มิรู้คลาย

นรศิริ

ฉันลืมเธอไม่ได้ในชีวิต
แม้ไร้สิทธิ์ทวงถามความเก่าก่อน
ห้ามรักได้แต่สุดห้ามความอาวรณ์
ทนเป็นผู้ร้าวรอนเสมอมา
สักวันหนึ่งเธอจะซึ้งถึงคุณค่า
กับคำว่ารักเธอเพ้อห่วงหา
คงเจ็บแสบปวดแปลบชา
หากรู้ว่าฉันสุดรักภักดิ์ใดปาน
ใช่สินะวันนี้เธอมีอื่น
ขอเธอชื่นสมรักสมัครสมาน
ฉันจะรอวันเธอซึ้งและซมซาน
ฉันจะรอพยาบาลหัวใจเธอ
ฉันลืมเธอไม่ได้ในวันนี้
ด้วยยังรักภักดีเธอเสมอ
แม้นรู้ว่าต้องช้ำนักเพราะรักเธอ
ใจยังเพ้อรักเธออยู่ไม่รู้คลาย				
comments powered by Disqus
  • สายลมเดือนตุลา

    3 เมษายน 2551 15:33 น. - comment id 836566

    ทำไมหนอยังรอยังคอย
    ทิ้งที่รอยน้ำตาแทบไม่จางหาย
    ตัดไม่ลงยังคงรักไม่คลาย
    เจ็บเจียนตายหัวใจก็ไม่หลาบจำ
    66.gif66.gif66.gif
  • วรรณกรรมข้างถนน

    3 เมษายน 2551 17:21 น. - comment id 836589

    แม้ความรัก จะเจ็บ แต่เป็นสุข
    แม้นมีทุกข์ แต่ก็สุข ปนสุดท้าย
    หากไม่เคย ได้รัก แม้นจักตาย
    ก็ไม่คลาย ความเป็นคน จนใจจริง
  • นรศิริ

    3 เมษายน 2551 20:08 น. - comment id 836643

    ขอขอบคุณที่เยี่ยมชมค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน