น้ำตา
บูรณา
น้ำตาหลั่ง รินไหล รดใจแล้ง
ใจยิ่งแห้ง โหยหวน ยิ่งครวญหา
มองภาพเธอ จากไป ไกลลับตา
ในอุรา ปวดเปล่า ยิ่งร้าวใจ
น้ำตาหลั่ง รินไหล รดใจเศร้า
ให้ยิ่งเหงา โอดโอย แสนโหยไห้
น้ำตาเอ่อ กลัดหนอง นองหัวใจ
ให้มอดไหม้ เจ็บช้ำ แสนคร่ำครวญ
น้ำตาหลั่ง รินริน เมื่อสิ้นรัก
ยิ่งช้ำหนัก ครวญคร่ำ แสนกำสวล
โศกสลด อาลัย ใจเจียนจวน
จะขาดห้วน ด้วนคุด สุดทัดทาน
น้ำตาหยาด จากใจ ไหลลงพื้น
กลั้นสะอื้น ขื่นใจ ดังไฟผลาญ
อยากหนี้ความ เจ็บช้ำ ทรมาน
แต่ยากเกิน จะผ่าน ความตรอมตรม
เมื่อคนของ หัวใจ จากไปแล้ว
คงไม่แคล้ว ครวญคร่ำ ช้ำขื่นขม
หัวใจบิ่น พังพิน แทบสิ้นลม
เกินจะข่ม ทัดทาน กลั้นน้ำตา