แอบยิ้มรับกับน้ำตาบ่ารินไหล ตื้นตันใจพี่กลับมาหาน้องน้อย ชีพใช่ดับลับร่างห่างหลุดลอย ใครนะปล่อยข่าวสร้างช่างใจดำ พี่รู้ไหมใยรักมิถักเปลี่ยน ยังขีดเขียนจงรักภักดิ์เสมอสม่ำ สัตย์สัญญารักษาไว้ไม่ผิดคำ ทุกเช้าค่ำครองใจไว้คอยรอ แม้ใจเจ็บเหน็บหนาวร้าวแค่ไหน ยังมั่นใจในรักฟักเติมต่อ มิน้อยใจไผลเผลอบ่นก่นตัดพ้อ เพียรห่มห่อหัวใจไว้รอคอย ลานลำดวนอวลกลิ่นหอมล้อมโอบขวัญ มะลิวัลย์พราวพร่างพรางเหงาหงอย เล็บมือนางนางแย้มงามแช่มช้อย ดุจน้องน้อยคอยรับพี่กลับมา สารภึยี่โถแก้วแถวริมรั้ว ชูช่อยั่วยวนใจอาลัยหา จำปีปีบพิกุลและจำปา ลมพลิ้วพาพัดล่องถึงห้องนอน เสียงฟ้าร้องก้องสนั่นโถมฟันฟาด ด้วยสัญชาตญาณปลุกลุกจากหมอน เหลียวมองหาพี่ยาอย่างอาวรณ์ อกสะท้อนแท้ภาพฝันนั้นลวงใจ มิมีพี่ข้างเคียงกายคล้ายวันเก่า เหลือซากเงาเย้าขวัญยามหวั่นไหว แม้คืนวันผันผ่านเนิ่นนานไป ยังจดไว้ในกลางใจไม่เคยลืม.
31 มกราคม 2551 06:52 น. - comment id 817550
เพราะจังเลยชอบมากค่ะ ความฝันทำให้เป็น ความจริงได้นะคะ คิดถึงนะ...
31 มกราคม 2551 06:59 น. - comment id 817552
น่ารักมากครับ ใครน๊าหนุ่มคนนั้น สมัยเรียนป่าวเอ่ยยย
31 มกราคม 2551 07:14 น. - comment id 817557
ขออนุญาตครับ.... พี่รู้ไหมใยรักมิ.."ถัก"..เปลี่ยน ยังขีดเขียนจงรักภักดิ์..."เสมอสม่ำ" สัตย์สัญญารักษาไว้ไม่ผิดคำ ทุกเช้าค่ำครองใจไว้คอยรอ ปกติคำที่ใส่เครื่องหมายคำพูดไว้เรา จะไม่พูดกันนะครับ... พี่รู้ไหมรักแท้มิแปรเปลี่ยน ยังคอยเวียนวกหวนให้ครวญคร่ำ สัตย์สัญญาทุกบท..ยังจดจำ ทุกเช้าค่ำเฝ้าละห้อย..แต่คอยรอ...
31 มกราคม 2551 07:23 น. - comment id 817558
ขอไปนอนฝันแบบนี้ก่อนนะคะ อิอิ
31 มกราคม 2551 10:48 น. - comment id 817585
สวัสดีครับ คุณSalukphin ฝัน...นั่นฝันอยู่นั้น ฝันไป ฝัน...นี่คงจริงใน ไม่ช้า ฝัน...ถึงอยู่แสนไกล สุดห่าง ฝัน...ต่อไปข้างหน้า อาจได้ ดั่งฝัน
31 มกราคม 2551 11:32 น. - comment id 817600
ภาวนาให้ฝันเป็นนจริงนะค่ะ
31 มกราคม 2551 14:01 น. - comment id 817627
เพียงรูปรอย..พลอยพาอุราร้อน แม้นยามนอนหลับแล้วไม่แคล้วฝัน สลักพิณ..ถวิลใจถึงใครกัน ไม่สร่างศัลย์โศกาด้วยอาวรณ์ หากว่ารักด่างพร้อยสร้างรอยโศก คงวิโยคใจกายมิถ่ายถอน ตราบมิสิ้นขืนขัดรักตัดรอน คงอาทร..ทุกข์ท้นถึงคนไกล หากเข้มแข็งแกร่งนิดในจิตนั้น คงมีวัน..ได้พักสบรักใหม่ เริ่มขีดเขียน..เวียนวาดกระดาษใจ ให้สวยใส..ดั่งคิด..อันจิตปอง. แล้วอย่าหลับเพลินจนลืม..ภาระหน้าที่ ในวันต่อไปนะครับ
31 มกราคม 2551 14:36 น. - comment id 817637
31 มกราคม 2551 17:26 น. - comment id 817692
ความฝันสักวันคงเป็นความจริง
31 มกราคม 2551 18:11 น. - comment id 817711
ขอบคุณค่ะพี่นกยูง...อยากจะยื้อฝันไว้แต่มันก็ไกลเกินเอื้อมค่ะพี่สาว....ขอบคุณค่ะพี่ชายคนบนเกาะ...หนุ่มคนนั้นเป็นพี่ชายที่เคารพและรักนับถือมากๆ...แต่สิ้นลมในหน้าที่ไปแล้วค่ะ....คิดถึงทุกครั้งที่มีปัญหา...เพราะไม่มีคนช่วยแก้ปัญหาและซับน้ำตาให้ไงคะพี่ชาย. ขอบคุณค่ะคุณคนผ่านทางได้เลยค่ะคนไทยในต่างแดนขอบคุณที่ร่วมแจมค่ะคุณPunlerto...แต่งโคลงเก่งนะคะ...นางฟ้าไม่เก่งเลย...เพียงภาพฝันนั้นสุดไกลเกินไขว่คว้า ด้วยชะตากำหนดบทโศกศัลย์ ดื่มรันทดซดน้ำตามานานวัน แนมไหวหวั่นขวัญสลายพ่ายหมดลม....
31 มกราคม 2551 18:24 น. - comment id 817715
ขอบคุณค่ะคุณมายอามิน...ขอบคุณค่ะคุณอรุณสุข.....หนูนางฟ้าตื่นเช้าค่ะตีสี่......ยกเว้นวันหยุดตื่นหกโมงเช้า ..... สักวันหนึ่งนะใจจะไต่ฝัน เพื่อสร้างสรรค์สวนใจใส่สีหวาน ปลูกรักใหม่ให้แตกหน่อกอตระการ เรียงผสานสายใจร้อยใยรัก. ต้องคอยดูตอนต่อไปค่ะ ขอบคุณค่ะคุณเพียงพลิ้วคงต้องร้องเพลงรอค่ะพี่ชายก่องกิก
31 มกราคม 2551 22:39 น. - comment id 817793
ความคิดถึงมานห้ามไม่ได้ ว่าแล้วอย่าไปห้ามมันเลยเน๊อะ ปล่อยเลยตามเลยแระกาน..
1 กุมภาพันธ์ 2551 05:06 น. - comment id 817829
เห็นด้วยค่ะคุณยาแก้ปวด
1 กุมภาพันธ์ 2551 10:36 น. - comment id 817940
ฝันถึงเราฮ่ะป่าวเนี้ย แวะมาทักทายจ้า
1 กุมภาพันธ์ 2551 16:02 น. - comment id 818048
คิดถึงค่ะคุณBlack MooN ...ไม่ลืมค่ะ..