คือความงาม อันล้ำเลิศ ประเสริฐยิ่ง ล้วนทุกสิ่ง ถูกสรรค์สร้าง อย่างหรูหรา ประดับพลอย กลอยแก้วเก็จ เพชรรัตน์ดารา ทรงคุณค่า ประทับไว้ ในวิมาน ดั่งความรัก ปักในจิต คิดฝันเฟื่อง อร่ามเรือง แรงรุ่งโรจน์ โชติช่วงฉาน หลงยึดมั่น ในรักนั้น นานแสนนาน ลิ้มรสหวาน ปานน้ำผึ้ง จนซึ้งใจ สร้างวิมาน ประสานฝัน บนชั้นฟ้า สูงสุดหล้า นภากว้าง สว่างไสว เป็นพยาน แห่งรักมั่น สวรรคาลัย แสนยิ่งใหญ่ เกินจะนับ ประทับทรวง เพียงเศษเสี้ยว เฉลียวจิต สักนิดไม่ วิมานใจ ที่โลดแล่น บนแดนสรวง โฉมสคราญ งามจริงแท้ แค่ลมลวง ทลายร่วง บ่วงพิศวาส ตัดขาดกัน ดั่งความรัก ที่เลิศลอย นั้นคล้อยเคลื่อน วิมานเลื่อน ให้เตือนจิต หยุดคิดฝัน ลอยละลิ่ว ปลิวสลาย มลายพลัน ขาดสะบั้น วันแสนหวาน วิมานลอย
การัณยภาส 12 มี.ค. 2551 02:07 น. - ID 113390 
1097
2
0
12 มีนาคม 2551 04:24 น. - comment id 831212
มาให้กำลังใจครับ
12 มีนาคม 2551 05:21 น. - comment id 831221
สวัสดีตอนเช้ามืดค่ะ น้องพิงค์ ไพเราะมากค่ะ วิมานลอย.... เลื่อนลอย รางเลือน เลื่อนลับ ดับสูญ อาดูร และเดียวดาย อยู่ปลายวิมาน
12 มีนาคม 2551 16:04 น. - comment id 831374
สวัสดีค่ะ คุณปลายอนันตกาล ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจนะคะ
12 มีนาคม 2551 16:07 น. - comment id 831375
สวัสดีค่ะ พี่เจี๊ยบ ขอบคุณที่ชมพิ้งค์นะคะ ไม่นึกว่าพี่จะเข้ามาตั้งแต่เช้ามืดอย่างนี้ ดีใจมากๆเลยค่ะ
12 มีนาคม 2551 17:11 น. - comment id 831403
เขียนกลอน เก่งนะคะ ชื่นชมด้วยใจค่ะ
12 มีนาคม 2551 20:59 น. - comment id 831479
สวัสดีค่ะ คุณฉางน้อย ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ
13 มีนาคม 2551 10:01 น. - comment id 831588
ว้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เขียนกลอนได้ไพเราะเสนาะหูจัง แต่มันเศร้านิดนึงน่ะ เฮ้อ,,, กว่าจะเขียนกลอนได้หวานๆซึ้งๆ น้ำตาไหลๆ หัวใจก็เจ็บไม่เบาเนาะพวกเรานักกลอน (สมัครเล่น เช่นสุสาน) น่ะ ฮ่าๆๆๆ แวะมาเยี่ยมครับ เอ่อนี่ วิมานช่างน่ารัก แต่ว่าเสาหลักหักเมื่อวันขึน 15 ค่ำ เดือน 13 แล้วนี่คุณ การัณยภาส ฮ่าๆๆๆๆ ล้อเล่นครับ เขียนได้กลอนไพเราะจริงๆ ขอชมครับ ขอชม
13 มีนาคม 2551 20:38 น. - comment id 831704
อันรักแท้แค่ฝันนั้นหาไม่ แสนยิ่งใหญ่เที่ยงแท้มิแปรผัน ไร้ชายหญิงอิงแอบแนบสัมพันธ์ ปราศตัวตนสร้างสรรค์ยึดมั่นเอา เป็นความรู้สึกลึกล้ำเหนือคำบอก ถ่ายทอดออกจากใจได้บอกเล่า เป็นภาษาพาทีมีนานเนา แต่ก่อนเก่าสร้างโลกแลวิมาน ความรักคือแผนการของผู้สรรค์สร้างจักรวาล เกิดก่อนที่จะมีชายและหญิง ความรักคือความจริงและความกลัวคือมายา แต่มนุษย์มักเอาความรักไปผสมกับความโลภ ความโกรธ ความหลง ความใคร่ ฯลฯ สรุปได้ว่าผสมปนเปกับความคิดว่าตัวตน อัตตาทิฐิ ความรักจึงกลายเป็นไม่บริสุทธิ์ และสร้างปัญหามากมาย เพราะปัญญาถูกบดบัง ความรักมาพร้อมกับปัญญา ความงาม ความยิ่งใหญ่ทั้งมวล ความเพรียบพร้อมสมบูรณ์ แต่สุดท้ายกลับไปโทษว่ากล่าวความรักเพราะความถือตัวถือตน ว่าความรักเป็นแค่ความหลอกลวง ทั้งที่ควรพิจารณาตัวตนก่อนเป็นอันดับแรก ว่าเราเอาความรักผสมคลุกเคล้ากับสิ่งใด? ยินดีที่ได้รู้จัก....ในแง่มุมหนึ่ง ขอเป็นกำลังใจให้ครับ......
14 มีนาคม 2551 07:28 น. - comment id 831761
สวัสดีค่ะ คุณสุสานสีน้ำฟ้า ขอบคุณที่ชมนะคะ ฉันถนัดเขียนกลอนเศร้าๆซึ้งๆแบบนี้แหละค่ะ ส่วนเสาหลักมันจะหักเมื่อวันไหนก็ช่างเถอะ แต่วิมานน่ะ มันลอยละล่องอยู่เสมอ ไม่ต่างอะไรกับความฝันแบบลมๆแล้งๆไงคะ
14 มีนาคม 2551 07:35 น. - comment id 831763
สวัสดีค่ะ คุณคีตากะ แหม หลักปรัชญาของคุณเนี่ยแหลมคมมาก อ่านแล้วทิ่มแทงใจเลยค่ะ ฉันคงต้องยอมรับแล้วล่ะว่าตัวเองเป็นมนุษย์จำพวกที่เอาความรักไปปนเปกับสิ่งอื่นด้วย ถึงได้เกิดอารมณ์ปรวนแปรและเจ็บช้ำได้ง่าย ก็จะพยายามทำความรักของตัวเองเป็นรักที่บริสุทธ์ให้ได้ในวันหนึ่งนะคะ ยังไงก็ขอบคุณมากที่ให้กำลังใจค่ะ
16 มีนาคม 2551 04:27 น. - comment id 832258
สวัสดีคะ คุณการัณยภาส เข้ามาทักทายคะ อ่านบทกลอนไพเราะหวานซึ้งจริงๆ นะคะ อยากเขียนกลอนเก่งๆ บ้าง แต่อารมณ์ สุนทรีย์ มันไม่ให้เลยคะ ขอเวลาฝากเนื้อฝากตัวด้วยแล้วกันนะคะ
16 มีนาคม 2551 18:45 น. - comment id 832371
สวัสดีค่ะ คุณรอยทาง ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่เข้ามาเยี่ยมชมกลอนของฉัน เราเก่งกันไปคนละแบบนะคะ ฉันเขียนกลอนเก่งแต่เขียนเรื่องสั้นไม่เป็น ส่วนคุณรอยทางนั้นมีศิลปะในการเขียนเรื่องสั้นได้ยอดเยี่ยมเลย
16 มีนาคม 2551 23:06 น. - comment id 832413
หน้าส่วนตัว
ก่อนอื่นขอบอกว่าเขียนได้อารมณ์ดีครับ จนทำให้อดนึกถึงสภาวะแห่งตนเองมิได้
จ้องจันทร์ เจ้าเจิด เพรืศโพยม
เฉิดโฉม เฉิดฉาย พรายพร่าง
ลิ่วลิบ ลอยเลื่อน เลือนลาง
เหินห่าง หนเเห่ง ห้วงหาว
เขียนได้ลื่นไหล มีสัมผัสนอกในครบถ้วน แต่กลอนยาว ก้คงมีบางจุดที่อาจทำให้สมบูรณ์มากขึ้นไปอีกได้ครับ คือ
1.ขึ้นต้นว่า คือความงาม............ นั้น ปกติ เราต้องกล่าวถึงอะไรสักอย่างก่อน เเล้วจึงบอกว่าว่าสิ่งนี้นคือ อะไร...... กรณีนี้นี้ ถ้าจะตอบว่า สื่งที่กล่าวมาก่อน ก็คือชื่อกลอน วิมานลอย ก้เห็นว่า ไม่ถูกต้อง ยกตัวอย่าง เล่น ถ้าเราเเต่งนวนิยาย จบเเล้ว เราจึงมานึกว่าจะตั้งชื่อเรื่องว่ายังไงดี โดยดูจากเนื้อหาของนวนิยาย ซึ่งหมายถึงว่าตัวนวนิยายมันสมบูรณ์เเยกต่างหากจากชื่อ อญุ่เเล้ว กรณีกลอนนี้ก้เช่นกัน ตัวกลอนต้องสมบูรณ์ในต้ว กรณีนี้ จึงต้องกล่าวถึงอะไรสักอย่างก่อน เเล้วจึงมาบอกต่อว่า คือ ....
2.ถ้อยคำในกลอนนั้น ณ ที่นี่ขอเเบ่งเป็น 2 อย่าง คือ1. คำประเภท เปรียบเทียบ อุปมาอุปไมย หรือแสดงอารมณ์ 2.ถ้อยคำประเภทข้อเท็จจริง
มีบาทหนึ่งบอกว่า โฉมสคราญ งามจริงแท้ เเค่ลมลวง ...อ่านเเล้วดูเหมือนเป็นข้อข้อเท็จจริง ว่าเห็นว่างามจริง แต่กลับงามไม่จริง ซึ่งออกจะเเปร่งๆอยุ่นิดนึง
สรุปเเล้วเขียนได้ดี ลื่นไหล ได้อารมณ์ดีครับ ขอชมและให้กำลังใจคุณพื้งค์ มา ณ ที่นี่นะคร้บ
17 มีนาคม 2551 03:12 น. - comment id 832445
สวัสดีคะ การัณยภาส อ่านกล่อนครั้งใดก็อดซึ้งไม่ได้ พยายาม สร้างผลงานต่อไปนะคะ จะเข้ามาติดตาม ส่วนเรื่องสั้นรอยทางเพิ่งหัดเขียน ส่วนใหญ่ก็เกิดจากประสบการณ์ที่พบเจอเสียมากกว่า ซึ่งเรื่องบางเรื่องก็อยากเอามาถ่ายทอดเป็นแง่คิด ขอบคุณคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
