... ฉันเหม่อมองท้องฟ้าแสนว้าเหว่ ฟังคลื่นลมกล่อมเห่ทะเลเหงา ทิวมะพร้าวเสียดเสียงเพียงแผ่วเบา เป็นเพลงเศร้าแว่วยินกล่อมวิญญาณ ยิ่งเหม่อมองค่ำคืนเห็นผืนน้ำ เป็นสีดำกว้างใหญ่แผ่ไพศาล หยาดน้ำตารินหลั่งริมฝั่งธาร กังสดาลยินสำเนียงเหมือนเสียงใคร เขาฝากดาวแสนงามข้ามขอบฟ้า พร่ำพรรณาความผันแปรยากแก้ไข เป็นถ้อยคำน่าสลดว่าหมดใจ อนาคตวันต่อไปไม่มีกัน ปรายน้ำค้างเปียกชื้นในคืนนี้ ณ ราตรีผวาหวาดมิอาจฝัน นิทราเถิดวิญญาณ์ที่จาบัลย์ นิจนิรันดร์เผื่อดวงจิตจะคิดลืม
ช่อมะไฟ 28 มี.ค. 2551 20:24 น. - ID 113804 
1240
0
0
28 มีนาคม 2551 20:50 น. - comment id 835455
ปรายน้ำตาเปียกชื้นในคืนนี้ ไร้เงาที่เคยเคียงคู่เขนย เย็นยะเยียบกว่าทุกคืนมิคุ้นเคย โอ้วิญญาณพี่เอ๋ย..อย่าทิ้งกัน
29 มีนาคม 2551 19:45 น. - comment id 835568
เขาฝากดาวแสนงามข้ามขอบฟ้า มาอำลาดวงใจเคยใฝ่ฝัน จากวันนี้ต่อไปไม่มีกัน ทุกข์จาบัลย์ใจจะขาดมิอาจลืม หันมามองทางนี้มีคนคอย ผู้เหงาหงอยคิดเอ่ยเคยแอบปลื้ม นานแสนนานรันทดท้อรอนั่งซึม ทำมาดขรึมแต่ลุ่มหลงปลงไม่เป็น ตั้งแต่เข้าไปเยี่ยมเราในกลอนเพลงต้นไม้ แล้วก็รอ ร้อ รอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
