More Cute Comments จะว่าจะกล่าวก็ร้าวก็วุ่นเพราะคุ้นเพราะใคร่ ด้วยจิตจะไวรับใครแอบซ่อนแอบรอนแทบคลั่ง มิเลือนสลายมลายมิเหินมิหายจากภวังค์ เพราะรักทบชังยากยั้งฉุดนิ่งทิ้งใจหลุดลอย ก็รู้ก็รอคิดคลอกับเพ้อละเมอทุกข์บ่อย สลดเงียบหงอยนับร้อยจิตทรุดหลุดเหม่อโศกสร้อย ความคิดสะกิดให้จิตโอดครวญชวนคร่ำเจ็บปรอย ละห้อยเพรียกหวนรับรวนจากช้ำจากเศร้ามากมาย อยากลืมอยากหนีเศร้านี้มิเจอะมิเจอเสมอ เพราะเผลอมักพร่ำเหยียบช้ำให้หวั่นให้พรั่นเกาะก่าย ตัดใจบอกลืมบอกปล่อยจากกันจากไปมิกราย กลับยิ่งโชคร้ายแทบตายเพราะเหงาเพราะเหม่อแวะเวียน...
9 กุมภาพันธ์ 2551 17:23 น. - comment id 821624
กลบทตะเข็บไต่ขอน อุ อั อุ อั อุ อั อุ อั อุ อั อุ อั บังคับใช้เสียงสั้น-ยาว หรือ หนัก-เบา ๖ คู่ สลับกันตลอดวรรค ซ้ำเสียงสระ ๒ คู่ ในคำคู่ที่ ๒-๓ กับ ๔-๕ สละสลดระทดระทวยระหวยระหาย จะย่างจะกรายจะยืนจะหยุดก็สุดจะหมาง จะแลจะเหลียวก็เปลี่ยวก็มืดก็จืดก็จาง จะแวะจะวางให้หวาดให้หวั่นให้พรั่นให้พรึง (ศิริวิบุลกิตติ์) ต้องขออภัย ถ้าทำให้ผู้ใดอ่านแล้ว ระคายใจนะคะ เพราะเพิ่งอ่านวิธีเขียนเมื่อครู่นี้เอง และอ่านแล้วก็ลองสดๆทันทีค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2551 17:38 น. - comment id 821628
ดีจ้ามี่... เพลงพวงมาลัยง่ายกว่ามั้ยจ้ะ.....
9 กุมภาพันธ์ 2551 18:08 น. - comment id 821633
ว้าว..เยี่ยม..ต้องเติมสร้อยนามใหม่..เป็น โอเลี้ยง..ดิลิเวอรี่..สั่งปุ๊บได้ปั๊บ..เร็วกว่า พิซซ่าอีกนะนี่...น่าชมครับ..
9 กุมภาพันธ์ 2551 18:17 น. - comment id 821636
จะเศร้าจะเหงาเล้าระบมฤทัย แทบทนไม่ไหวระทมทรวงในปวดร้าว ยิ่งคิดยิ่งเจ็บมันเน็จใจเสียปล่าว ระรัวระราวเต้นเนื้อตัวแดง ............................................ http://srakaew.tht.i
9 กุมภาพันธ์ 2551 21:28 น. - comment id 821697
อ่ะโห ตะเข็บไต่ขอนสุดยอดเลยฮะ เดี๋ยวผมแต่งตะขาบไต่แขนมาประชันมั่งดีกว่า อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2551 01:37 น. - comment id 821752
คุณครับ....อยากบอกว่า...เยี่ยมมาก...คือการค้นคว้าและเรียนรู้ไม่หยุดหย่อน...ชอบมาก....ว่าแต่ว่า..ขอโอเลี้ยงถุงหนึ่ง....อิอิ..อ่านแล้วคอแห้ง
10 กุมภาพันธ์ 2551 03:26 น. - comment id 821756
ดีจังเลยค่ะ ได้รู้ความน่าทึ่งของบทกลอน-- ที่ไม่เคยรู้มาก่อน อ่านแล้วอึ้งค่ะ อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2551 18:14 น. - comment id 821891
จะลุกจะเดินจะเหินจะนั่งระวังระไว จะเพลินอะไรนะใจจะปองมิพลาดมิพลั้ง จะพูดจะคิดประดิษฐกรรมจะนำสตั้งค์ จะดีจะดังจะเด่นจะพังระวังนะเออ... อิอิ ลองแต่งมั่ง จะเป็นตะเข็บไต่ขอน หรือตะกวดไต่ขา ก็ไม่แน่นะ
10 กุมภาพันธ์ 2551 20:14 น. - comment id 821929
ยอมแพ้ ยอมแพ้ ไม่ตาหนัดเลยน้องมี่จ๋า.. ว่าแต่..เพลงมานซ้ำไปซ้ำมาอ่ะ.. ตั้งใจป่าวเอ่ย..
11 กุมภาพันธ์ 2551 11:15 น. - comment id 822102
จะเอื้อนจะเอ่ยที่เผยที่คิดก็ติดก็ขัด จะช้าให้ชัดก็เหมือนที่วาดมันขาดมันหาย ก็ท้อก็แท้คงแก่คนเดียงคงเปลี่ยวคงดาย จะเหงาจนตายก็ให้มันรู้เป็นอยู่อย่างนี้ .......................... ลองมั่ง ปล. ผมมั่ว
11 กุมภาพันธ์ 2551 22:07 น. - comment id 822325
ยากกว่าจริงๆค่ะพี่แจ็ค
11 กุมภาพันธ์ 2551 22:14 น. - comment id 822327
สวัสดีค่ะ คุณอรุณสุข ที่จริงโอเลี้ยงกลัวบทนี้นะคะ(เพราะเป็นกลอนแปลกมากมีวรรคละ12คำ) กะว่าเอาไว้ท้ายๆ แต่เมื่อลองอ่านๆดู ก็คิดว่า คงพอไหว เลยเขียนไม่รอแล้ว อิ อิ
11 กุมภาพันธ์ 2551 22:34 น. - comment id 822336
ตอบคุณต้นกล้า ............................... จะเศร้าจะเหงาเล้าระบมฤทัย แทบทนไม่ไหวระทมทรวงในปวดร้าว ยิ่งคิดยิ่งเจ็บมันเน็จใจเสียปล่าว ระรัวระราวเต้นเนื้อตัวแดง(ต้นกล้า) จะช้ำจะเศร้าก็เหงาเพราะใจระไหวระวุ่น จำเก็บจำซ่อนกอดกร่อนด้วยจิตคิดหวังอวดแฝง มิเลือนมิเลยเคยชิดติดตรมจากขมระแวง รับร้าวรุกแกล้งหมดแรงยึดตนหยัดพ้นทุกข์ครวญ(โอเลี้ยง)
11 กุมภาพันธ์ 2551 22:39 น. - comment id 822338
ก็ลองแต่งมาให้มี่ดูจิ พี่เอิน
11 กุมภาพันธ์ 2551 22:51 น. - comment id 822343
อิ อิ โอเลี้ยงไม่เติมน้ำตาลไหวไหมคะ คุณฝากฝัน
11 กุมภาพันธ์ 2551 23:00 น. - comment id 822345
สวัสดีค่ะ คุณสวัสดีที่รัก ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 23:25 น. - comment id 822356
สวัสดีค่ะ หลวงพี่ จะลุกจะเดินจะเหินจะนั่งระวังระไว จะเพลินอะไรนะใจจะปองมิพลาดมิพลั้ง จะพูดจะคิดประดิษฐกรรมจะนำสตั้งค์ จะดีจะดังจะเด่นจะพังระวังนะเออ...(บนข.) ก็รู้ก็จำกับคำตักเตือนเสมือนบทสอน เปรียบเท่าวิชาพาหลอนสลายหายไกลเสมอ จะจำพากเพียรจะเรียนรับรู้กับดูมิเพ้อ จดไว้มิเผลอมิเก้อกับคำบอกย้ำจับใจ(โอเลี้ยง)
11 กุมภาพันธ์ 2551 23:28 น. - comment id 822357
เพลงซ้ำค่ะพี่ยา แหะๆ มี่ชอบฟังค่ะ อีกอย่างหาเพลงอื่นใส่ไม่ดังเรื่อยเลยค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 23:54 น. - comment id 822365
สวัสดีค่ะ คุณหมอกจาง ...................................... จะเอื้อนจะเอ่ยที่เผยที่คิดก็ติดก็ขัด จะช้าให้ชัดก็เหมือนที่วาดมันขาดมันหาย ก็ท้อก็แท้คงแก่คนเดียงคงเปลี่ยวคงดาย จะเหงาจนตายก็ให้มันรู้เป็นอยู่อย่างนี้(หมอกจาง) อย่ากลัวอย่าเกรงรีบเร่งคิดเพ้อคิดฝันเสกสรรค์ ทุกวันมิเคยผละเลยละหวั่นละวุ่นทุกที่ จะคิดจะเติมมอบเสริมจัดทำรีบย้ำอย่าลี้ มิเคยพบหนีหลบเลี่ยงโชคดีมีรุ่งสักคน..(โอเลี้ยง)