เย็นยะเยียบเงียบเหงาเราเคว้งคว้าง ใจอ้างว้างทางใจใครแลเหลียว ทนสิทนบอกใจแม้นดายเดียว อย่าหมายเกี่ยวหมายข้องให้หมองใจ มืดสนิทจิตเราเศร้าถนัด จิตกระหวัดสับสนจนหวั่นไหว ให้เหว่ว้าคราเพ้อมิเจอใคร น้ำตาไหลรินรดหมดความอาย มือหมายคว้าคว้ามิได้ดังใจหวัง ทุกสิ่งพังแล้วไซร้ไร้ความหมาย ที่เกี่ยวข้องหมองหม่นทนเดียวดาย ด้วยรอบกาย....ว่างเปล่า...เศร้าวังเวง ยินเสียงเพลงคล้ายคล้ายมิได้ยิน น้ำตารินคล้ายคล้ายใครข่มเหง บอกใจแกร่งคล้ายคล้ายใจนักเลง บอกใจเก่งคล้ายคล้ายแรงใจมี เย็นยะเยียบเงียบเหงากับเงารัก แม้นประจักษ์แก่ใจว่าหน่ายหนี แม้นรักหายไปนานผ่านขวบปี แต่ใจนี้...ยังไม่ท้อ...เฝ้ารอคอย....
ครูพิม 19 ม.ค. 2551 14:56 น. - ID 111766 
2256
27
0
19 มกราคม 2551 15:03 น. - comment id 812828
เยือกหนาวเหน็บน้ำค้าง หนาวไม่สร่างในดวงใจ รอคอยรักลอยไกล วิบวับหาย....ยามหน่ายรัก
19 มกราคม 2551 16:06 น. - comment id 812837
คอยทำไม น้องจ๋า คราเงียบเหงา ต้องนั่งเฝ้า คร่ำครวญ หวนคิดถึง เขาไม่มี จิตเมตตา อย่ารำพึง จงนึกถึง คนบ้านไกล ใฝ่รักเธอ ทุกทุกวัน นั้นละเมอ ถึงเธอแม่น ใจโลดแล่น หมายสมัคร รักเสมอ วาเลนไทม์ จะพบไหม อยากใคร่เจอ หวังว่าเธอ เปลี่ยนใจบ้าง คนนั่งคอย
19 มกราคม 2551 16:09 น. - comment id 812838
เย็นยะเยียบเงียบหงอยเหงาเศร้าซ่อนโศก หม่นมืดหมองโยกย้ายเยือนท้าทายถี่ แม้นหมดหมายคิดคลอเคียงรักราลี้ แต่ตรอมตรมมีมากมายไร้รอยเลือน
19 มกราคม 2551 16:45 น. - comment id 812845
การรอคอยสักชั่วโมงนั้นนานนัก หากว่ารักที่หวังไว้ใช่ดังฝัน การรอคอยชั่วชีวิตคิดว่าสั้น หากรักนั้นสมหวังดังรอคอย รอเป็นเพื่อนนะคะ
19 มกราคม 2551 16:57 น. - comment id 812846
เย็นยะเยียบเงียบเหงาเราพึ่งรู้ รอคอยอยู่ทุกวันไม่ ไหน มองขุนเขาสุดฟ้าเหมือนไม่ไกล แต่หัวใจใยจรไม่กลับมา อยู่แค่เอื้อมเหมือนสุดเอื้อม ไม่ถึง ใจคะนึงโบยบินถวิลหา ขอเพียงเจ้าส่งใจให้ลอยมา จะรีบคว้าใจเจ้าเอาไว้ครอง
19 มกราคม 2551 17:21 น. - comment id 812851
เศร้าจัง รอคอย เธอมาแสนนาน ทรมานดวงใจ..........................
19 มกราคม 2551 17:59 น. - comment id 812857
ช่างอ้างว้างเดียวดายคล้ายใจลอย ดูเหงาหงอยคอยใครไม่รู้หนา ฟังเพลงเศร้าเคล้าโศกโยกน้ำตา พลันเหว้ว้าอาดูรคูณทวี
19 มกราคม 2551 19:15 น. - comment id 812862
จะกี่วันกี่เดือนที่เลือนผ่าน กี่กัปป์กาลที่ทนรออย่างท้อถอย อีกกี่ช้ำเหว่ว้าน้ำตาปรอย ต้องรอคอยเจ็บช้ำซ้ำที่เดิม จะอีกกี่รอยเท้าที่ก้าวย่าง กี่เส้นทางไร้รูสึกจะฮึกเหิม กี่วนเวียนชอกช้ำคอยซ้ำเติม มีแต่เพิ่มบาดแผลแก่หัวใจ ต้องทนเจ็บหมองหม่นทนปวดร้าว มันเนิ่นยาวเนานเนิ่นเกินทนไหว จักทนทุกข์ชอกช้ำอยู่ร่ำไป แล้วปล่อยให้ด้านชินจนสิ้นลม
19 มกราคม 2551 19:42 น. - comment id 812866
เย็นยะเยียบเงียบเหงาต้องเศร้าสร้อย เพื่อรอคอยใครสักคนอดทนหนา แม้นรักลวงบ่วงเสน่ห์เล่ห์มายา น้องก็จักรอท่าพี่ยาใจ อดทนเถอะค่ะ อดทนที่จะรอคอยใครบางคน
19 มกราคม 2551 20:06 น. - comment id 812876
จ้องตากับความเหงา..แบบนี้นะครูพิมที่รักคะ
19 มกราคม 2551 20:08 น. - comment id 812877
ลงใหม่คะ...
19 มกราคม 2551 20:19 น. - comment id 812880
รอคอย ใครคนหนึ่งด้วยความหวัง รอคอย ความหลังจะคืนกลับมาหา รอคอย เคว้งคว้างจนบางครั้งต้องมีน้ำตา รอคอย ทั้งที่ใจรู้ดีว่าเขาไม่กลับมาแต่ก็รอ
19 มกราคม 2551 21:18 น. - comment id 812905
หน้าส่วนตัว
เย็นยะเยียบเงียบเหงาเฝ้าคอยรัก
แม้ประจักษ์เต็มจิตความผิดหวัง
กี่คืนค่ำถูกทอดทิ้งไม่ชิงชัง
จะเจ็บกี่คราครั้งก็ยังคอย
จึงรอคอยรอยรักจักคืนกลับ
มาประทับกลางให้ให้หายหงอย
โอ้...ที่รักรู้ไหมว่าน้ำตาปรอย
โปรดคิดถึงสักหน่อยอย่า...ลอยแพ
ช่วงนี้กลับมาหนาวหนักอีกครั้ง เลยคิดถึงคนที่เฝ้ารอคอยสิครับ
19 มกราคม 2551 21:34 น. - comment id 812920
มาแล้วค่ะ..รอนานป่าว...
19 มกราคม 2551 22:59 น. - comment id 812959
เธอรอรักคล้ายคล้ายรอใครอยู่ ใจรับรู้คล้ายคล้ายใจอยากฝัน เอมอิ่มรักคล้ายคล้ายได้รักกัน ในความฝันคล้ายคล้ายได้ร่วมเรือน ไม่อยากคล้ายคล้ายเลย อยากเป็นจริง ๆ อิอิ
19 มกราคม 2551 23:20 น. - comment id 812961
20 มกราคม 2551 01:01 น. - comment id 812980
เฝ้ารอคอย ให้เขารัก กลับเกลียดชัง ผ่านนานวัน เจ็บจากเดือนเลื่อนเป็นปี เย็นยะเยียบเงียบเหงากับเงารัก เฝ้าพร่ำรักคำเก่า เขาหน่ายหนี ท้อแล้วใจ เจ็บช้ำ ขอลาที พ่อผู้ชาย ไม่รักดี ที่ไม่รักเรา
อกหัก รักคุด เพราะสะดุด คำรักเขา เจ็บมาก เพราะหูเบา เรื่องเลยเศร้า เราสามคน อือๆๆๆๆ
ไม่ได้เหงาในวันหยุด แต่เหงาที่สุด ทุกๆวันที่รัก................คนนั้น
20 มกราคม 2551 02:38 น. - comment id 812987
หวัดดีครับ ครูพิม บทกลอนไพเราะครับ แม้จะออกแนวเศร้า เป็นกำลังใจให้ครับ....
20 มกราคม 2551 05:56 น. - comment id 812995
โอ้ว่าความรัก ทุ่มเทใจภักดิ์ จนหมดทั้งใจ
แต่เขากลับทำ ชอกช้ำฤทัย โถช่างกระไร น้ำใจของชาย
ร่วมเรียงเคียงคู่ ชื่นรักกันอยู่ ไยมากลับกลาย
ร่วมร่างสร้างฝัน กลับพลันมลาย มาลับเลือนหาย มิกรายกลับมา
แต่ใจหนอใจ แม้เจ็บเพียงไหน ยังเฝ้าห่วงหา
อดีตซาบซึ้ง ยังติดตรึงตรา ทุกวันเวลา หวังว่าเธอคืน
ใจคงรักมั่น ทุกคืนทุกวัน ยามหลับหรือตื่น
แม้เคยเจ็บช้ำ จะทนกล้ำกลืน หากเธอหวนคืน ยิ้มชื่นอภัย.............
20 มกราคม 2551 12:02 น. - comment id 813083
...จะฝ่าไป...
หนึ่งขอบฟ้า สองสมุทร ว่าสุดกว้าง
มิอาจขวาง ปิดกั้น สัมพันธ์ได้
ต่อให้ลึก สุดหล้า จะฝ่าไป
ด้วยหัวใจ ยังพอ ทระนง..
..ยังคิดถึง..ครับ..k..พิม..
20 มกราคม 2551 12:31 น. - comment id 813099
สวัสดีค่ะ พี่ริน ยะเยือกหนาวคราวรักร้าง ใจบางบางก็หมองหม่น ซึ้งแล้วน้ำใจของคน คราจนเขาเมินเดินจาก..
20 มกราคม 2551 12:36 น. - comment id 813102
20 มกราคม 2551 12:49 น. - comment id 813108
หนึ่งความรัก ความภักดี เขามอบให้ น้องอย่าได้ ปวดร้าว เฝ้าหมองศรี จงรอคอย คนรัก ด้วยภักดี รักเขานี้ สุดแสนซึ้ง และตรึงตรา จากอดีต เคยรัก ไม่ผลักใส มอบดวงใจ อยู่เคียงใกล้ ได้หรรษา แม้นคืนวัน ผ่านพ้นไป ในเวลา รักนั้นหนา คงอยู่ เป็นคู่สร้าง จงรอคอย อย่าทดท้อ กำลังใจ ไม่รักใหม่ รักในเก่า เราอย่าห่าง สร้างความดี มีให้กัน นั้นอย่าจาง ถึงเขาห่าง เราก็รัก จักดีเอง รอวันนี้ รอวันหน้า หรือวันไหน จงรอไป ด้วยใจรัก ใช่ข่มเหง รักก่อนเก่า เขาเคยให้ เป็นกันเอง น้องร้องเพลง รอคอยรัก จักสุขใจ
20 มกราคม 2551 13:29 น. - comment id 813122
20 มกราคม 2551 19:30 น. - comment id 813262
เย็นจะแข็งแข่งขากว่าจะก้าว เจ็ยจะร้าวหนสวเนื้อเหลือจะฝืน ทนจะทนคนไหนใครจะคืน ขมจะกลืนขืนจิตคิดจะรอ
20 มกราคม 2551 19:35 น. - comment id 813263
แก้ใหม่จ้า.. เย็นจะแข็งแข่งขากว่าจะก้าว เจ็บจะร้าวหนาวเนื้อเหลือจะฝืน ทนจะทนคนไหนใครจะคืน ขมจะกลืนขืนจิตคิดจะรอ
20 มกราคม 2551 20:06 น. - comment id 813269
..คงได้รับแล้วซินะ..
ท้อหรือไร ความนัย ที่ใฝ่เฝ้า
ฤาว่าเหงา ซอกระทม ที่บ่มร๋ำ
ยั้งจะบอก ซอกนัย ใจระกำ
เพียงเพื่อพร่ำ พรรณา เหนืออารมณ์...
....คงได้รับแล้วซินะ..กับ..คำ..แทนความคิดถึง
http://thaipoem.com/forever/poemcom.php?poemid=111766&poemdbid=&subject=%3Cfont+color%3D%23F000FF%3E...%C3%CD%A4%CD%C2..%3C%2Ffont%3E#
http://thaipoem.com/forever/poemcom.php?poemid=111766&poemdbid=&subject=%3Cfont+color%3D%23F000FF%3E...%C3%CD%A4%CD%C2..%3C%2Ffont%3E#
20 มกราคม 2551 20:32 น. - comment id 813273
อีกครั้ง..กับการรอคอย..
รู้ทั้รู้ จิตพิไร ว่าใจหนึ่ง
ว่าห่วงแล้ว ลึกซึ้ง ยากพึงข่ม
ยากจะยั้ง ดวงกมล ทุรนรมณ์
พิศวาท ทรวงระทม กับคมนัย..กับอีกความรู้สึก...
20 มกราคม 2551 21:34 น. - comment id 813301
การรอคอย คือสิ่งที่ทรมานที่สุด พ่อมีนเคยพูดบ่อยค่ะ
20 มกราคม 2551 21:52 น. - comment id 813320
20 มกราคม 2551 21:54 น. - comment id 813324
20 มกราคม 2551 22:03 น. - comment id 813332
มารอคอยด้วยคนค่ะครูพิมอย่าเหงานานนะคะ เดี๋ยวนักเรียนหงอยตาม
20 มกราคม 2551 22:10 น. - comment id 813336
20 มกราคม 2551 22:10 น. - comment id 813337
20 มกราคม 2551 22:12 น. - comment id 813338
20 มกราคม 2551 22:25 น. - comment id 813341
20 มกราคม 2551 22:26 น. - comment id 813342
20 มกราคม 2551 22:27 น. - comment id 813343
20 มกราคม 2551 22:28 น. - comment id 813344
20 มกราคม 2551 22:30 น. - comment id 813345
20 มกราคม 2551 22:36 น. - comment id 813347
20 มกราคม 2551 22:51 น. - comment id 813353
20 มกราคม 2551 23:02 น. - comment id 813356
20 มกราคม 2551 23:06 น. - comment id 813357
20 มกราคม 2551 23:12 น. - comment id 813361
20 มกราคม 2551 23:18 น. - comment id 813363
20 มกราคม 2551 23:20 น. - comment id 813365
20 มกราคม 2551 23:22 น. - comment id 813368
20 มกราคม 2551 23:28 น. - comment id 813374
20 มกราคม 2551 23:29 น. - comment id 813376
20 มกราคม 2551 23:30 น. - comment id 813378
20 มกราคม 2551 23:33 น. - comment id 813379
20 มกราคม 2551 23:37 น. - comment id 813382
21 มกราคม 2551 09:35 น. - comment id 813498
...หนึ่งใจ..ใคร..รอคอย...
หนึ่งของใจ มีพอ ให้รอหรือ
มิอาจเอื้อม ยึดยื้อ เกินมือถึง
กลัวหัวใจ ผิดหวัง เมื่อรั้งดึง
ช้ำกว่าการ รำพึง คำนึงครวญ
ยอมจะยืน อยู่ท้าย ของปลายแถว
สงบเงียบ เก็บแวว ห้วงแนวป่วน
ผิสงสาร จะเอื้อ จากเนื้อนวล
ก็รอรับ เศษส่วน ของขวัญใจ..
...ขอโทษย้อนหลังอย่างมากมายเลยน่ะครับ..ครูพิม..ที่เข้ามาแจมด้วย โดยไม่ได้รับ..เชิญ..
มิตรใหม่
สโรช อรชุน
21 มกราคม 2551 11:05 น. - comment id 813533
21 มกราคม 2551 11:19 น. - comment id 813544
21 มกราคม 2551 14:06 น. - comment id 813593
กำเนิด..ฤๅ..การรอคอย...
กำเนิดฤๅ กำหนด ทรวงทดท้อ
ซ้ำจะยัง คอยรอ ต่อความไข
ฤๅหว่างห้วง ดวงจิต พินิจนัย
เพียงเพื่อลูบ โลมไล้ ในภวังค์
เย็นยะเยียบ ฤๅเหงา รุมเข้าข่ม
ยั้งจะยื้อ อารมณ์ ให้สมหวัง
เกินลบเลือน นิรมิต ซ่อนปิดบัง
อ่อนไหว เกินกักขัง อย่างวังเวง...
...อีกสองบทที่มอบให้กับการ...รอคอย..ของ..ครูพิม...ครับ
21 มกราคม 2551 14:40 น. - comment id 813598
25 มกราคม 2551 13:25 น. - comment id 815251
รอ................ขอให้สมหวังนะ
26 มกราคม 2551 06:57 น. - comment id 815549
26 มกราคม 2551 17:00 น. - comment id 815688
ไม่ได้เข้าเยี่ยม บ้านกลอนหลายวัน แม่ครูพิม ยิ้ม สวมแว่น แถมกลอนไพเราะอีกต่างหากคิดถึ้ง คิดถึง....
27 มกราคม 2551 18:54 น. - comment id 815971
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
