More Graphics Comment hi5 code. สงัดเงียบ... ละเลียบหลอน... สะท้อนท้อ คละคิดคลอ... ชะลอร่ำ... ถลำลึก ไฉนนิ่ง... ละทิ้งทาง... ละห่างฮึก จะยึกยัก... สลักรส... กะพจน์เพ้อ ประจักษ์จิต... ประสิทธิ์สรรค์... กะฝันใฝ่ ระรัวไล้... กะไหม้หม่น... ปะปนเป๋อ ชม้ายเมิน... ละเกริ่นกล่าว... กะผ่าวเพ้อ จะซ่อนซุก... กะรุกรอน... ฉะอ้อนไอ ระเร่าเร้า... คละเคล้าคร่า... ประสาโศก จะ...ก่าย..โกรก... ชะโงก..แง้ม... กะแต้ม..ไต่ สลาย..รื่น... จะขื่นขม... จะชม..ไช จะย่ำ..ใย... คละใคร่..คลอ... พะนอนาน ระรวยเรือง... ประเทืองทุกข์... กะสุขซ่อน จะคอยคอน... จะร้อนเร่า... กะ..เศร้า..ซ่าน จะยอมยืน... คละฝืนใฝ่... กะไล้..ราน ผสานสู้... จะอยู่เยือน ... กะเตือนตน เชลยรัก... จะพัก..พล่าม... กะถามท้วง จะถูกถ่วง... จะหน่วงนิ่ง... ละหยิ่ง..ย่น จะแน่วแน่ ... จะแก้..กร่อน ... ละร้อนรน จะทุกข์ทน... จะชน..ช้ำ ... จะจำ..จม
4 มีนาคม 2551 17:08 น. - comment id 829229
จะทนทุกข์ที่ถูกทำช้ำจำเลย จะมิเอ่ยเผยคำนำมาถาม จะภักดีมิได้ขอเข้าต่อความ จะจดจำจะจริงใจไม่ลืมเลือน..... ....................................... http://srakaew.tht.i
4 มีนาคม 2551 17:25 น. - comment id 829232
กลบทกินนรรำ ะxxะ++ ะoo ซ้ำเสียง อะ ในคำที่ ๑-๔-๗ ซ้ำเสียงพยัญชนะอีก ๓ คู่ ในคำที่ ๒-๓ ๕-๖ และ ๘-๙ ซ้ำเสียงสระ อีก ๒คู่ ตรงคำที่ ๓-๕ และ ๖-๘ ........................................ ชะจิตรใจไฉนนางระคางเขิน ปะพบพักตร์จะทักทายชม้ายเมิน ละเลิงเหลือจะเชื้อเชิญพเอิญอาย สมรเหมือนจะเคลื่อนคลาดอนาถนัก ขะรอยเริงละเลิงรักสมัครหมาย ระทดถึงคะนึงนางจะวางวาย จะห่างเหเสน่ห์หน่ายสลายเลือน (นายนก มหาดเล็ก : ประชุมจารึกวัดเชตุพนฯ)
4 มีนาคม 2551 19:42 น. - comment id 829258
ไม่ไหวค่ะ ยอมแพ้จริงๆกับกลบทนี่ จะทุกข์ใดไหนหมองดั่งต้องโทษ มิอาจโอดครวญร่ำรำพันโหย โดนแซ่รักเฆี่ยนพร้อยร้อยพันโบย จนอ่อนโรยกล้ำเกยเชลยใจ
4 มีนาคม 2551 21:34 น. - comment id 829275
จะ ตั้งมั่น เสมอไป ไฉนเล่า จะ ทนเศร้า ละเล่าล้วง ทะลวงฝัน จะ ทนท้อ จะ ทุกข์ถม อารมณ์พลัน จะ ตั้งมั่น ณ ที่นี้ ที่มีเธอ.........
4 มีนาคม 2551 21:38 น. - comment id 829276
สวัสดี ยามย่ำค่ำค่ะ คุณโอเลี้ยง คุณต้นกล้า คุณช่ออักษราลี ลืมกันหรือยังค่ะ นานๆ จะมีเวลาอ่านบทกลอนไพเราะ ฝากไว้ หนึ่งบท แบบมั่วๆ นะคะ
4 มีนาคม 2551 23:53 น. - comment id 829292
อ่ะหือ...กลบทวันนี้ยากจริงแฮะ
5 มีนาคม 2551 09:54 น. - comment id 829354
เชลยรัก ชะชักฉุด ประดุจด้อย มโนน้อย ประจักษ์เจือ กะเยื่อหยาม ชะรอยร้าวอะคร้าวเคลื่อนเสมือนตาม ระทดท่ามเสมอหมายสลายราญ... ลองแต่งดูนะคะ คงพอใช้ได้ค่ะ..คิคิ..
5 มีนาคม 2551 11:57 น. - comment id 829393
ระรวยเรือง... ประเทืองทุกข์... สนุกซ่อน บาทนี้เพี้ยนไป สนุกซ่อน ไม่ได้...ผิดอ่ะจ้ะ ซุกซ่อน สุขซ่อน ขุกข้อน รุกร้อน เลือกเลย...แก้นิดนึงเนาะ..จะได้เต็มสิบ. .คะแนน มาเยี่ยมจ้ะ...
5 มีนาคม 2551 13:35 น. - comment id 829420
ขอขอบคุณพี่ๆทุกคน ที่แวะมาแจมและอ่านด้วยนะคะ ทั้งพี่ต้น พี่ช่อฯ พี่กระถิ่น พี่เอิน พี่ชบาฯ และ ขอขอบคุณค่ะ พี่อรุณสุขที่มาตรวจทานกลบทให้ด้วยค่ะ ทุกบทมี่จะเขียนสดๆ แล้วอัพ และหลังทิ้งไว้สัก1-2วัน จะมาอ่านทวน ถึงจะไม่เป๋อหลงติด กับคำในสมอง เพราะหลงอยู่ จะค้นจุดผิดไม่เจอค่ะ(หมายถึงกรณีบทบังคับซ้ำซ้อนแบบบทนี้นะคะ) และบทนี้ มันยากตรงบังคับทับซ้ำถึง3ข้อ และอีก1ข้อ ที่มี่บังคับตนเองคือ จะเขียนทุกกลบทโดยมีสัมผัสนอกตาม ท่านสุนทรภู่ คือ วรรคแรกไม่ลงท้ายด้วยเสียงสามัญ วรรคสองไม่ลงด้วยเสียงตรี วรรคสามและสี่จะไม่ลงด้วย เอก โท จัตวา ซึ่ง กลบทเขาจะอะลุ้มอะล่วยให้ แต่มี่พยายาม ไม่ใช้ค่ะ บทนี้ที่จริงมีจุดผิดถึง 4จุดค่ะ คือ เสนอซุก สนุกเศร้า สนุกซ่อน และเขย่าซ่าน เป็นเพราะมี่พยายามใช้คำโดดๆที่ได้ความ มาแต่ง จึงมักมองข้ามท้ายเสียงของคำสองพยางค์ ซึ่งเป็น จุดแห่งความจำของการเขียนกลบท ต้องพยายามจำให้แม่น ครูหลายท่านที่เคยคุยกัน มักบอกมี่ว่า ถ้าเรา เปลี่ยนแปลงกฎเกณท์ของกลบทข้อใดข้อหนึ่ง เราจะอ้างว่า เราเขียนกลบทแบบนั้นไม่ได้ มี่จึงพยายามใช้ให้ครบตามกำหนดกฎเกณท์เสมอ จึงทำให้ ความ ด้อยไปมากๆ อีกทั้ง ตัวมี่แค่เพิ่งหัด จึงพยายามเป็น ไม้อ่อนดัดง่าย เพราะถ้าเริ่มต้นผิด ก็จะจำผิดตลอดไป ดังนั้น ถ้าพี่ๆท่านใดอ่านพบ กรุณาทักท้วงนะคะ ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
5 มีนาคม 2551 20:31 น. - comment id 829494
แวะมาเยี่ยมค่ะ...ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเข้ามาเลยค่ะ... มัวแต่ลงข้อมูลที่เว็บชมรมอยู่ค่ะ... สบายดีนะคะ...