แสงใสจากฟากฟ้า
ลิขิตใจ
ยามเมื่อดวงดาราปรากฏแสง
ดูเหมือนดั่งหิ่งห้อยลอยลิบฟ้า
ที่เฝ้าแหงนมองดูดวงจันทรา
จะล่วงหล่นจากฟ้ามาเมื่อไร
นั่งเฝ้ามองเฝ้าคอยเมื่อไหร่เล่า
ที่น้องเจ้าดวงดารานำแสงใส
ส่องสว่างพร่างพรายเด่นแต่ไกล
ในดวงใจเจ้าคงเด่นพอๆกัน
แสงจันทราพาเจ้าล้อหยอกราตรี
เป็นสิ่งที่พาเจ้าสนุกแสนสุขสันต์
เจ้าดาวน้อยคงเพลินในราตรีนั้น
ได้หยอกเย้าแสงจันทร์กลางทิวา
เจ้าหิ่งห้อยตัวน้อยคอยจ้องเจ้า
เมื่อไหร่เล่าใครจะเห็นดังเช่นข้า
มันไม่รู้ว่าตัวว่าเป็นเช่นดาวงาม
มันเฝ้าถามอยู่ร่ำว่าเมื่อไหร่
เมื่อถึงคราวเปล่งแสงใสงามเฉิดฉาย
สว่างไสวไม่แพ้ดาราบนฟ้าพราย
ดูพร่างพรายสดใสในดวงตา