เพิ่งถูกบอกเลิกเมื่อกี้นี้

วรรธนภิโยกุล

หลังจากไปทำบุญที่วัดกลับมา
ก็รีบโทรหาเธออีกครั้ง
ใช้เบอร์ฉันโทรไปเสียงโทรศัพท์คงไม่ดัง
ลองโทรอีกครั้งใช้เบอร์ใหม่ลองดู
ลองเปลี่ยนเบอร์ให้หลากหลาย
ปรากฏว่าเธอรับสายจริงด้วย
แล้วทำเสียงหงุดหงิดเซ็งซวยมากมาย
เหมือนใครแอบอิงกายซบใหล่อยู่ใกล้เธอ
พอถามถึงเรื่องราวที่ค้างคาในใจ
ก็ได้คำตอบที่ไม่ตรงใจข้างในของฉัน
เธอบอกยื่นคำขาดให้เราเลิกคบกัน
ให้เลิกแล้วต่อกันตั้งแต่วินาทีนั้นและตลอดไป
รู้สึกเหมือนตัวเริ่มแข็งเป็นหิน
หลังจากได้ยินคำพูดนั้น
เธอเอ่ยปากขอให้เราจบกัน
ไม่ใช่แค่หัวใจฉันที่มันเสียใจ
เราคบกันมา8ปีกว่า
เธอไม่เคยเห็นคุณค่ากันเลยใช่ไหม
ถึงได้กล้าบอกลากันง่ายดาย
บอกว่าให้เราเลิกข้องเกี่ยวกันทั้งกายและใจ
ตลอดเวลาที่เราคบกันมา
ฉันคิดว่าเธอมีค่าในใจอยู่เสมอ
แต่ไม่เคยคาดคิดเลยจริงๆว่าเธอ
จะเห็นฉันเป็นยัยเซ่อหลอกลวงหัวใจกัน
เธอบอกอีกประโยคให้กับฉัน
ว่าฉันมันเป็นตัวเจ้าปัญหา
คบกับฉันไปก็เสียเวลา
ไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตาของเธอเลย
ใจมันเจ็บจนจุกอก
ใจช้ำฟกเหมือนว่าตกลงจากเหว
ไม่คิดเลยว่าเธอจะสาระเลว
เหลาะแหละโลเลหวั่นไหวเช่นเปลวเทียน