ปลายทางรักร้าว...ที่เกินคาดหมาย

โอเลี้ยง

๑
แค่สามเดือนอิสระก็มาใหม่
พาสาวสวยได้พบชายอีกหน
เธอตั้งท้องมีลูกเป็นแม่คน
เป็นเหตุผลพ้นโทษก่อนเวลา
เพราะไวพจน์เป็นห่วงกลัวลูกแย่
ด้วยตัวแม่ถูกขังโศกนักหนา
ไม่กินข้าววกินปลาหลายวันมา
เขาจำรามืออ่อนข้อยอมให้เธอ
๒
ออกจากคุกสองคนใช่เคียงคู่
แค่พธูมีสัญญามาเสนอ
ให้ไวพจน์เป็นบิดาลูกของเธอ
เป็นข้อเสนอมีกำหนดเพียงสามปี
เมื่อลูกโตเข้าเรียนต่างพร้อมหย่า
ในสัญญามีคำสั่งแค่หน้าที่
ให้เป็นพ่อสามล้านในสามปี
แค่ทุกปีมาเยี่ยมตลอดไป
๓
อย่ามองว่าเพราะเงินเขาจึงเปลี่ยน
เพราะเขาเพียรห่างเธอคอยผลักไส
ตั้งแต่ต้นตั้งแต่เลิกกันไป
มาอ่อนให้เพราะในใจรักลูกจริง
กลัวทารกอาจตายอยู่ในคุก
ด้วยแม่ทุกข์เหมือนบ้าราวผีสิง
เฝ้าคร่ำครวญทุบตนถีบข้าวทิ้ง
ไม่หยุดนิ่งไม่กินหลายราตรี
๔
ยิ่งมีท้องอารมณ์เพ้อพลุกพล่าน
เขาสงสารลูกน้อยมิอาจหนี
อาจต้องตายขาดตนหมดชีวี
เพราะแม่อัปรีย์ทุบท้องร้องครวญคราง
จำยกโทษให้ปรับเงินแทนต้องขัง
ให้เธอนั้นมีหวังตามสรรค์สร้าง
ได้ตัวเขาเป็นสามีตามคิดวาง
เป็นคู่นางนานแค่เพียงสามปี
เพื่อลูกน้อยได้เกิดมาดูโลก
ได้โชคดีเป็นคนมีวิถี
ไม่ต้องสิ้นเพราะอารมณ์แม่อัปรีย์
ใช่ฤดีมีรักหลงอาลัย
.......จบสมบูรณ์........................