ฟังเพลงหนึ่งจึงเศร้าเร่งร้าวจิต คนใกล้ชิดสิทธิ์ไม่พอต่อความหวั่น จะอยู่ใกล้หรือไกลให้เพื่อนกัน ถูกกีดกั้นกฏเกณฑ์เน้นเพื่อนเรา สิทธิ์ไม่ซึ้งจึงไม่รักประจักษ์หนอ เธอให้พอแค่เพื่อนเตือนใจเหงา คำว่ารักมอบให้ได้แค่เพียงเงา รักพันเท่าค่าไม่พอต่อวันวาน คนใกล้ชิดสิทธิ์ไม่มีที่จะรัก จะทวงทักเช่นไรไม่สงสาร มันเกเรอยากรักปักดวงมาล ถูกต่อต้านคำว่าเพื่อนเตือนหัวใจ
5 กุมภาพันธ์ 2551 17:22 น. - comment id 820065
สวัสดีครับ คุณเพชรกวี แวะเข้ามาเยี่ยมครับ คนใกล้ชิด แม้ไร้สิทธิ์ คิดจะรัก ตรองตระหนัก แล้วจะรู้ ดูสักหน เรื่องจิตใจ ไม่อาจฝืน ขืนใจคน แต่รักล้น ไม่ลบเลือน เพื่อนยังมี
6 กุมภาพันธ์ 2551 21:30 น. - comment id 820646
ดวงมาน .. เขียนแบบนี้จ๊ะ