เหงาเหงาเคล้าเหม่อเหม่อระรุ่มไหว เร่าเร่าไวไววูบลูบไล้เศร้า หลับหลับซ่อนซ่อนหงอยร้อยเรียงเงา เล่าเล่าเหงาเปลี่ยวเปลี่ยวป่วนปร่าดาย แปลบแปลบด่าวร้าวร้าวคิดเคียงข้าง คร่ำคร่ำครางพรั่นพรั่นมิมอดหาย เหมือนเหมือนไห้เรียงรายกรุ่นก้าวกราย ใกล้ใกล้ก่ายจ่อมจ่อมจมจิตรอน จากจากรักหมกหมกมิหมายต้อง เมินเมินตรึกตรองตรองทบทวนหลอน ท้วงท้วงลวงยั้งยั้งคนเคยย้อน ขื่นขื่นยอกร้อนร้อนนั่งในใจ นึกนึกจินต์คุ้นคุ้นจำเจ็บกร่อน จิตจิตก่อนหวามหวามเคยครวญไหว คว้างคว้างว่างอึ้งอึ้งยากหยุดไว ย่องย่องแวะใกล้ใกล้คนเคยลวง เคลิ้มเคลิ้มหลงหวานหวานคนคอยป้อน คล้อยคล้อยป่วนรอนรอนยืนยึดห่วง ยอมยอมให้ช้ำช้ำหลอนหลอกลวง ลุลุล่วงครอบครอบดับดวงใจ ดิ้นดิ้นเจ็บรานรานเหมือนมีไข้ หม่นหม่นใคร่เศร้าเศร้าเร่ารุ่มไหม้ เริ่มเริ่มเมินช้ำช้ำวางว่างไป หวามหวามป่วนใหม่ใหม่มามองล้อ
20 มกราคม 2551 18:49 น. - comment id 813240
หวัดดีจ้า... กว่าจะอ่านจบเล่นเอาเหนื่อยเลยอะ....
20 มกราคม 2551 19:15 น. - comment id 813254
แวะมาอ่าน..พออ่านเสร็จ..พูดติดอ่างเลยค่ะ...
20 มกราคม 2551 23:42 น. - comment id 813384
ขอบคุณค่ะ พี่แจ็ค กลบทหลายๆแบบมักเป็นแบบนั้นค่ะ
20 มกราคม 2551 23:44 น. - comment id 813385
อิ อิ โอเลี้ยงอ่านคำเม้นต์คุณwhite rose หัวเราะค้างเลยค่ะ