ฉันมันทำความเลวกับเธอไว้ เธอจึงไม่ให้อภัยในตัวฉัน ถึงแม้ปากบอกว่าไม่โกรธกัน ใจเธอนั้นไม่อาจยกโทษได้เลย ความผิดฉันมันช่างร้ายแรงนัก เธอจึงตัดใจลืมไม่ผ่อนผัน สิ้นเยื่อขาดใยไปโดยผลัน ปล่อยให้ฉันช้ำใจไปจนตาย ฉันมันเลวมันชั่วไร้ที่ติ ทรามสนิทจิตคับแคบไร้ยางอาย ชอบหลอกลวงหว่านล้อมคำคมคาย และเป็นฝ่ายทำเธอให้ช้ำใจ ฉันมันผิดที่ฉันนั้นพูดเพราะ ฟังเสนาะลื่นหูชวนหลงใหล ฉันมันผิดที่อ่อนหวานมากเกินไป จึงทำให้เธอเสียใจจนแค้นเคือง
18 มีนาคม 2551 01:51 น. - comment id 832663
เจรจาเชี่ยวชาญหวานไพเราะ อ้อนฉอเลาะติดหูไม่รู้หาย มารยาทงดงามเกินกว่าใคร เพราะเหตุใดเธอขึ้งทำบึ่งชา คงมิได้สีฟันยาใกล้ชืด มวลหมู่มิตรต่างพากันอิดหนา คิดว่ากินส้มตำใส่ปลาร้า พอเอื้อนเอ่ยเจรจาต่างหนีตาย... อิอิ ต้องหาต้นเหตุให้พบ อิอิ
18 มีนาคม 2551 11:57 น. - comment id 832763
ดีเกินไป หรือเลวไป ใครเล่าคิด ถูกหรือผิด คิดยึดมั่น ใจสั่นไหว อย่ากลับกลอก หลอกลวง ห้วงฤทัย จะอกไหม้ ไส้ขม ตรมตรอมนาน
19 มีนาคม 2551 10:41 น. - comment id 832953
เพียงคำหวานใช่ว่าเธอจะผิด อยู่ที่คิดอย่างไรกันเล่าหนา แม้หวานเย้มหยดย้อยในวาจา ก็ไร้ค่าหากไม่รู้เจตนาที่มี แล้วเธอเล่านางฟ้าซาตาล ขับขานตัดพ้อตนทำไม่นี่ รู้นะเธออ่อนหวานด้วยเจตนาดี มันอยู่ที่เขาไม่เข้าใจเจตนาเธอ
19 มีนาคม 2551 15:28 น. - comment id 833052
อย่าคิดมากนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆๆ