.......เธอรู้...หรือเปล่า ......ยามที่ความเงียบเหงาเข้ามาใกล้ ......ยามที่ฉันเหนื่อยล้าแทบขาดใจ ......ยามที่ฉันสิ้นไร้ความอดทน ......มีเธอ...เพียงผู้เดียว...เท่านั้น .......ซึ่งคอยอยู่...เคียงข้างฉัน...ทุกแห่งหน ......ทอดสายตาจากฟากฟ้าเบื้องบน .......ปลอบฉันอย่ากังวลสิ้นหนทาง .......เธอฉุดรั้ง...ฉันขึ้นมา...อย่าสิ้นหวัง ......อย่าคุมขังหัวใจให้อ้างว้าง ......ละลายความหมองหม่นจนจืดจาง ......สะสางหมอกบางบางที่ห่มใจ ......หากจะร้องร้องไห้แต่ใจสู้ ......เตือนให้รู้ต้องยิ้มสู้อยู่ให้ได้ ......วันนี้ล้มแค่ล้มไม่เป็นไร ......ที่หวั่นไหว...จารจด...แค่บทเรียน
12 กุมภาพันธ์ 2551 08:59 น. - comment id 822428
หนึ่งคนรัก พันคนชังก็วาสนาแล้ว
12 กุมภาพันธ์ 2551 09:01 น. - comment id 822430
จะแย้มยิ้มหัวเราะเพราะใครหนึ่ง จะคิดถึงขมขื่นสะอื้นไห้ จะซาบซึ้งหวงหึงทั้งห่วงใย หนึ่งของใจมีอยู่เธอผู้เดียว รับทราบค่ะ ^_^
12 กุมภาพันธ์ 2551 09:42 น. - comment id 822441
เพราะมีคุณฉันจึงอบอุ่นนัก อุ่นความรักที่คุณการุญให้ รักละมุนอุ่นทั่วทั้งหัวใจ อิงอุ่นใครไหนอุ่นเท่าเราแอบอิง
12 กุมภาพันธ์ 2551 10:32 น. - comment id 822465
...ยังคงงดงามเสมอในความและคำ... หายหน้าหายตาไปนานเลยนะครับ.. สงสัยไปหาวัตถุดิบมาเขียน...อิอิ..ยังระลึก ถึงอยู่เสมอ..ครับ..อยากให้ลงกลอนมาให้ ได้อ่านบ้าง..
12 กุมภาพันธ์ 2551 10:45 น. - comment id 822480
สวัสดีค่ะ ชมพู.... รู้ไหม? เพราะมีคุณให้อุ่นไอ ทุกความไหว...ของใจในวันนี้ ขอแค่เพียงได้เคียงอยู่คู่คนดี ภัยที่มี...ไหวเกรงต่อสิ่งใด... คิดถึงคุณจังค่ะ.... สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วย...
12 กุมภาพันธ์ 2551 12:53 น. - comment id 822547
ตั๊กแกกก ไม่ได้ยินเสียงนานเลยค่ะ ซำบายดีบ่ คิดถึงๆ ค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2551 12:55 น. - comment id 822550
ทำไมรูปไม่ไป ลองอีกครั้งนะคะ
12 กุมภาพันธ์ 2551 12:56 น. - comment id 822551
แงงงงงงง โทษนะ ไม่รุมานเป็งไร
12 กุมภาพันธ์ 2551 14:40 น. - comment id 822595
เธอจะรู้บ้างไหม มีใครคอยห่วงใยอยู่ห่างห่าง คนที่คอยใส่ใจไม่เว้นวาง จะมีบ้างไหมเธอหันมาดู
12 กุมภาพันธ์ 2551 20:43 น. - comment id 822768
รู้อยู่แก่ใจ หัวใจสองเรา