วันและคืนกับความอ้างว้าง รอบข้างมีแต่ความเหงา ไม่มีอีกแล้ว..คำว่าเรา กลายเป็นสิ่งเก่าให้จดจำ.. มีความเศร้าเป็นเพื่อน รอยน้ำตายังคอยเตือนคอยตอกย้ำ กับทุกสิ่งที่เราเคยร่วมทำ กับคำบางคำที่เคยบอกกัน.. นับตั้งแต่ตอนนี้ไม่มีเหลือ จากที่เคยมีเธอและมีฉัน จากที่เคยเอื้ออาทรและผูกพัน อยากให้เป็นแค่ฝันร้ายภายในใจ.. อยาจะลืมเรื่องราวที่ผ่านมา หากเวลามันพอจะช่วยได้ จากวันนี้จะไม่มีครั้งต่อไป ให้เจ็บช้ำในใจ..อีกเลย