รักไหนใครกล่าวไว้.........แสนหวาน ว่าชื่นรื่นดวงมาน.....................เอ่ยอ้าง เปรียบเทียบประดุจปาน...........รสแห่ง ตาลแฮ กระทั่งห้วงใจร้าง......................อาจชื้นรักเอย อกเอยกลับสะอื้น..............ระทม ความรักเพียงลมลม..................พัดพลิ้ว กลายกลับใช่หวานสม.............ดังเช่น กล่าวเอย หวานรสบาดใจริ้ว....................ฉ่ำด้วยน้ำตา กว่ารู้ต่อเมื่อพลั้ง...............ใจถลำ เจ็บอกทุกข์ระกำ.......................ยิ่งแล้ว เกินสุดข่มความช้ำ..................เหตุหลอก ลวงนา อาจเปรียบใจดั่งแก้ว...............ตกพื้นแผ่นหิน ตราบนี้ไป่เชื่อถ้อย............คำลวง หนึ่งอกที่เคยหวง......................ขื่นช้ำ คงเป็นดั่งแดนสรวง..................เสกสาป ไว้นา จึ่งทุกข์ใจเหลือล้ำ...................เปี่ยมล้นเอ่อทรวง
19 มกราคม 2551 16:17 น. - comment id 812840
สวัสดค่ะคุณFabulous .......................... รักนั้นดีหรือชั่วช่างน่าฉงน แต่ทุกคนก็ไม่เลี่ยงการแสวงหา ไม่ว่าจะถูกต้องตามตำรา หรือด้นฟ้าดั้นเมฆมาพบกัน ถ้ารักคือธรรมบริสุทธิ์ที่สดใส จะมีไหมที่ทุกคนยึดไม่แปรผัน หรือถ้ารักคือดอกไม้ที่หอมไกลนั้น ไยกลิ่นจึงจากได้เร็วพลันยามเด็ดดม ถ้าแม้รักคือเวลาที่คิดหยุด ไฉนเลยไม่อาจฉุดละขื่นขม ถ้าแม้รักคืออาภรณ์ที่เชยชม ไยเลยลอยเคลื่อนตามลมไม่ดูดาย
19 มกราคม 2551 19:47 น. - comment id 812869
สวัสดีครับ คุณ Fabulous ขอว่ากลอนต่อด้วยคนนะครับ รัก...ที่แท้เที่ยงนั้น อยู่ยง จริง...อาจมีแต่คง ไม่ใกล้ ยัง...เพียงแค่เราหลง ช้ำอยู่ มี...ทุกข์บังตาไว้ ไม่ให้ ไปหา