ขลิบฟ้างามยามรุ่งรุ้งหลากสี ภาพวารีดวงดาวพราวเวหน หยาดถ้อยคำเพชรกวีนี้ตรอมตรม หมู่เมฆวนฝนโชยละออง ฤดูเวียนเปลี่ยนผันวันเก่าเก่า เคยหงอยเหงาเศร้าตรมระทมหมอง รันทดม้วยด้วยใจมุ่งหมายปอง ชีวิตต้องครองทุกข์สุขรางเลือน รักกับร้างเคว้งคว้างใจเมื่อเฝ้าห่วง ประดุจดวงฤทัยเราเขาเชือดเฉือน ภาพความหลังยังวนเวียนเพียรมาเยือน เปรืยบเสมือนคมมีดคอยกรีดใจ
18 กุมภาพันธ์ 2551 14:45 น. - comment id 824788
เป็นความหลังฝังใจในครั้งเก่า เคยมีเราเคล้าเคลียสุขยิ่งหนอ ต่างคนต่างเอาใจใฝ่พนอ บัดนี้ท้อรอรักกลับคืนมา
18 กุมภาพันธ์ 2551 15:25 น. - comment id 824791
ทอรุ้งงามยามเช้าเมือ่หนาวคลาย ตะวันฉายบ่ายคล้อยใจหงอยเหงา ความหลังเก่าผุดหลอนชอนใจเรา มีความเศร้าเป็นเพื่อนคู่เรือนใจ
18 กุมภาพันธ์ 2551 17:42 น. - comment id 824812
บางความทรงจำเก่า ๆ บางทีก็ทำให้ยิ้ม และในบางคราก็เรียกน้ำตาได้ง่ายเหลือเกิน แต่ก็ยังดีที่มีความหลังให้ได้นั่งคิดถึงบ้างนะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 19:01 น. - comment id 824829
เคยตัดใจไม่คิดตั้งจิตแน่ เพราะเพียงแค่ตัวเราเฝ้าใฝ่ฝัน หากหักใจลืมรักดูสักวัน ที่โศกศัลย์คงหายคลายระทม จึงเลิกคิดเรื่องเก่าคราวก่อนนั้น สร้างสัมพันธ์มิตรใหม่ใจสุขสม เหมือนดังมีชีวิตใหม่ได้ชื่นชม ไม่ต้องตรมทุกข์เศร้ากับเงาจันทร์ ทุกคืนวันรื่นรมย์สมใจสุข คนใหม่ปลุกปลอบใจเริ่มใฝ่ฝัน ยิ่งนานวันยิ่งใกล้ชิดคิดผูกพัน แต่ใจนั้นกลับเหมือนเตือนตัวเรา จะรักอีกคราวนั้นมั่นใจหรือ รักสัตย์ซื่อหรือเพียงแต่แค่ใจเหงา ไม่ต้องการสร้างความผิดติดใจเรา ด้วยรักเก่า...ภาพความหลัง...นั้นฝังใจ ...........................................................