เศร้าเพราะเผลอเผลอหวังจึงโศกเศร้า ไหวรุมเหงาเหงาซ่อนเจ็บหวั่นไหว ใจเริ่มเงียบเงียบนิ่งเหมือนขาดใจ เดียวดายเปลี่ยวเปลี่ยวใจอยู่คนเดียว สูงเกินใฝ่ใฝ่ฝันด้วยหวังสูง เที่ยวชักจูงจูงใจหวังหลายเที่ยว เลี้ยวหลายหลายเส้นทางก็ยังเลี้ยว ใจเบี้ยวเบี้ยวคิดใกล้คนในใจ เพ้อพ้อพ้อหลายหนว่ารักเพ้อ ไม่ตอบเลยเก้อเก้อพบแต่ไม่ ไปนั่งรอรอนานไม่เห็นไป รอสิ้นใจใจจางหมดแรงรอ จบสิ้นแล้วแล้วไปรักต้องจบ ก่อรักรบรบรักสิ้นแรงก่อ คลอเคียงคู่คู่กันไม่อยากคลอ คอยเตือนตนพอพอเลิกคิดคอย
18 มกราคม 2551 22:58 น. - comment id 812680
หวัดดีจ้า... บอกแล้วว่าตามติดทุกกลบทจริงๆ.... ได้แต่อ่านอะนะยังแต่งไม่เป็นเหมือนเดิมจ้า...
18 มกราคม 2551 23:07 น. - comment id 812682
สวัสดีค่ะ คุณvictoriasecret ลองจากบทนี้ดีไหมคะ ไม่ยากเลยค่ะ กติกาของกลบทครอบจักรวาลคือ ซ้ำคำที่๑กับคำว่า๘ ทุกวรรคค่ะ ถ้าต้องการเติม กลบทรักร้อยด้วย ก็แค่ ในทุกวรรคต้องมีคำซ้ำติดกันอีกคู่หนึ่งค่ะ ลองดูนะคะ คุณ victoriasecret
19 มกราคม 2551 00:52 น. - comment id 812692
19 มกราคม 2551 01:21 น. - comment id 812697
19 มกราคม 2551 07:39 น. - comment id 812709
เจ้าจะคอย คอยใคร หนอใจเจ้า คนที่เฝ้า เฝ้ารัก ภักดีหนา แล้วใยเจ้า เจ้าไม่ มองใส่ตา เจ้าจงมา มารักคน ที่เฝ้าคอย
19 มกราคม 2551 12:12 น. - comment id 812785
ที่เลิกรักมักเป็นเช่นคนอื่น ใจจึงขื่นฝืนทนปนผิดหวัง เคยแนบชิดติดนวลซวนเซพัง เหตุใดชังฝังใจให้ช้ำกาย สวัสดียามเที่ยงครับ สบาบดีนะครับ
19 มกราคม 2551 14:14 น. - comment id 812805
ขอบคุณ คุณท่าพระลาน ที่แวะมาอ่านนะคะ
19 มกราคม 2551 14:17 น. - comment id 812807
ขอบคุณคุณแวว ที่แวะมาอ่านของโอเลี้ยงด้วยนะคะ
19 มกราคม 2551 14:22 น. - comment id 812809
คุณบนเกาะคะ บทนี้ดีค่ะ เจ้าจะคอย คอยใคร หนอใจเจ้า คนที่เฝ้า เฝ้ารัก ภักดีหนา แล้วใยเจ้า เจ้าไม่ มองใส่ตา เจ้าจงมา มารักคน ที่เฝ้าคอย ถือเป็นกลบทรักร้อยค่ะ
19 มกราคม 2551 14:25 น. - comment id 812811
ที่เลิกรักมักเป็นเช่นคนอื่น ใจจึงขื่นฝืนทนปนผิดหวัง เคยแนบชิดติดนวลซวนเซพัง เหตุใดชังฝังใจให้ช้ำกาย สวัสดียามเที่ยงครับ สบาบดีนะครับ(sonax0651) สวัสดีค่ะคุณ sonax0651 ขอบคุณกับบทกลอน และกำลังใจค่ะ
19 มกราคม 2551 21:26 น. - comment id 812910
มาติดตามผลงานค่ะ...
20 มกราคม 2551 23:07 น. - comment id 813358
ขอบคุณค่ะ คุณ white rose