ฉันรักเธอนะที่รัก

แดนไกล ไลบีเรีย

ฉันรักเธอนะที่รัก
 
 
ถึง......เธอที่รัก
ผู้หลงในอาณาจักรแห่งความเศร้า
จำทนอยู่โดดเดี่ยวอย่างเปลี่ยวเงา
ในโลกซีดสีเทาอันเปล่าดาย
 
ไร้ด้วยความรู้สึก ความนึกคิด
เหมือนเธอปล่อยทั้งชีวิตให้หล่นหาย 
ปล่อยความเงียบเยียบเย็นเป็นเพื่อนกาย
แหละ, คล้ายคล้ายในแววตาเธอชาชิน
 
ในแววตาชาชินกับความรู้สึก
กับคำถามที่ซ่อนลึกใจตรึกถวิล
จึงฉันรู้ว่าเธอไร้การได้ยิน
ซึ่งเสียงเพรียกจากแดนดินอวลกลิ่นรัก
 
ในโลกอันหม่นขรึมแสนซึมเศร้า
ล้วนรอยเหงาเขรอะขรมอยู่จมปลัก
ถึงดอกไม้ที่บานเย้าก็เฉานัก
ใยเธอจักทนอยู่ได้ในที่นี้
 
มาเถิด......ที่รัก
เถิดปล่อยวางทุกข์หนักไว้สักที่
เถิดเปิดใจให้กับรักสักหนที
เถิดเปิดตายลสรรพสีที่สวยงาม
 
ดังที่เธอจะได้เห็น -
ในหลากเรื่องลับเร้นซ่อนคำถาม
ทุกอณูแห่งรู้สึก - เธอนึกตาม
แหละโลกเศร้าก็วาววามอะคร้ามตา
 
เธอ......ที่รัก
เถิดข้ามฝั่งอาณาจักรฯ มาพบข้า
แล้วเราจะล่วงผ่านกาลเวลา
สู่ความรัก, ความปรารถนา, ข้า, หัวใจ
 
ฉันรักเธอ......นะที่รัก
เพียงเธอยอมเปิดสลักความรักให้
จึงที่เธอหม่นเศร้ามิเท่าไร
ฉันจะเป็นคนรักใหม่ให้เธอเอง