เฝ้าเก็บรักหลบเร้น..........รอยฝัน กอดกักรักกว่าพัน............หมื่นมื้อ ถวิลประหวัดวัน...............วารก่อน หวามอกหวามซออื้อ..........อื่ออื้ออึงไฉนฯ ดวงดาวดุจร่วงร้าว...........รอยหาย ดังอกระทกจะวาย............จากหล้า ดุจแก้วจะหล่นกลาย........แหลกล่วง ทรวงทรุดสุดล้าถ้า...........ทบเถ้าธุลีสลายฯ เร้นรอยรักรอบเร้น.........รอยฝัน แอบรักแอบรำพัน...........หนึ่งผู้ รอเจ้าจวบเจียนผัน.........ผ่านภพ รอรักรอยอดชู้.................ชิดช้อนฉะม้ายชมฯ จำนนแก่ฟากฟ้า................ชะตา รักกลับกลายจากลา............จากเจ้า อยากพบอยากสบตา...........สบต่อ อยากบอกอยากเอื้อนเว้า....เอ่ยอู้ความเฉลยฯ ปลายอนันตกาลโน่นนั้น....เนิ่นไกล รอรักรอดวงใจ..................รักเจ้า จักสถิตย์ท่ามดาวใด..........ดวงเดี่ยว คงมั่นมโนเคล้า................คลาดเคล้าบ่คลายถวิลฯ
ปลายอนันตกาล 12 มี.ค. 2551 04:20 น. - ID 113391 
988
7
0
12 มีนาคม 2551 05:25 น. - comment id 831224
ไพเราะมากค่ะ
12 มีนาคม 2551 07:40 น. - comment id 831234
รอยใดฤๅค่าล้ำ.............จำนาน เพียงล่วงลับดับกาล......หมดสิ้น เลยหลังลบแหลกลาญ...ลืมก่อน ไยเล่าจึ่งพลิกลิ้น..........เปลี่ยนถ้อยรอยคำฯ เพียงพิศผู้อื่นโพ้น.......แพรวพราว มโนภาพสัมพันธ์ราว....เลื่อมรุ้ง ร้อยเรื่องเก่าถึงคราว....เลื่อนดับ ลือเลื่องประเทืองฟุ้ง......กว่าครั้งก่อนใดฯ เมื่อหันหลังจากแล้ว......ลาไกล ฝังกลบลบเลือนไป........ปล่อยทิ้ง แค่คนหนึ่งไฉน...........จำจด อย่ากลับมาเกลือกกลิ้ง...เศษเถ้าธุลีดินฯ
12 มีนาคม 2551 08:00 น. - comment id 831237
12 มีนาคม 2551 09:36 น. - comment id 831264
ไม่น่าเชื่อว่าจะฟังเพลงแนวนี้ได้
เขียนเพราะเหมือนใครหนอ..
12 มีนาคม 2551 16:29 น. - comment id 831378
อันรอยฝัน บรรเจิด เพริศแพร้ว ดั่งดวงแก้ว สุกใส ในเวหา ส่องประกาย งามงด จรดเมฆา เป็นมิ่งหล้า มิ่งขวัญ ทุกวันคืน เพื่อรอรัก ภักดี ที่ในฝัน แม้นมาดมั่น พิศวาส มิอาจฝืน ขอบุญเรา ครั้งเก่าก่อน ช่วยย้อนคืน เมื่อยามตื่น ได้พบพักตร์ รักที่คอย
12 มีนาคม 2551 17:09 น. - comment id 831402
เก่งจัง ขอปรบมือให้ ค่ะ
12 มีนาคม 2551 19:20 น. - comment id 831437
โดนบังคับเพื่อนข้า ให้มา เรานี่ไม่เต็มใจหนา คอมเม้น บทแรกเริ่มต่อมา ให้พี่ รีบส่งมาแบบเน้น เร่งให้ รีบเลย สองเปรยออกส่งให้ ยังงง หรือว่าเราเดินหลง ย่างเท้า ต้องรีบร่างให้ตรง ตามสั่ง ตั้งสี่บทรีบเข้า แค่นี้ ด่วนทำ ดำน้ำเอาที่นี้ บทสาม รีบด่วนให้ติดตาม แด่เค้า งงใหมล่ะกลอนยาม เร่งส่ง คิดไม่ออกนั่งเศร้า ดุ่ยสู้ แบบนี้ มาถึงบทสี่แล้ว ตัวฉัน เย้เพื่อนยังไม่ทัน อ่านรู้ เอาแบบที่สร้างสรร สุดใช่ งงหน่อยพ่อยอดชู้ จบแล้ว เฮฮา.... จบมันแบบนี้แหละ อิอิ
12 มีนาคม 2551 19:20 น. - comment id 831438
เมื่อหัวใจร่ำร้อง..............ละเมอ ยังอยากจะพบเธอ.............สักครั้ง ไกลห่างพร่างพบเจอ.........เกินเก็บ ช่างเหน็บเจ็บเพราะพลั้ง....รักร้างห่างหาย มิวายกลับหลบเร้น.........อยู่นาน เก็บซ่อนรักไม่ปาน...........หลบหน้า หลีกหนีไม่พบพาน...........ใครอีก ขอปลีกใจอ่อนล้า............เก็บไว้ภายใน วันนี้คิดว่าพร้อม............กลับมา เผชิญกับโชคชะตา..........อีกครั้ง มองหน้าอีกสักครา...........คนที่คุ้นเคย และเอ่ยทักจักรั้ง..............อยากให้พูดคุย ถ่านไฟเก่าเริ่มร้อน........โรมแรง เคยรักจักเสียดแทง..........แกร่งกล้า ถ้าหากว่าร้อนแรง..............คิดอยากกลับคืน อกชื่นแต่ไม่ช้า.................เจ็บซ้ำแบบเดิม หากคิดหวนด่วนกล้า.......มาเผชิญ และอาจจะบังเอิญ.............พบเจ้า ใจแข็งไม่หลงเดิน.............ทางเก่าเฝ้าเจ็บ อาจเหน็บแต่จงเฝ้า............ปล่อยให้เคลื่อนคลาย วันเวลาซ่อนเร้น.............ความนัย เพียงกลับมาเพราะใจ.........ร่ำร้อง แต่เพียงเพื่อนที่ไกล..........และห่าง ทั้งร่างและใจพร้อม............อยากให้เพียงเพื่อน อิอิ เพลงพาไป เพลงไรว๊าช่างโดนใจเหลือเกิน มาทักทายสมาชิกใหม่เจ้าค่ะ อิอิ
12 มีนาคม 2551 19:21 น. - comment id 831439
ปลายอนันตกาลเอ่ยเอื้อน รอยฝัน เรื่องเก่าเผาเมามัน ยิ่งแท้ ซุกแอบซ่อนรอวัน โดนถล่ม พลาดแน่เกินกว่าแก้ รักซ้อนให้หวานฯ ชะตาฟ้าขีดไว้ บรรจง ทำท่านมัวมึนงง รักร้าว ไฉนใยไม่ทิ้งลง น้ำสู่ ขมขื่นแปดร้อยก้าว ย่างเยื้องตกหลุมฯ ใครช่วยฉุดท่านนี้ ขึ้นมา ตกบ่อนรกพา กลัดกลุ้ม พาไปเที่ยวเอี่ยวหา สาวหน่อย เลิกร่ำไห้ไปอุ้ม เกี่ยวก้อยกับสาว ดีนาฯ เปิดหน้าต่างออกกว้าง จะเห็น โลกสดสาวสวยเป็น ทั่วหล้า ปิดอดีตรักรำเค๊ญ เก่าก่อน เปิดรักหัวใจกล้า เลิกอู้ความหลัง เอิงเอยฯ
13 มีนาคม 2551 00:22 น. - comment id 831531
สวัสดีครับคุณ ช่ออักษราลี ยินดีที่รู้จักนะครับ
13 มีนาคม 2551 00:46 น. - comment id 831536
รอยรักรอยโศกซึ้ง คนึงหา แม้นลับเร้นเวลา ห่อนสิ้น ห่อนร้างห่อนคลาดคลา จากอก รอยรักรอยคำดิ้น ระด่าวร้าวอุราสลายฯ เพียงพิศพธูโพ้น เวลา เพียงพรากเพียงชลนา พรากไห้ เพียงโพ้นพสุธรา ปองนุช เพียงรักเพียงโลมไล้ แนบเนื้อสวาทสวรรค์ฯ หันลับหาก ลับแล้ว ลางเลือน หันห่างร้างมาเหมือน มอดไหม้ หันพักตร์อนงค์เบือน ไกลห่าง รอรักละออละอองไซร้ สุดซึ้งอุราสนานฯ สวัสดีครับคุณธุลีดิน ยินดีที่รู้จักครับ
13 มีนาคม 2551 00:47 น. - comment id 831537
สวัสดีครับคุณฟ้ามีใจ
13 มีนาคม 2551 00:49 น. - comment id 831538
สวัสดีครับคุณยาแก้ปวด ขอบคุณครับสำหรับคำชม
13 มีนาคม 2551 00:57 น. - comment id 831541
หากรอยฝัน อันบรรเจิด แสนเพริศแพร้ว งามดังแก้ว ลอยใส ในเวหา ส่องสว่าง กลางกมล เป็นมนตรา จะเสกหา แสวงเสาะ ลัดเลาะไพร ใฝ่ปองรัก ภักดี ดังที่ฝัน มิสิ้นวัน ณ อนัน ตกาลสมัย จะเบิกบุญ บังบาป บำราศภัย สมหทัย ดังหมายแม้น ที่คอยมา ขอบคุณครับ คุณการัณยภาส ที่แวะเข้ามาเยี่ยม
13 มีนาคม 2551 00:58 น. - comment id 831542
ขอบคุณครับคุณฉางน้อย ที่ปรบมือให้
13 มีนาคม 2551 01:50 น. - comment id 831549
จันทร์จ๋าขอกับข้าว กับแกง แหวนปลอกหุ้มทองแดง สอดนิ้ว สอดผลุบหลุบทั้งแขน ยอกขัด นิ้วมณีฯ ช่างพลิ้ว ดั่งนิ้วอูฐไฉนฯ เดินยอกโยกเยกโย้ งุนงง หมายมุ่งหน้ามาตรง บทนี้ โคลงยาวดั่งอสง- ไขยกัปป์ โคลงอะหยังเป๋นจะอี้ งึดแต้ งงหลายฯ เดินเดินมาอีกก้าว บทสาม แหมดั่งพระลอตาม ไก่แก้ว(อิอิ ..กุ๊กกรู้) ตามติดติดตามตาม ถึงที่ หอมมั่กมั่กหิวแล้ว ไก่แก้วห้าดาวฯ (ฮา....) โหแม่เจ้าบทตี้ สี่หนอ เจ็กหนอซาสี่ปอ บ่อน้อง บทสี่สุดท้ายขอ พักหน่อย พักพักเถอะพวกพ้อง พี่น้องเพื่อนสหาย (จบ...เฮ้ๆๆๆๆ) สี่บทแล้วนะ มณีดุ่ยจ๋า (จำไว้ๆ หึหึ)
13 มีนาคม 2551 02:19 น. - comment id 831551
เมื่อหัวใจร่ำร้อง..............ลวงละเมอ อยากรักอยากพบเธอ...........อีกครั้ง แม้นห่างไม่อาจเจอ............สุดสบ ตานา นั่งเหน็บเจ็บขาพลั้ง...........จดจ้องหนังจีน (อิอิ ใครหว่าติดหนังจีน) มิวายแอบหลับเร้น.........อยู่นาน ซุ่มซ่อนซุ่มมิปาน.........หลบหน้า หลีกลี้ไม่พบพาน...........ใครอื่น เดินจุดลมปราณถ้า.........เต็กโก้ม่อเต็กฯ วันนี้คิดว่าพร้อม............กลับมา เผชิญยุทธภพหนา..........อีกครั้ง มองหน้าอีกสักครา..........ประดาบ บ่เอ่ยบ่ทักรั้ง...............รบยื้ออยู่นานฯ ถ่านไฟเก่าเร่าร้อน........โรมรัน รักแร้ถูกเสียบพลัน.........แทบบ้า ธาตุไฟแตกกระสันต์.......เลือดสาด ต้องฝึกฝีมือกล้า...........เพื่อสู้อีกปีฯ หากคิดหวนด่วนกล้า.......มาเผชิญ เราอาจจะยับเยิน.............นะเจ้า ใจแข็งแกร่งค่อยเดิน..........ทางเก่า ขาเหน็บแต่จงเฝ้า............ปล่อยให้จุดคลาย (นั่งนานขาเหน็บแต่ไม่ยอมลุก สปิริทจริงๆ คอหนังจีนของแท้ อิอิ) วันเวลาซ่อนเร้น.............ความนัย พระเอกหน้าละอ่อนละมัย.....เรียกร้อง ฉากไหนฉากไหนไหน........บ่เทียบ บ่เปรียบลิดองวุน้อง..........หล่อล้ำเทพไฉนฯ( อิอิ) ทดไว้ อาลุยลุ่ย หกนะหก หุหุห
13 มีนาคม 2551 02:51 น. - comment id 831553
หน้าส่วนตัว
ยาแก้ปวดเอ่ยเอื้อน รอยฝัน
พร่ำรักร่ำรำพัน มั่นแท้
รอยริ้วเลาะมันมัน คากิ
เติมไข่พะโล้แปล้ อิ่มปลิ้นพุงผายฯ
ตามต่อมาติดด้วย มันเผา
โหแย่แน่เลยเรา จุกปลิ้น
ยังมีผัดกุยช่ายขาว หอมอีก
นั่งซดข้าวต้มลิ้น แทบไหม้พุพองฯ
ชะตาชะรอยไซร้ ยาวนาน
เราท่านนั่งเหนียงยาน เหน็บเนื้อ
มีเกาลัดคั่วอีกจาน อีกหนึ่ง
ขมขื่นแปดร้อยเรื้อ เรื่องร้าวกลืนหายฯ
ใครช่วยฉุดท่านนี้ ขึ้นมา
คงลุกบ่ไหวหนา หนักท้อง
มองดั่งเหยี่ยวเกี้ยวหา สาวอีก
แล้วที่สุดท้ายน้อง ปิดด้วย เอ็มเอ็ม.......ร้อยห้าสิบ (อิอิ ความลับ)
13 มีนาคม 2551 20:42 น. - comment id 831705
สวัสดีครับ คุณ ปลายฯ... ยินดีต้อนรับคืนกลับบ้านกลอนนะครับ......หายไปพักใหญ่จนลูกศิษย์ตามหากัน จ้าละหวั่นเลยครับ.. โคลงเพราะมากครับ ตอนนี้ต้องระวังแก้งค์มดแดง หน่อยครับ ผมตอนนี้ยังต้องลี้ภัยอยู่ครับเพราะ ขืนกลับบ้านมีหวังโดนถล่มบ้านแตกแน่เลยครับ...% ยินดีที่ได้รู้จักครับ...(คิดว่าผมคงไม่ได้จำคนผิดนะครับ)
13 มีนาคม 2551 22:19 น. - comment id 831732
สวัสดีครับ คุณVICTORIASECRET เนี่ยผมก็โดนมีดจี้ บังคับให้ร่วมแก๊งค์อยู่อ่ะครับ อิอิ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ถ้ามีโอกาสคงได้มีโอกาสทักทายกันอีกนะครับ
15 มีนาคม 2551 00:55 น. - comment id 831991
ย้อนรอยฝัน อันบรรเจิด เพริศแพร้วยิ่ง ล้วนสรรพสิ่ง สรรค์สร้าง กลางเวหา จึ่งสมรัก สมศักดิ์ครอง ต้องมนตรา แม้นเสกหา แสวงได้ ดั่งใจปอง หากรอยฝัน บรรจบได้ แม้ยามตื่น คงชื่นมื่น คืนใจภักดิ์ รักเราสอง เสมือนบุญ ซ่อนบาปไว้ ให้ได้ครอง ที่หมายปอง พิศวาส สมมาตรหทัย จักเป็นทอง คล้องไว้ สองชีวิต เป็นคู่คิด ร่วมจิต พิศมัย คือคู่ครอง จองหวังวาด ทุกชาติไป เชื่อมสายใย ผูกพัน นิรันดร์กาล
15 มีนาคม 2551 03:40 น. - comment id 831999
อ้าวข้ามฉางน้อยไปได้ไง (อิอิ แบบว่าแก่แล้วอ่ะหูตาฝ้าฟาง) สบายดีไหมครับ ฉางน้อย เกลอเก่า อิอิ จำข้อยได้บ่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
