เธอส่งรักส่งใจมาใกล้ชิด ให้ฉันคิดพร่ำเพ้อละเมอหา อยากมีเธออิงแอบแนบกายา มีเพียงเธอยอดชีวาในดวงใจ แต่ความรักมากมายที่ให้ฉัน กลับทำให้ตัวฉันยิ่งหวั่นไหว ในยามนี้เราห่างกันแสนไกล กลัวเหลือเกินกลัวใครจะใกล้เธอ คำคิดถึงเธอรำพึงซึ้งใจนัก เธอบอกรักมีให้กันมั่นเสมอ กลัวยามใจห่างไกลไม่พบเจอ กลัวเพียงเธอปล่อยให้เพ้อเพียงเดียวดาย คนรอบกายมากมายหวั่นใจยิ่ง กลัวเพียงหญิงอื่นแย่งไปน่าใจหาย กลัวความรักเส้นทางฝันพลันมลาย กลัวความรักสลายไปในพริบตา เหมือนก้อนหินเดียวดายในวันนี้ กลัวความรักที่มีจะด้อยค่า รอยอดีตหลอกหลอนมิเลิกรา กลัวเวลาที่มีให้นั้นไม่พอ
20 กุมภาพันธ์ 2551 16:03 น. - comment id 825392
อย่ากลัวถ้าคิดจะมีรัก
20 กุมภาพันธ์ 2551 16:42 น. - comment id 825425
เธอจงเลือกความรักพักความกลัว อย่าให้รักเกลือกกลั้วต้องมัวหมอง ขอเชื่อในใจกันหมายมั่นปอง ใช่เพียงลองหลอกเล่นเช่นใครใคร วันผ่านมายอมรับว่าโง่เขลา เพียงหลงเงาคนลวงดวงใจไหว จบไปแล้วแก้วตาอย่าหวั่นใจ วันนี้ได้รักเพียงเธอเพ้อก็พอ.....
20 กุมภาพันธ์ 2551 17:45 น. - comment id 825444
กลัวเธอมองผ่านเงาคนข้างตัว กลัวใจกลัวเธอรักคนอื่นเขา จะยิ่งกลัวถ้าเธอสลัดเรา กลัวนั่งเหงาในวันที่......ไม่มีเธอ.... สวัสดีครับยามเย็น ------------------------------------------
22 กุมภาพันธ์ 2551 10:04 น. - comment id 825838
หวัดดีค่า มณีจันทร์ ไม่กลัวหรอกค่า รักคือสิ่งที่ต้องทุ่มเท หวัดดีคีตากะที่รัก จะไม่หวั่นอีกแล้วนับจากนี้ ขอเรามีรักให้กันมั่นเสมอ ที่ผ่านไปให้อภัยได้เพื่อเธอ ขอเพียงเธอเริ่มต้นใหม่ไปด้วยกัน หวัดดีค่าตามตะวัน ไม่เคยมองผ่านเงาคนข้างตัว อย่าหวั่นกลัวจะไม่สนคนอื่นเขา วันเวลาผ่านไปมีแค่เรา ขออย่าเหงายังมีฉันเคียงข้างเธอ ขอบคุณทุกๆคนนะคะ