หากว่าเธอคือดวงตะวัน... ฉันคงเป็นได้เพียงหิ่งห้อยเล็กๆตัวหนึ่ง คุณค่าของฉัน ไม่มีวัน ที่เธอจะซาบซึ้ง เป็นแสงเล็กเล็กดวงหนึ่งที่เลือนลาง หากเธอเป็นผีเสื้อที่แสนสง่างาม ว่อนเวียนอยู่ตามทุ่งดอกไม้ใหญ่กว้าง ฉันคงเป็นเพียงดอกหญ้าข้างทาง ที่ผีเสื้อไม่เคยบินมาเคียงข้าง..ใส่ใจ และหากเธอเป็นท้องฟ้า.. เธอจะมองมา เห็นดาวดวงเล็กๆอย่างฉันใหม บนฟากฟ้า ที่มีดารามากมาย ฉันไม่รู้จะทำอย่างไร ให้เธอมองเห็นได้ในสักวัน ได้แต่รอคอยเงียบเงียบ..ในใจ ว่าสักวันเธอจะได้สัมผัสความห่วงใย..จากฉัน เพราะรู้ว่าคงไม่มีวันได้เป็นคนสำคัญ เพียงให้เธอรับรู้ ถึงหัวใจของคนอย่างฉัน..ก็พอ
25 กุมภาพันธ์ 2545 02:10 น. - comment id 37247
แล้วสักวันหนึ่ง...... โอมมมมมม.... ขอให้ฝันของน้องเจทท์สมหวังเร็ววันจ้า.... แล้วสักวันหนึ่ง...
25 กุมภาพันธ์ 2545 08:47 น. - comment id 37266
ขอสักครั้ง ขอสักวัน ที่เธอจะเห็น เห็นฉันเป็นคนสำคัญจะได้มั้ย ขอวันเดียว ให้ฉันเป็นคนของหัวใจ แล้วฉันจะไป ไม่รบกวน ไม่กวนใจ
25 กุมภาพันธ์ 2545 12:46 น. - comment id 37279
ถ้าไม่มีหิ่งห้อย น้อยคนจะรู้ว่าตะวันนั้นยิ่งใหญ่ ถ้าไม่มีดอกหญ้าข้างทางเรื่อยไป ก็แล้วใครจะเห็นดอกไม้งดงาม ถ้าไม่มีดาวเล็กดาวน้อย ความกว้างของฟ้า - ใครจะคอยไต่ถาม ที่สุดของการเสียสละไม่ว่าอะไรก็ตาม คือทำให้คนอื่นงดงาม จากการพยายามถ่อมตน
25 กุมภาพันธ์ 2545 22:47 น. - comment id 37340
แล้วสักวันหนึ่ง..เราจะโต เราจะโต ฮ่าๆๆๆๆ ^O^
26 กุมภาพันธ์ 2545 12:31 น. - comment id 37401
ใครจะเห็นความรู้สึกเราน้อยนิดช่างปะไร ตัวเองเห็นว่ายิ่งใหญ่เท่านั้นพอ
26 กุมภาพันธ์ 2545 15:48 น. - comment id 37418
กลอนเพราะนะครับ แต่บอยไม่มีเวลามาติชมกลอนเลยครับ กำลังทำโปรเจคยุ่งมากเลยละ คิดถึงนะครับ
26 กุมภาพันธ์ 2545 17:05 น. - comment id 37433
เหงาจัง...แต่ก็เพราะมากเลยจ้ะ
27 กุมภาพันธ์ 2545 13:59 น. - comment id 37564
เพราะมาก ขอ post ไว้นะคะ