มองฟากฟ้า ยังดาดาว พราวสะท้อน นกมีคอน นอนรัง ยังคู่สอง เสือคู่ป่า มานานเนา เฝ้าจับจอง นิ่งตึกตรอง มองดู ให้รู้นัย แต่ยิ่งนึก ตรึกมาก ให้หลากจิต ใจพินิจ จิตประหวั่น พรั่นสงสัย ที่เป็นอยู่ ไม่มีคู่ เพราะเหตุใด หรือเพราะใคร ไหนสาปแช่ง กลั่นแกล้งเรา ฉันเกิดมา ใยฟ้า ให้โดดเดี่ยว ให้เปล่าเปลี่ยว เดี่ยวดาย ไม่คลายเหงา ให้ร้างรัก ที่ศักดิ์สิทธิ์ คิดซึมเซา ใจแผดเผา เศร้าอ้างว้าง ว่างคนเคียง รอเพียงเธอ ที่เพ้อหา ในคราหนาว เห็นเพียงเงา เฝ้าติดตาม ถามหาเสียง อยากประสบ พบพักตร์ สลักเรียง ส่ำสำเนียง เพียงพบหน้า นัยน์ตางาม
ช่ออักษร 27 ม.ค. 2551 22:32 น. - ID 112069 
959
4
0
28 มกราคม 2551 05:57 น. - comment id 816090
สวัสดีครับคุนช่ออักษร กลอนอารมย์เหงาที่งามดีครับ
28 มกราคม 2551 08:35 น. - comment id 816116
เหงานิดนึงครับ เฮ้อๆๆๆเหงาๆเศร้าๆเซ็งๆ
28 มกราคม 2551 10:17 น. - comment id 816150
มานั่งเป็นเพื่อนนะครับ
28 มกราคม 2551 10:51 น. - comment id 816157
ขอบคุณครับทุกท่านที่เข้ามาเม้นให้..ผมกำลังหัดเขียนกลอนนะครับ..ช่วยชี้แนะผมด้วยนะครับ..
28 มกราคม 2551 17:59 น. - comment id 816364
ดีค่ะ คนชื่อคล้ายๆกัน มาเยี่ยมให้หายเหงาจ้า
29 มกราคม 2551 14:31 น. - comment id 816691
แวะมาร่วมเหงาด้วยคนค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
