เหนื่อยยากเพียงไหนในหัวใจที่รับรู้.....ทนอดสูสู่ช้ำซ้ำรอยเก่า คราบน้ำตากี่เจ็บไม่บรรเทา..................โลกดูเศร้าร้าวรวดปวดดวงใจ ยากมากนักครองหลักประคองรัก...........ให้ตั้งหลักปักแน่นไม่สั่นไหว ฝืนขืนขัดจัดแต่งจนเหนื่อยใจ................ผลที่ได้เหมือนโยนหินลงทะเล เหลือเพียงคลืนส่งกลับกระทบฝั่ง............รอความหวังสูญเปล่าใจหว้าเหว่ แล้วค่อยนิ่งคืนกลับน้ำทะเล...................ไม่ถ่ายเทลับลืมสูญความจำ ถมทะเลไม่เต็มก็เช่นใจ........................เติมเท่าไหร่ก็ไม่เต็มมีแต่ช้ำ ทนเพราะรักรักต้องทนที่ต้องจำ.............นี่คือคำสั่งใจให้สู้ทน จะดีร้ายเหลวแหลกยังแบกใจ..............เมื่อยังใคร่ครวญคิดไม่หลุดพ้น คำที่ดีที่สุดคือต้องทน............................เพื่อหนึ่งคนที่เรารักสุดหัวใจ สุดทางใจไม่อาจวางขีดกำหนด.............เกินสะกดสะกัดกลั้นในใจได้ สิ่งที่หวังครั้งสุดท้ายคงไม่สาย...............รับรู้ไหมหัวใจคนเย็นชา ...(ยังไม่จบ)
11 เมษายน 2551 20:39 น. - comment id 838564
ชอบครับ มาต่อให้จบนะคุณภันเต
13 เมษายน 2551 07:27 น. - comment id 838883
ตื่นๆๆตื่นได้แล้วคร๊าบ....ไปเล่นสงกรานต์กัน......นอนขี้เซา..น้ำมาแล้วๆๆๆๆๆๆๆสาดๆๆๆๆๆโครม....ทั้งที่นอนเลย...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ไปหล่ะ....ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ..เงินทองไหลมาเทมา...