เธอเบื่อจึงร้างเลือน...

น้ำ

1เสียงขำๆ...ของฟ้าคราม....
ร้องถามทักทาย...เธอผู้เหงา
ตัวฉันเองเคยเศร้า....
เพราะรัก.....
2ค่ำคืน...
ทะเลครวญคราง....จนฟ้าสาง
น้ำตาไหลจากใจบางบาง
ฝังเศร้าไปกับทะเล.....
3หมอกหนาว
น้ำค้างกลิ่นคาว...รักเปื้อน
เธอเบื่อจึงร้างเลือน...
วันนี้...ฉันจะหัวเราะ
4ป่าคอนกรีต....สีเทา
ผู้คนอับเฉา...ชอกช้ำ
ฟังเสียงใจ...ร้องรำ
จึงขำขำ...กับชีวี				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    25 มกราคม 2551 13:29 น. - comment id 815256

    แวะมาขำด้วยคนค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ปราณรวี

    25 มกราคม 2551 15:11 น. - comment id 815287

    สวัสดีค่ะคุณน้ำ
    
    เธอเบื่อจึงร้างเลือน
    คลายเคลือนไม่เหมือนเก่า
    จมปลักรักของเรา
    คนเศร้าคือฉันเอง
    
    
    แวะมาฝากไว้ด้วยบทนึงค่ะ     11.gif
  • โอเลี้ยง

    25 มกราคม 2551 15:36 น. - comment id 815302

    41.gif แวะมาอ่านด้วยคนค่ะ คุณน้ำ11.gif11.gif11.gif11.gif
  • โคลอน

    25 มกราคม 2551 15:45 น. - comment id 815311

    ขำน้ำตาเล็ด ป่ะคะเนี่ย11.gif36.gif
  • รหัส 6104

    26 มกราคม 2551 00:08 น. - comment id 815516

    36.gif16.gif36.gif
    
               แวะมาเยี่ยมจ้า ดึกหน่อยไม่เป็นไรนะจ๊ะ
    
                       16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน