เมื่อได้ฟังเสน่ห์เสียงสำเนียงเจ้า ดั่งแกล้งเย้าใจนี้ให้สุขสันต์ ดุจน้ำทิพย์แช่มชื้นฟื้นชีวัญ สำเนียงนั้นพิเราะห์เสนาะใจ แม้นได้ฟังเพียงครู่ชื่นชูจิต ดังชีวิตมืดมนดลสดใส เห็นทางแจ้งแสงสว่งหนทางไป เบาทั้งใจเบาทั้งกายสบายอารมณ์ ณ คืนนี้คงได้หลับอย่างเป็นสุข นิรทุกข์สุขสันต์ถึงจันทรโฉม จักคิดนฤมลคนตาคม เพียงนี้สมใจพี่มิมีเทียม....