More Graphics Comment click here. ในใจเราเศร้าเพ้อเผลอใจหา คอยบอกว่าชาช้ำร่ำบอกป่วย ใจระรัวรั่วขมพรมระรวย เหมือนจะม้วยด้วยห่วงช่วงจะไกล เมื่อไปไกลไยวุ่นกรุ่นไปทั่ว นัยน์ตามัวรัวร่ำน้ำตาไหล คล้ายขาดหายกายแหลกแยกขาดใจ จำจากไปไร้ชื่นฝืนจากจร กับใจครวญป่วนโศกโยกใจวุ่น จิตคล้ายขุ่นคุ้นช้ำดำคล้ายหลอน เจ็บตอนจากพรากร่ำพร่ำตอนรอน จิตคอยคล้อยร้อยร้อนอ้อนคอยรอ ฟ้ามืดแล้วแววหม่นปนมืดหมอง จิตเพรียกก้องร้องไยใครเพรียกหนอ หรือเราเหม่อเผลอคิดจิตเราพ้อ จึงเศร้าเก้อเป๋อรอออเศร้าครวญ...
30 มกราคม 2551 16:14 น. - comment id 817348
เพียง.....แรกเห็นเป็นใจให้ใฝ่หา ใจ..........บอกว่าห่วงจิตคิถึงมั่น เพ้อ........ยามหลับในคืนมีเงาจันทร์ หา..........เธอนั้นในเงาใจใฝ่รักจริง....... ........................................................... http://srakaew.tht.i
30 มกราคม 2551 16:19 น. - comment id 817355
เศร้าๆ เหงาๆ
30 มกราคม 2551 16:27 น. - comment id 817364
เศร้าอีกแล้วคุณโอเลี้ยง ไข้กลับเยย
30 มกราคม 2551 16:35 น. - comment id 817366
มาซุ่มดู... น้องสาวเรา เล่น กล ( กลบท ) ขอ...สารภาพตรงนี้เลยว่ะ...เจ้ามีมี่ . ช่วงนี้ พี่ฝุ่น ฝืด..ผืดจริงๆ...เอวัง
30 มกราคม 2551 16:39 น. - comment id 817369
ขาวกับดำ มองดูเธอ สองคน ยืนเคียงคู่ พี่มองดู เข้าที ต่างสีสัน เข้ามาทัก แปลกยิ่งนัก เป็นใครกัน เพราะเธอนั้น ชื่อเดียว มีสองคน คนหนึ่งใส่ เสื้อข้าว เจ้างามขำ คนสองใส่ เสื้อดำ พี่สับสน ไม่อยากเดา กลัวทักผิด จะอายคน อายหน้ามน คนดี ที่มองมา เพียงมองภาพ เท่านั้น ผ่านไปเห็น แม่เนื้อเย็น จะว่า พี่ไหมหนา แอบดูรูป ลงไว้ ของงามตา หากไม่ว่า จงเฉลย เอ่ยวจี บอกพี่ด้วย ว่าคนสวย คือคนไหน พี่จะได้ จำเอาไว้ ใส่ใจพี่ จะได้รู้ ว่าเธอ คือคนดี คือคนที่ ชอบทักทาย ในบ้านกลอน
30 มกราคม 2551 16:42 น. - comment id 817370
ดีจ้าคุณ โอเลี้ยง.... ขอชมเชยความพยายามในการแต่งกลบทกลอน หลายๆ ชนิดที่ผ่านมา กลบทกลอนถือเป็นสมบัติของบรรพบุรุษที่จะต้องสืบสานไว้.. เมื่อรักร้างพรางหม่นปนรักท้อ นานเกินรอขอรักจักเกินไหม รักเพียงหลอกบอกากยากเพียงใด ช้ำเกินใจไหวทนล้นเกินทรวง คนหลายรักมักง่ายชายหลายรัก แต่ฉันภักดิ์รักแท้แลฉันหวง เมื่อรักหลอกปอกใจให้รักลวง ฉันขอล่วงบ่วงใจไม่ขอมี....
30 มกราคม 2551 16:45 น. - comment id 817371
ดี จ้า มี่... วันนี้ไหงมาเศร้าจ้ะ........ แอบปิ้งอาตี๋ที่นู่นเหรอ หุหุหุ..
30 มกราคม 2551 16:47 น. - comment id 817373
ลืมไป...เจ้ามีมี่ เสือซ่อนเล็บแล้ว อย่าลืม สิงโตเล่นหาง นะน้องเอ๊ย... มันเหมือน กาแฟ กับ คอฟฟี่เมท หนะ
30 มกราคม 2551 16:48 น. - comment id 817375
คุณโอเลี้ยงอีกรอบ.... "รักเพียงหลอกบอกจากยากเพียงใด" ตก จ ไปหนึ่งตัว อิอิ มีหนังสือเล่มหนึ่งใครแนะนำให้อ่าน คือ "ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน" เป็นหนังสือรวม กลบทโคล กลบทกลอนประเภทต่างๆ มากมาย
30 มกราคม 2551 17:25 น. - comment id 817386
ตอบพี่ฝุ่น สิ่งห์โตมี่เขียนไป2หนแล้วค่ะ
30 มกราคม 2551 17:29 น. - comment id 817389
ตอบคุณ บนข โอเลี้ยงไม่มีหนังสือเล่มนั้นค่ะ แต่ได้อ่าน กลบทจากหนังสือเล่มนั้นที่คนเขียนตัวอย่างต่างๆไว้ที่เวบหนึ่ง แล้วก็เขียนตามตัวอย่างเหล่านั้นค่ะ
30 มกราคม 2551 21:21 น. - comment id 817464
โอเลี้ยงสีขาว ก็โอเลี้ยงส่ายนมเยอะ ๆ อ่ะสิ อิอิ กลอนแจ่มดี ภาพแอนดซาวน์ชวนให้เศร้า ง๊าวววว ๆ
30 มกราคม 2551 22:17 น. - comment id 817482
เดี๋ยวไปเม้นต์ให้นะคะ คุณต้นกล้า โหลดเพลงนั้นได้หรือยังคะ ................................. เพราะลมหนาวก้าวมาพาหวั่นไหว เพราะห่างไกลใจเหงาพาเวิ้งวุ่น เพราะห่วงใยถึงใครคนเคยคุ้น จึงวุ่นวายไหววุ่นเพ้อคร่ำครวญ
30 มกราคม 2551 22:29 น. - comment id 817487
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ คุณบนข. .................................... อันว่ารักใช่งามแค่ยามทัก แต่ยังภักดิ์รักมั่นมีเสมอ แต่ใช่ได้พบเห็นตามที่เจอ มีบางคนพาเก้อเศร้ากมล คนมากรักใช่จริงตามที่บอก เขามักหลอกลวงเล่นอยู่หลายหน แค่ลมพลิ้วผ่านตาเขาเริ่มบ่น หาว่าเหงามายลต้องหาคนเคียง...
30 มกราคม 2551 22:40 น. - comment id 817488
ตอบคุณก่องกิงเรื่องกลอนค่ะ .................................. ขาวกับดำ ยืนเคียงข้าง พี่ฮวย ของโอเลี้ยง พี่เขาเกี่ยง เลี่ยงหนี ทำหันหน้า ยืนเอียงเอียง เบี่ยงเบี่ยง เลี่ยงหลบตา พี่เฉยชา เพราะอดกิน เต้าฮวยเย็น เสื้อสีขาว สีโปรด ของพี่เขา เธอเกลียดเงา สีดำ ที่มาเต้น แต่โอเลี้ยง หลงใหล จนหน้าเป็น กับสีดำ ที่เห็น มีหลายตัว
31 มกราคม 2551 07:06 น. - comment id 817555
ขอเพียงคล้ายนะครับ อย่าคร่ำครวญจริงๆล่ะ
31 มกราคม 2551 13:01 น. - comment id 817618
เพลงครวญคำนำใจให้ครวญคิด ถึงมิ่งมิตรชิดเช่นเป็นมิ่งขวัญ ด้วยร้างจากพรากมาคราร้างกัน ทุกคืนวันศัลย์สฤษดิ์คิดคืนเธอ ด้วยจากลามาแล้วแคล้วจากรัก แต่จิตหนักรักมั่นหวั่นจิตเผลอ แต่คิดแล้วแนวทางต่างคิดเจอ อันที่เพ้อเก้อคลายหายที่ทุกข์ ฝากพร่ำวอนกลอนใจไปพร่ำรัก จะพูนพรักรักให้ใจพูนสุข จะย้อนเยือนเตือนใจให้ย้อนยุค มาร่วมสุขปลุกเร้าเราร่วมเรียง. ไม่รู้เหมือนกันว่าคล้ายคร่ำครวญหรือ สรวลเสกันแน่..พยายามเขียนให้ ตรงตามหลักกลบทแต่ความหมายอาจเพี้ยนๆ ไปบ้างก็เต็มใจเขียนครับ...
31 มกราคม 2551 15:11 น. - comment id 817653
ขอบคุณค่ะ คุณคนบนเกาะ โอเลี้ยงคล้ายคร่ำครวญค่ะ
31 มกราคม 2551 15:14 น. - comment id 817654
ขอบคุณกับ กลบทเสือซ่อนเล็บที่คุณอรุณสุข แต่งร่วมด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2551 06:46 น. - comment id 817863
สวัสดีครับคุณโอเล้ยง เขียนกลอนกลบท....ทุกวันเลยนะครับ สมาธิดีจริงๆครับ มีความสุขมากๆนะครับ ชื่นชม
1 กุมภาพันธ์ 2551 16:54 น. - comment id 818071
อาปี่แต่งกลอนแร็พท์นิ อิอิ ชอบภาพนี้มากๆเลย เป่าขลุ่ยน่ะ ดูแล้วคิดถึง ม่อนแสงดาว อิอิ
15 กุมภาพันธ์ 2551 20:09 น. - comment id 824277
ขอบคุณ คุณน้ำ และพี่เก่ง ที่แวะมาอ่านอีกค่ะ