ยลลำแสงสีทองส่องสิงขร หมู่ภมรว่อนบินถิ่นสุขสันต์ เหล่าวิหคเคลียคลอออเซาะกัน ตัวเรานั้นไร้คู่อยู่เอกา เหงาสุดเหงาเหว่ว้าพาหวั่นไหว ไกลสุดไกลอยากมีใครคอยห่วงหา เพียงส่งความคิดถึงอาวรณ์มา ยื้อชีวายังชีวินคนถิ่นไกล
31 มีนาคม 2551 23:11 น. - comment id 836002
เขียนเยอะไป ระเบียบบ้านกลอนให้ลงวันละไม่เกิน ๕ เรื่องเท่านั้น
31 มีนาคม 2551 23:30 น. - comment id 836008
แด่ คุณนรศิริ เขียนกลอนดีค่ะ สงสัยกำลังตกอยู่ในห้วงรักมั๊งคะ
1 เมษายน 2551 00:18 น. - comment id 836025
คุณนรศิริครับ....หลายบทกลอนที่อ่านแล้วประทับใจ..แต่ค่อยๆทะยอยลงวันละ 2-3 ผลงานจะดีมากครับ...บ้านกลอนคงอยากเห็น สีสันที่หลากหลายมากกว่าเห็นสีใดสีหนึ่ง อาจทำให้สดุดความรู้สึกเชิงลบไป..นะครับ
1 เมษายน 2551 08:34 น. - comment id 836042
รู้กฎเกณฑ์ของบ้านกลอนใช่สอนสั่ง ที่เขาตั้งกำหนดจดจำไว้ วันละเกินห้ากระทู้ดูมากไป ค่อยค่อยไขอย่าเปะปละจะดีงาม