More Cute Comments คิดถึง...คือโรคร้ายเกิดได้ง่าย คิดถึง...มีมากมายดังเกลียวคลื่น คิดถึง...มักมาใกล้ทั้งวันคืน คิดถึง...พาสะอื้นยากหลับนอน คิดถึง...เมื่อระบาดพาทุกข์หนัก คิดถึง...เมื่อมาทักจักรุ่มหลอน คิดถึง...ไม่รับรู้กับหนาวร้อน คิดถึง...ไม่ต้องสอนมาหาเอง คิดถึง...แม้นักเลงยังอ่อนข้อ คิดถึง...มักหลอกล้อเที่ยวข่มเหง คิดถึง...ทำคนพล่ามเหมือนร้องเพลง คิดถึง...พาคนเกรงคิดนอบน้อม คิดถึง...มักพาใจให้เอนอ่อน คิดถึง...มักออดอ้อนให้ถนอม คิดถึง...ไม่มีลวงไม่มีปลอม คิดถึง...ไม่ย้อมสีก็ติดทน คิดถึง...เป็นเข้าแล้วจักหมองเหม่อ คิดถึง...พาพร่ำเพ้อได้ทุกหน คิดถึง...มักสอนเรารู้จักค้น คิดถึง...ขว้างไม่พ้นไล่ไม่ไกล..
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:03 น. - comment id 820876
กลบทบัวบานกลีบ X X O O O O O O ซ้ำ ๒ คำ ต้นวรรคทุกวรรค ใช้กระทู้เดียวตลอดจนจบความ เสียดายพักตร์ผ่องเพียงเพ่งไพบูลย์ ประดายประยูรยอดกษัตริย์มหาศาล เสียดายเนตรดุลนิลฤคีปาน เสียดายขนงกงสมานคันศรทรง เสียดายนาสาสุดดั่งแสงขอ เสียดายศอเปรียบสร้อยคิวาหงษ์ เสียดายกรรณทันทัดกลีบสัตบง เสียดายทรงส่งศรีระวีวรรณ
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:06 น. - comment id 820878
เรียนทุกท่าน อันกลอนกลบทนั้น ครูกลมักบอกว่า กลบท คือ การประดิษฐ์ คิดแต่งคำประพันธ์ ให้มีลักษณะ แปลกไปจากเดิม โดยลักษณะ บังคับเดิม ของคำประพันธ์นั้น ยังคงใช้อยู่ครบถ้วน แต่แต่งเพิ่มเติมขึ้นให้ต้องตามลักษณะของกล คำประพันธ์ ที่แต่งเป็น กลได้มีทั้ง โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และร่าย ซึ่งสามารถแต่งได้เป็น ๒ แบบ คือ แบบกลอักษร และแบบ ซ่อนรูป (เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า กลแบบ) กลบทเป็น เครื่องแสดงสติปัญญา ของกวีในการที่ จะคิดค้น พลิกแพลง กวีนิพนธ์ แบบฉบับ ให้มีลักษณะ เด่นเป็นพิเศษขึ้น โดยการเพิ่ม ลักษณะบังคับต่างๆ และเป็นเครื่อง ลับสมอง ลองปัญญา ในหมู่กวี ด้วยกัน ในการที่จะ พยายาม ถอดรูปกลแบบ ที่ซ่อนไว้ให้สำเร็จ ผลพลอยได้ ก็คือความไพเราะ ของกวีนิพนธ์ แต่ก็มีกลบท อีกจำนวนไม่น้อย ที่ไพเราะสู้ คำประพันธ์ ธรรมดาไม่ได้ เนื่องจาก กวีเพิ่มลักษณะบังคับ ที่ไม่เอื้ออำนวย และครูที่เล่นกลอน เล่นคำมาตลอดนับสิบๆปีท่านหนึ่ง ก็ได้กล่าวว่า ผมเคยพูดหลายหนแล้วว่ากลบททำให้เดินความยาก แปลว่าจะทำให้รสความด้อยลง ผมจึงไม่ชอบกลบท แต่ยอมรับว่ามันเป็นแบบฝึกหัดที่ดี เพราะทำให้ต้องคิดคำมากกว่าปกติ โอเลี้ยงเพิ่งหัดเรียนแค่ไม่ถึง 3เดือน(เริ่ม27-11-07) ยิ่งใช้คำด้อยมากกว่าครูทั่วๆไป การสื่อความยิ่งยาก มักเล่นเน้นคำ เพราะการจำคำได้มากเท่าไร ก็เป็น คุณประโยชน์กับ การเขียนกลอน ถ้า ผู้ใดรู้สึก "ระคาย" ในความรู้สึกต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:14 น. - comment id 820881
ปล. โอเลี้ยงมักเขียนกลบทแบบสดๆ(และเป็นครั้งแรกแทบทุกแบบ) ดังนั้น ถ้าทำผู้ใด "ระคาย" จะเขียนบอกทุกครั้งให้เข้าใจ กับคนที่เพิ่ง "บังเอิญ"มาอ่านนะคะ ................................... ทุกครั้งที่มีการเริ่มต้น ไม่ว่าจะเป็นตอนแรกที่เราหัดเดิน หัดพูด หัดวิ่ง หัดไปโรงเรียน หัดไปเข้าสังคมคนหมู่มาก อาการหนึ่งที่เรามักมีคือ...ตื่นเต้น กระตือรือร้น อยากทำกริยาซ้ำๆไม่เหน็ดไม่เหนื่อย แม้แต่การเขียนสารพัดอย่าง ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ กลอน โคลง ไดอารี่ ฯลฯ เราต่างคงลืมวันแรกกันไปแล้วก็เป็นได้ อาการจดจ่อ อยากเขียน อยากเรียนรู้ผลงานตลอดเวลา แต่ก็อาจมีบางคนมีอาการเบื่อและกลัวการเขียน หลังจากผ่านการท้อมาหลายหน หรืออาจจะมีนับสิบ ที่เขียนแล้ว มักถูกคนดูถูก เหยียบย่ำ แต่ก็มีหลายสิบ หลายร้อยบ้ามานะเขียน ทั้งๆที่ถูกคนดูแคลน เป็นงาน ขยะ แต่เขาก็ยังบ้าเขียน เขียนอย่างหามรุ่งหามค่ำ เพื่อท้าทายความสามารถตนเอง เพื่อขุดค้นพลังลึกและลับที่สุดของสมองตัวเอง เหมือนเด็กเพิ่งหัดเดิน ที่มักล้มไม่น้อยกว่าหนึ่งครั้ง หรือการเล่นเกมต่างๆ กว่าเราจะเข้าใจ กว่าเราจะเป็นนักเรียนคนเก่งได้สำเร็จ ต่างต้องใช้เวลา ความอดทน และมานะที่จะเรียน เคยคิดไหม....วันแรกที่ยังไม่เป็นอะไรในทุกสิ่ง ไม่ว่า จะเป็นการเขียน ที่บางคนมองว่าง่ายกว่าปอกกล้วยเข้าปาก แต่ถ้าเขามองไปถึงวันแรก ที่หัดอย่างยุติธรรม เขาจะเห็นว่า เขาเองก็วนเวียนกับสิ่งนั้นๆ อย่างหมกมุ่นไม่หยุดหย่อน ยังเขียนงานได้ไม่ดีในสายตาคนทั่วไปอยู่หลายครั้งเช่นกัน สิ่งหนึ่งที่ทุกท่านอาจลืมคิด ไม่เคยมีคนไม่ทำอะไรแล้วประสบความสำเร็จทันที แม้แต่คนที่มีพรสวรรค์มากที่สุด การเรียนและผิดหวังต่างหากที่สอนเราเป็น...คนชำนาญจนเรียกได้ว่าเก่ง อย่าท้อ อย่าเบื่อ ถ้าวันนี้เรายังไม่เป็นไม่เก่ง ทุกอย่างต้องมีการนับหนึ่งกันทั้งสิ้น....... โปรดจำไว้...อดทนต่อไป เพื่อ..เป็นคนชำนาญการในวันหน้า ณ หนึ่งความรู้สึกยามท้อ ของตัวเอง... ปรกติเรามักอ่านกลอนแปดในแบบ 3-2-3 ครั้งนี้โอเลี้ยงตั้งใจ เน้น คำว่า คิดถึง ขอใช้การอ่านสลับกันเป็น 2-3-3 ถ้าทำผู้ใดอ่านแล้ว ระคาย ก็ต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 17:14 น. - comment id 820934
คิดถึงวันวานผ่านมาแล้ว คิดถึงแก้วขวัญใจได้ทุกเมื่อ คิดถึงความหลังไม่รู้เบื่อ คิดถึงเคลือคลาใดให้ใจหาย........... .................................................... http://srakaew.tht.i
7 กุมภาพันธ์ 2551 17:25 น. - comment id 820944
สวัสดีค่ะคุณโอเลี้ยง แวะมาเก็บเกล็ดความรู้ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ สงสัยต้องเรียนรู้จากคุณโอเลี้ยงอีกคนแล้วล่ะค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 19:30 น. - comment id 820998
คิดถึง คิดถึง คิดถึง เหมือนกาน..อิอิ.. ปล เพลงเพราะจัง เพลงรายอะ..
7 กุมภาพันธ์ 2551 20:19 น. - comment id 821013
ดูแล้วเห็นจะอาการหนักนะครับ..วันนี้ คิดถึง ชื่อใครเล่าที่เว้าว่า คิดถึง หน้าใครเล่าที่เฝ้าเห็น คิดถึง แก้มใครเล่าทุกเช้าเย็น คิดถึง 'เม้น ใครเล่าที่เฝ้ารอ. เอ้า..แวะมาแซวซะหน่อยครับ.. ขยันขยันเขียนอย่างนี้..รับรอง เราจะมีเกจิ..ทางกลบท.เพิ่มอีกหนึ่งท่าน แน่นอน..จ้า....
7 กุมภาพันธ์ 2551 21:15 น. - comment id 821059
ดีจ้า มี่... ได้ข่าวว่าหนาวจนไม่อาบน้ำเหรอจ้ะ...อิอิอิ
7 กุมภาพันธ์ 2551 21:22 น. - comment id 821062
คิดถึงถึงคิดก็ไม่รัก คิดถึงหนักถึงหนานิจจาเอ๋ย คิดถึง ถึง ทุกเช้า นะ เจ้าเอย คิดถึง ถึงแล้วถึงเลย ความรัก *************** กลอนหน้าต่างพาไปครับผม ***************** เอากลบทมาฝากบ่อยๆ นะครับ ด้วยความเคารพ
7 กุมภาพันธ์ 2551 21:53 น. - comment id 821076
อยากบอก...ให้รู้ว่าข้าคิดถึง อยากบอก....ว่าคำนึงถึงเสมอ อยากบอก...ว่าข้ารักมากนักเออ อยากบอก...เธอให้รู้เพียงผู้เดียว อิอิ..เรียนมั่ง...ใช้ได้มั๊ย...ขอบคุณ..ที่ช่วยให้ได้เล่นของใหม่มั่ง..
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:02 น. - comment id 821077
ทะเล สวยเพราะคลื่นคระครืนโครม ทะเล โหมซัดฝั่งถะถั่งสาย ทะเล เรียบเย็นเยียบเหยียบหาดทราย ทะเล คล้ายอารมณ์เพาะบ่มใจ ทะเล รักรดใจให้สดชื่น ทะเล ขื่นคลื่นคลั่งถะถั่งไหล ทะเล เศร้าซัดหาดแห่งหทัย ทะเล ใจซัดสาดหาดรักเอย...
7 กุมภาพันธ์ 2551 23:08 น. - comment id 821107
อ่ะโหกลบทบัวบานนิ กลบทนี้เล่นกันไม่ยากคิดว่าหลาย ๆ คนคงไปฉิวเนอะ
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:03 น. - comment id 821288
ขอบคุณค่ะ คุณต้นกล้า ............................ คิดถึง...คุณต้นกล้าเพื่อนไกลแสน คิดถึง...คนแดนไกลที่เก่งกล้า คิดถึง...ทุกถึงวันที่คบมา คิดถึง...คนน่ารักน้ำใจงาม
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:15 น. - comment id 821292
ขอบคุณ...คุณกชมนวรรณที่นับถือ ขอบคุณ...คุณชื่องามเกินมองข้าม ขอบคุณ...สาวใจดีที่เรืองนาม ขอบคุณ...คนใจงามที่เมตตา
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:25 น. - comment id 821295
สวัสดีค่ะพี่ยา เพลง Take Me To Your Heart ค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:43 น. - comment id 821319
คิดถึง ชื่อใครเล่าที่เว้าว่า คิดถึง หน้าใครเล่าที่เฝ้าเห็น คิดถึง แก้มใครเล่าทุกเช้าเย็น คิดถึง 'เม้น ใครเล่าที่เฝ้ารอ.(อรุณสุข) คิดถึง คนเม้นต์กลอนที่ปากหวาน คิดถึง คนวันวานมาหลอกล่อ คิดถึง คนปลอบใจที่ช่างยอ คิดถึง วันท้อแท้มีคนรู้(โอเลี้ยง)
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:47 น. - comment id 821330
55555555555 ทำไมรู้อ่ะพี่แจ็ค มี่ทุกวันนี้ไม่ได้ "อาบน้ำ" จริงๆด้วย แค่ "ลวกน้ำร้อน"แทนจิ
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:58 น. - comment id 821347
คิดถึงถึงคิดก็ไม่รัก คิดถึงหนักถึงหนานิจจาเอ๋ย คิดถึง ถึง ทุกเช้า นะ เจ้าเอย คิดถึง ถึงแล้วถึงเลย ความรัก(เทพระวี) คิดถึงไปก่อนบอกว่าจะรัก คิดถึงนักเหมือนใจจะขาดหลัก คิดถึงวันเคยมีที่พึ่งพัก คิดถึงช้ำแสนหนักที่มารุม(โอเลี้ยง)
8 กุมภาพันธ์ 2551 17:14 น. - comment id 821366
อยากบอก...ให้รู้ว่าข้าคิดถึง อยากบอก....ว่าคำนึงถึงเสมอ อยากบอก...ว่าข้ารักมากนักเออ อยากบอก...เธอให้รู้เพียงผู้เดียว(ฝากฝัน) อยากบอก...ใครคนนั้นรู้สักนิด อยากบอก...อย่างใกล้ชิดสักหลายเที่ยว อยากบอก...อย่าหลงทางที่คดเคี้ยว อยากบอก...อย่าเปล่าเปลี่ยวจนช้ำใจ(โอเลี้ยง)
8 กุมภาพันธ์ 2551 17:34 น. - comment id 821369
ทะเล สวยเพราะคลื่นคระครืนโครม ทะเล โหมซัดฝั่งถะถั่งสาย ทะเล เรียบเย็นเยียบเหยียบหาดทราย ทะเล คล้ายอารมณ์เพาะบ่มใจ ทะเล รักรดใจให้สดชื่น ทะเล ขื่นคลื่นคลั่งถะถั่งไหล ทะเล เศร้าซัดหาดแห่งหทัย ทะเล ใจซัดสาดหาดรักเอย...( บนข.) ทะเล มักผันแปรคอยคิดเปลี่ยน ทะเล มักวนเวียนสุดเฉลย ทะเล มักพาใจห่างคนเคย ทะเล มักละเลยจิตของเรา ทะเล พาใจเราลอยเคว้งคว้าง ทะเล ช่างกว้างขวางจนใจเหงา ทะเล แอบกระซิบครวญเบาเบา ทะเล มาบอกเศร้าเมื่อรักไกล(โอเลี้ยง)
8 กุมภาพันธ์ 2551 17:39 น. - comment id 821370
มาลองแต่งบ้างจิ พี่เอิน ขอขอบคุณ พี่ๆ เพื่อนๆทุกคน รวมทั้งหลวงพี่ด้วยนะคะ ที่มาแจมกลบทกับโอเลี้ยง บ่อยๆค่ะ