1เสียงขำๆ...ของฟ้าคราม.... ร้องถามทักทาย...เธอผู้เหงา ตัวฉันเองเคยเศร้า.... เพราะรัก..... 2ค่ำคืน... ทะเลครวญคราง....จนฟ้าสาง น้ำตาไหลจากใจบางบาง ฝังเศร้าไปกับทะเล..... 3หมอกหนาว น้ำค้างกลิ่นคาว...รักเปื้อน เธอเบื่อจึงร้างเลือน... วันนี้...ฉันจะหัวเราะ 4ป่าคอนกรีต....สีเทา ผู้คนอับเฉา...ชอกช้ำ ฟังเสียงใจ...ร้องรำ จึงขำขำ...กับชีวี
25 มกราคม 2551 13:29 น. - comment id 815256
แวะมาขำด้วยคนค่ะ
25 มกราคม 2551 15:11 น. - comment id 815287
สวัสดีค่ะคุณน้ำ เธอเบื่อจึงร้างเลือน คลายเคลือนไม่เหมือนเก่า จมปลักรักของเรา คนเศร้าคือฉันเอง แวะมาฝากไว้ด้วยบทนึงค่ะ
25 มกราคม 2551 15:36 น. - comment id 815302
แวะมาอ่านด้วยคนค่ะ คุณน้ำ
25 มกราคม 2551 15:45 น. - comment id 815311
ขำน้ำตาเล็ด ป่ะคะเนี่ย
26 มกราคม 2551 00:08 น. - comment id 815516
แวะมาเยี่ยมจ้า ดึกหน่อยไม่เป็นไรนะจ๊ะ แก้วประเสริฐ.