี้...ดวงไม่รู้หนาว........ รู้แต่ร้อน..ด้วยรัก..และแรงลมหายใจเป่ารด.. ให้ร้อนรุ่ม..ดั่งโลกนี้จะหยุดหมุน........ เหนือกาลเวลา.....และดั่ง......คำมั่นสัญญา...... ว่าเรา...จะไม่พรากจากกันอีก.....นับเนื่องจากนาทีนี้เป็นต้นไป.............
17 เมษายน 2551 10:51 น. - comment id 839934
เสน่หาโรยราในครานี้ สิ่งหนึ่งที่เตือนจิตให้คิดถึง ลอยอาลัยพาใจให้คนึง สักวันหนึ่งจะรับการกลับเธอ ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ครับ คำพระท่านว่า
17 เมษายน 2551 15:11 น. - comment id 840000
สวัสดีค่ะน้องพิ้งค์ โธ่ๆๆๆ พี่อ่านบทแรกๆคิดว่ารักนี้จะสมหวัง มาเศร้าปิดท้ายซะแล้ว
17 เมษายน 2551 15:45 น. - comment id 840014
อาจจะไม่ได้ทำบุญร่วมกันมานะคะ
17 เมษายน 2551 16:53 น. - comment id 840055
สวัสดีค่ะ คุณปลายตะวัน ขอบคุณที่ติดตามผลงานและกล่าวชมนะคะ
17 เมษายน 2551 16:55 น. - comment id 840056
สวัสดีค่ะ คุณพิมญดา ขอบคุณมากที่เข้ามาอ่านผลงานและกล่าวชมนะคะ
17 เมษายน 2551 17:05 น. - comment id 840059
สวัสดีค่ะ พี่พุด ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่พี่พุดมาให้กำลังใจกันขนาดนี้ ดีใจจริงๆที่พี่พุดนับพิ้งค์เป็นน้องสาวคนนึง ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวตั้งแต่ตอนนี้เลยนะคะ บทกลอนที่พี่พุดลงไว้ให้ไพเราะมากจนบรรยายตอบไม่ถูก เรียกว่า เหนือคำบรรยาย แล้วกันนะคะ ส่วนภาพที่เอามาลงไว้ให้ก็สวยงามสุนทรีย์มากค่ะ สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจและคำอวยพรดีๆนะคะ ก็ขอให้พี่พุดมีความสุขและสมหวังดั่งใจปราถนาทุกประการเช่นกันค่ะ และจะคอยติดตามชื่นชมผลงานของพี่พุดตลอดไปนะคะ
17 เมษายน 2551 17:07 น. - comment id 840061
สวัสดีค่ะ คุณอิงภู ขอบคุณนะคะที่ยังคอยติดตามผลงาน และฝากข้อคิดดีๆไว้ให้
17 เมษายน 2551 17:10 น. - comment id 840063
สวัสดีค่ะ คุณไร้อันดับ เห็นด้วยค่ะ ที่คำพระท่านว่า ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ ก็ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมกันอีกนะคะ
17 เมษายน 2551 17:13 น. - comment id 840064
สวัสดีค่ะ พี่เจี๊ยบ ความรักมักเศร้าเสมอเลยค่ะ นี่พยายามไม่มองโลกในแง่ร้ายแล้วนะคะ แต่กลอนบทนี้แทนความในใจของน้องสาวน่ะค่ะ เขาฝากมาให้ช่วยบรรยายความรู้สึกของเขาเป็นกลอน ก็เลยแต่งให้เขาค่ะ
17 เมษายน 2551 17:15 น. - comment id 840065
สวัสดีค่ะ คุณมณีจันทร์ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
17 เมษายน 2551 22:16 น. - comment id 840134
แวะมาชื่นชมผลงานครับ ถึงแม้ว่าสองเรานี้นี้ต้องไกลห่าง ก็ใช่ร้างรอยรักสมัครหมาย ถึงจะไกลก็ไกลแต่เพียงกาย แต่ความรักมิคลายสักวันเดียว ขอให้รักคงมั่น แม้ห่างกันไกลแสน
17 เมษายน 2551 22:28 น. - comment id 840137
เขียนกลอนได้ไพเราะ งดงามคะ
17 เมษายน 2551 23:31 น. - comment id 840145
สวัสดีค่ะ คุณรัมณีย์ ขอบคุณที่แวะมาชื่นชมผลงานและฝากกลอนไพเราะๆไว้ให้นะคะ
17 เมษายน 2551 23:34 น. - comment id 840147
สวัสดีค่ะ คุณฉางน้อย ขอบคุณที่แวะมาชื่นชมกันอีกครั้งนะคะ
18 เมษายน 2551 05:39 น. - comment id 840157
สวัสดีคะคุณการัณยภาส ซึ้งจังเลย โดนใจพี่จังเลย เพราะมาก -ฉันลืมเธอไม่ได้ในชาตินี้ ด้วยยังรักภักดีเธอเสมอ แม้รู้ว่าต้องชำนักเพราะรักเธอ ใจยังเพ้อรักเธออยู่ไม่รู้คลาย
18 เมษายน 2551 11:55 น. - comment id 840236
สวัสดีค่ะคุณการัณยภาส ทำไมเศร้าจังคะ แต่ก็ซาบซึ้งในความรักมากเลยค่ะ จะให้ดี...ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ ยังมีโอกาสได้อยู่ด้วยกัน ร่วมกันสร้างสิ่งดีๆให้แก่กัน ก่อนที่จะเสียใจเมื่อสายไปแล้วดีที่สุดค่ะ...
18 เมษายน 2551 12:21 น. - comment id 840239
สวัสดีครับ... ได้พบคือวาสนา...จากลาคือโชคชะตา...ได้รักคือบุพเพ... กลอนบทนี้โดนใจจังครับ...เหมือนสวรรค์ลิขิตให้มารักกัน..แต่รักแท้ต้องผ่านการทดสอบ..ความรักที่มั่นคงต่อกันเท่านั้นที่จะทำให้..ความรักของคนสองคนสุขสมหวัง..
18 เมษายน 2551 16:44 น. - comment id 840296
ชอบคะ
18 เมษายน 2551 18:09 น. - comment id 840315
มาด้วยเสน่หาจ๊า...น้องพิงค์ ว้าวๆๆๆคิดถึงๆๆๆๆ แวะมาทักทายก่อน จะลืมกัน...จุ๊ฟ..จุ๊ฟ..
18 เมษายน 2551 19:27 น. - comment id 840338
เสน่หาแล้วอาลัยนี่น่าเศร้าจริงๆนะครับ เหมือน..ลามะลิลา..ขึ้นต้นเป็นไม้ไผ่พอเหลา ลงไปกลยเป็นบ้องกัญชา..เฮ้อ..รัก กับ ลา..นี่ อยู่ไม่ห่างกันจริงๆ..ครับ
18 เมษายน 2551 20:24 น. - comment id 840364
สวัสดีค่ะ คุณนรศิริ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยมชมอีก ดีใจจังค่ะที่แต่งมาได้ถูกใจคนอ่าน และบทกลอนที่ฝากไว้ให้ก็ไพเราะมากด้วยค่ะ
18 เมษายน 2551 20:36 น. - comment id 840366
สวัสดีค่ะ คุณชายเหงา แหม พูดได้โดนใจค่ะ วาสนา โชคชะตา บุพเพสันนิวาส แต่ความภักดีนั้นจะมั่นคงแค่ไหนก็ต้องสุดแท้แต่ใจคนค่ะ
18 เมษายน 2551 20:46 น. - comment id 840369
สวัสดีค่ะ คุณหมอนอิง ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
18 เมษายน 2551 20:52 น. - comment id 840376
สวัสดีค่ะ คุณยาแก้ปวด ขอบคุณมากค่ะพี่ยาที่แวะมาทักทายกัน แล้วยังส่งภาพน่ารักๆมาให้อีก เห็นแล้วคลายเครียดดีค่ะ
18 เมษายน 2551 21:08 น. - comment id 840382
สวัสดีค่ะ คุณอรุณสุข ใช่แล้วค่ะ รักกับลามันอยู่ไม่ห่างกันเลย มันจะต่างกันแค่ว่า ลาเป็นหรือลาตายเท่านั้นค่ะ
18 เมษายน 2551 20:29 น. - comment id 840388
สวัสดีค่ะ คุณจิตรำพัน จริงค่ะ เราควรทำดีต่อกันในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ จะได้ไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง แต่บางครั้งเราก็ปล่อยให้มันผ่านเลยไปแล้ว ก็คงต้องทำใจค่ะ
18 เมษายน 2551 22:00 น. - comment id 840430
ก่อนจะสมรักมักจะเป็นเช่นนี้เสมอครับ แก้วประเสริฐ.
18 เมษายน 2551 23:18 น. - comment id 840468
สวัสดีค่ะ คุณครูแก้ว ก็หวังว่าให้มันเป็นยังงั้นเหมือนกันค่ะ ก็ขอให้เป็นแบบต้นร้ายปลายดีแล้วกัน
18 เมษายน 2551 23:32 น. - comment id 840473
คู่กันแล้ว ไม่แคล้วกันหรอกค่ะ
18 เมษายน 2551 23:41 น. - comment id 840481
เป็นพี่สาวที่ใจดีจังเลยค่ะ ตังเมแวะมาทักทายนะคะ เอาใจช่วยเช่นกันค่ะ
19 เมษายน 2551 00:26 น. - comment id 840500
สวัสดีค่ะ คุณปราณรวี ขอบคุณที่ปลอบใจนะคะ แต่คราวนี้คงต้องทำใจดีกว่าค่ะ
19 เมษายน 2551 00:29 น. - comment id 840501
สวัสดีค่ะ คุณตังเม ขอบคุณมากที่แวะมาทักทาย และคอยเอาใจช่วยนะคะ ก็ขอฝากผลงานไว้ด้วยค่ะ
15 กรกฎาคม 2551 12:52 น. - comment id 873724
สำหรับผม ไม่รอคอยโชคชะตาครับ เพราะทุกสิ่งคือสิ่งที่เราเลือกแล้ว เข้มแข็งและบินสู่อิสระอย่างใจต้องการ แวะมาอ่าน