๏ คีตาพาทย์บรรเลงเพลงดอกโศก ลมกระโชกสะท้านไหวใบไม้ร่วง ลั่นทมโชยกลิ่นเศร้าเหงาในทรวง ผกาพวงบุปผาทอดอาลัย ๏ รวงดอกฝนหล่นพรายจากปลายฟ้า เคล้าน้ำตาในวันที่หวั่นไหว ปาดหยาดชลหม่นหมองร้องไห้ไป ฝากวิญญาณรักไว้ใต้บาดาล ๏ ใต้แผลใจฝังรอยคอยกระหน่ำ เฝ้าตอกย้ำวันเหงาให้ร้าวฉาน อันโศกใดไหนเล่าจะเศร้าปาน ทรมานประหนึ่งโดนทึ้งทรวง ๏ น้ำค้างหล่นพราวรวงเป็นดวงดอก ความช้ำชอกรินหยดรดจากสรวง ยามเมฆครึ้มฟ้าหม่นคนรักลวง กรีดห้วงทรวงกลั่นจารตำนานใจ๚ะ๛
20 มกราคม 2551 09:26 น. - comment id 813029
แต่งได้ยอดเยี่ยมมากคะ
20 มกราคม 2551 09:35 น. - comment id 813031
ขอบคุณที่ชมค่ะคุณข้าวหอม ไม่ค่อยมีเวลา แต่งค่ะ พยายามจะให้ออกมาแนวเศร้า ก็ไม่ทราบว่าจะเศร้าหรือจะขำนะคะ อิอิ
20 มกราคม 2551 10:21 น. - comment id 813038
อรุณสวัสดิ์ครับ ครูเจี๊ยบ ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมเลยนะครับ...
20 มกราคม 2551 10:53 น. - comment id 813041
แวะมาเยี่ยมคนบ้านใกล้เรือนเคียง และอ่านกลอนเศร้าแต่สวยงามครับผม
20 มกราคม 2551 11:25 น. - comment id 813054
เขียนได้งดงามเห็นภาพซึ้งใจอ่อนพลิ้วไหว ดีแล้วจ๊ะ เพียงแต่ว่า การสัมผัสในไม่ควรจะมี สอง แม้แต่เขาไม่ห้ามไว้ แต่จะดูเป็นลักษณะ กลอนพาไปจ๊ะ เช่น ลมกรรโชกโยกไหวใบไม้ร่วง ลั่นทมโปรยโชยกลิ่นเศร้ารินทรวง เมื่อโชกสัมผัสกับโยก ไหวสัมผัสไม้ นั้น เป็นสอง หากให้เหลือสักหนึ่งก็จะเป็นการบังคับกลอนได้ ถือได้ว่าเขียนได้ดีแล้วจ้า แต่ควรระมัดระวัง หากหาคำอื่นมาทดแทนได้ให้เหลือเพียงสัมผัส เดียวก็จะดีกว่านี้อีก หาคำเอาเองนะจ๊ะ ครูเพียง บอกไว้ให้แง่คิดจ้า คำว่าโยก จะเป็น โอน หรือ สั่นก็ได้ หากสัมผัสคำหน้า ก็ไม่ควรสัมผัสคำหลัง นะจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 มกราคม 2551 11:34 น. - comment id 813065
มาแว้วววว..หมองอิงมาอยู่เป็นเพื่อนแว้ววว.. ไม่เอานะ..หายเศร้า..กำสรวล...เสียที.. ยิ้ม ๆ ..อ่ะนะ..ยิ้มแระ..นี่จิ่..ถึงเรียกว่าเพื่อนกัน....เน๊าะ...
20 มกราคม 2551 11:34 น. - comment id 813066
คำสวยงามเหมือนเคยค่ะพี่เจี๊ยบ.. สบายดีนะคะ..
20 มกราคม 2551 12:00 น. - comment id 813082
สวัสดีค่ะ พี่แจ๊ค ขอบคุณที่มาเยี่ยม อยากเห็น รูปพี่แจ๊คมากค่ะ
20 มกราคม 2551 12:03 น. - comment id 813085
สวัสดีค่ะคุณกุ้งก้ามกราม ลงกลอนเสร็จอาเจียนเลยค่ะ อินมากไปหน่อย กำลังติดตาม กลอนต่อไปของคุณกุ้งค่ะ เกี่ยวกับเรืออารายเนี่ยแหละค่ะ อิอิ
20 มกราคม 2551 12:06 น. - comment id 813087
สวัสดีค่ะ คุณครูแก้ว ขอบคุณที่ให้ความรู้เสมอค่ะ เจี๊ยบก็จะติดกับการใช้สัมผัสในมากๆนะคะ จะปรับปรุงค่ะ ขอบคุณมากๆอีกครั้งค่ะ
20 มกราคม 2551 12:09 น. - comment id 813090
สวัสดีค่ะหมอนอิง หายเศร้าแล้วค่ะ มีคน ปลอบใจเยอะ อิอิ
20 มกราคม 2551 12:10 น. - comment id 813092
ขอบคุณค่ะ ครูน้องพิม รีบๆแต่งนะคะ กลัว ห่างไปนานเด่วเพื่อนๆจะลืมซะเนี่ย
20 มกราคม 2551 13:35 น. - comment id 813129
แว่วดนตรีเครื่องสายบรรยายโศก ความวิโยคไหวรับสดับหวล กลั่นจากจิตดวงเหงาเศร้ารัญจวน ยามน้องครวญเคล้าน้ำตาแสนจาบัลย์ เยือกสะท้านซ่านอกตระหนกซึ้ง ยังตราตรึงแน่วแน่มิแปรผัน พอประจักษ์รักล่วงด้วยลวงกัน ดวงชีวันจึงหมองครองระทม สวัสดีค่ะ แวะมาชื่นชมผลงามงดงามและเพลงเพราะซึ่งตรึงใจจริง ๆ เลยค่ะ
20 มกราคม 2551 13:43 น. - comment id 813133
สวัสดีค่ะ คุณ bananaleaf แต่งกลอนได้ ไพเราะมากค่ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
20 มกราคม 2551 14:02 น. - comment id 813147
แวะมาทักทายสบายดีนะคะ นี้ขนาดไม่ค่อยมีเวลายังแต่งได้แบบนี้ สุดยอดแล้วคะ
20 มกราคม 2551 15:18 น. - comment id 813165
เพราะมากคะ..ยังนึกเลยอ่านกลอนครูเจี๊ยบคิดถึงใครคนหนึ่ง..ที่แต่งได้ไพเราะมาก ไม่นึกว่าวันนี้จะว่างเข้ามา..ครูรพี... ชอบแต่งแนวเศร้า.ภาษางดงามแบบนี้แระคะ คห.13...
20 มกราคม 2551 15:59 น. - comment id 813177
ขอบคุณค่ะ คุณผู้หญิงมือสอง ตอนนี้งานยุ่งมากจริงๆค่ะ เข้ามาเป็นระยะค่ะ
20 มกราคม 2551 16:07 น. - comment id 813180
สวัสดีค่ะน้องพิมญดา ตกลงคุณ bananaleaf คือครูรพีใช่มั๊ยคะ เพิ่งทราบนะคะ สวัสดีค่ะครูรพี ติดตามผลงานครูรพีมานานเหมือนกันค่ะ ส่วนน้องพิมญดาก็แต่งได้ไพเราะมากเช่นกันค่ะ
20 มกราคม 2551 17:08 น. - comment id 813205
เศร้าจังเลยค่ะ
20 มกราคม 2551 17:09 น. - comment id 813206
แวะมาเยี่ยมครับ เดี๋ยวนี้ลงเพลงได้เองแล้วนี่ครับ ปล.ช่วงนี้อยู่ไม่ค่อยเป็นที่ครับ ทั้งตัว ทั้งใจ เนื้อยเหนื่อย
20 มกราคม 2551 18:11 น. - comment id 813225
สวัสดีค่ะคุณเฌอมาลย์ ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ เรื่องมันเศร้านะคะ
20 มกราคม 2551 18:15 น. - comment id 813226
น้องแสงเหนือ ก็โค้ดเพลงที่น้องให้พี่ไว้ไงล่ะคะ แต่พี่ยังไม่จบคอร์สวิชาลงเพลงค่ะ แปลงไฟล์ให้เล็กลงก็แล้ว ยังมีปัญหาติดขึดอยู่ค่ะ คนสอนพี่ไม่รู้ไปอยู่ไหนค่ะ หายไปเลย อิอิ
20 มกราคม 2551 19:10 น. - comment id 813249
แวะมาอ่านค่ะ..พี่กุหลาบก็ไม่ค่อยว่างเหมือนกัน บางครั้งนานๆจะมาสักที... ถ้าว่าอย่าลืมมาเยี่ยมพี่บ้างนะคะ..ที่.. www.maameu.com
20 มกราคม 2551 20:44 น. - comment id 813276
20 มกราคม 2551 20:46 น. - comment id 813277
สวัสดีค่ะ พี่กุหลาบ จะไปเยี่ยมนะคะ ตามที่ให้ไว้ค่ะ
20 มกราคม 2551 20:47 น. - comment id 813278
คุณ skinhead ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ
20 มกราคม 2551 21:33 น. - comment id 813300
ตำนานรักมักระคนปนความเศร้า แล้วก็เหงาเปล่าเปลี่ยวทั้งเหี่ยวแห้ง สะอื้นไห้ไห้โหยหาจนตาแดง รักร้อนแรงรุมเร้าหมือนเผาไฟ
20 มกราคม 2551 21:38 น. - comment id 813302
สวัสดีครับ ด้วย ชื่นชม ชื่นชม กับความอ่อนหวานไหวในกวี บทนี้ ครับผม
20 มกราคม 2551 21:56 น. - comment id 813327
สวัสดีค่ะป้าแช่ม ความรักก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ไม่รักก็ไม่ทุกข์ค่ะ
20 มกราคม 2551 21:57 น. - comment id 813328
สวัสดีค่ะคุณปางสีฝุ่น ค่ะอ่อนไหวมาก ลงกลอนเสร็จก็เวียนหัว หน้ามืด ตาลายค่ะ
20 มกราคม 2551 22:58 น. - comment id 813355
ยามอุษาฟ้าใสหอมไออุ่น เก็บพิกุลเรียงร้อยสร้อยบุปผา ขอรับขวัญปลอบใจให้แก้วตา หยุดโศกาอาลัยในตำนาน ...กลอนเพราะมากๆครับผม.....
21 มกราคม 2551 01:40 น. - comment id 813404
สวัสดีตอนตี 1 ค่ะคุณฝากฝัน แต่งได้เพราะมากเช่นกันค่ะ กำลังงัวเงียค่ะ
21 มกราคม 2551 05:15 น. - comment id 813415
สวัสดีค่ะ พี่เจี๊ยบ นางแวะมาเยี่ยม กลอนเศร้าจังนะคะ
21 มกราคม 2551 06:38 น. - comment id 813425
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ น้องนาง ลองแต่งกลอนเศร้าๆค่ะ ยังไง ฝีมือก็ห่างไกลน้องนางนะคะ
21 มกราคม 2551 08:05 น. - comment id 813454
เรือนผมคนอกยอกแซมดอกโศก ดอกรักโยกย้ายย่างห่างอกอุ่น ขมประจักษ์รักนิราศขาดสมดุล สิ้นรักหนุนแทนหมอนก่อนนิทรา ลมสะบัดพัดลู่คล้ายขู่ขวัญ ครวญรำพันคิดถึงคะนึงหา รักรันทดหมดสิทธิ์ผิดเวลา สายน้ำตามิร้างห่างดวงใจ
21 มกราคม 2551 10:44 น. - comment id 813524
มายอ่านแล้วมันเศร้า จังเลยคะ...แต่มาแล้ว ก็ได้อ่านกลอนพลิ้วๆๆ ...สักวันนึง..สักวัน...
21 มกราคม 2551 16:20 น. - comment id 813632
สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว แต่งได้เพราะมากค่ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ
21 มกราคม 2551 16:23 น. - comment id 813636
สวัสดีค่ะคุณยาแก้ปวด ถ้ารู้สึกว่าเศร้า ก็แสดงว่าประสพผลสำเร็จในการแต่ง กลอนนี้ค่ะ สักวันทำไมค่ะคุณยาแก้ปวด
21 มกราคม 2551 16:59 น. - comment id 813674
อ่านแล้วเหมือนจะจมน้ำ(ตา)เลยนะคะ
21 มกราคม 2551 17:03 น. - comment id 813678
หยาดน้ำค้าง ล่วงหล่น บนผืนหญ้า คล้ายน้ำตา ของพี่ ที่รินไหล ความชอกช้ำ ระกำจิต เกิดจากใจ ช่วยได้ไหม คนดี เมื่อพี่ตรม
21 มกราคม 2551 17:15 น. - comment id 813685
สวัสดีค่ะ คุณโคลอน จริงเหรอค่ะ เช่นกันคะ เมื่อแต่งจบก็ปวดเศียรเวียนเกล้า ทันทีเลย
21 มกราคม 2551 17:16 น. - comment id 813687
แหม พี่ก่องกิก นี่ขนาดไม่ว่างนะคะ ยังมีเวลา ตรอมใจซะอีก เฮ้อ จะบอกสาวๆให้ค่ะ