ฝากกระซิบห้วงคำนึงถึงฝั่งฝัน ว่าไหวหวั่นในทรวงด้วยห่วงหา ยามพลัดพรากจากหนดั้นด้นมา โดยชีวาเดียวดายสู่ปลายทาง ด้วยแรงแห่งฝันอันน้อยนิด หวังมอบรักสถิตยามไกลห่าง หวังคลี่คลายความเหงาให้เบาบาง หวังขจัดโศกสิ้นจางจากห้วงใจ แม้นมิใช่แสงตะวันอันอบอุ่น แต่ปรารถนาการุณจักมอบให้ ด้วยอ้อมแขนของความห่วงใย จักโอบไอไมตรีแห่งชีวา ฝากกระซิบห้วงคำนึงถึงฝั่งฝัน สั่งอุ่นแสงแห่งตะวันช่วยรักษา ฝากสายลมที่พรมผ่านกาลเวลา มอบความรักของข้าไปถึงเธอ บนฝั่งฝันนั้นเราอยู่คนละฟาก ได้แต่ฝากถ้อยรำพึงคิดถึงเสมอ ข้าอยู่กับสิ่งที่มิอาจพบเจอ โดยมีโลกปรนเปรอความเพ้อฝัน ขอให้เธออยู่ในโลกแห่งความจริง โดยข้าจะไม่ทอดทิ้งยามไหวหวั่น กำลังใจจักมอบยื่นทุกคืนวัน ให้เธอสุขนิรันดร์ นะคนดี -------------------------------- ลานเทวา
22 กุมภาพันธ์ 2551 13:28 น. - comment id 825904
บทกลอนน่ารักมากค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2551 13:34 น. - comment id 825906
อ่านแล้วอุ่นเลยค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2551 14:18 น. - comment id 825924
กลอนอบอุ่นอ่อนหวานมากครับ
23 กุมภาพันธ์ 2551 07:48 น. - comment id 826124
ไพเราะเหมือนเดิมค่ะ ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ใด
25 กุมภาพันธ์ 2551 20:14 น. - comment id 826815
โพสรูปน่ารักจัง โพสไซด์นี้ได้ด้วยเหรอค่ะดีจัง