มานั่งคุยกับลมที่หน้าต่าง ลมเวิ้งว้างผ่านมาบอกหงอยเหงา เจ้าสายฝนโปรยปลิวหยุดกระเซ้า ว่าเราก็โศกเศร้าเหงาดักดาน เป็นเพื่อนคุยพลางหลับไปจนเช้า แดดเบาบางแวะปลุกก่อนเคลื่อนผ่าน ฟ้าสีครามสดใสกว่าวันวาน ดอกไม้บานเชิญชวนให้เมียงมอง กลิ่นกุหลาบซ่านทั่วเหมือนน้ำหอม แมลงล้อมไล่จับกับกลีบผ่อง แตะกลีบนี้กลีบนั้นอย่างคะนอง พาคนมองสดชื่นไม่รู้ตัว กลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง แดดก็ส่องสาดเงาแสงสลัว ใจเคลิบเคลิ้มห่างไปราวไร้รั้ว หลงเมามัวสู่แดนฝันอบอวล ในเงาฝันดอกไม้แสนน่ารัก มีบ้านพักท่าน้ำท่ามกลางสวน ทุกคืนวันดอกไม้คอยเชิญชวน ให้ปั่นป่วนลุ่มหลงกับไม้งาม ไม่อยากตื่นจากฝันที่แสนหวาน อยากฝันได้เนิ่นนานไร้กฎห้าม แต่ความจริงใช่ฝันที่หวังตาม จึงต้องละพยายามหยุดคะนึง
13 มกราคม 2551 19:50 น. - comment id 810747
..สวัสดีครับ แวะมาเยี่ยมเยือนนะครับ..เป็นกำลังใจ
14 มกราคม 2551 14:08 น. - comment id 810888
ขอฝากลมพรมพร่างหน้าต่างฝัน คิดถึงกันฝากฟ้ามาร่วมสาน ขอถักทอร่วมฝันผ่านวันวาร ร่วมประสานบรรเลงบทเพลงเพรียง
15 กุมภาพันธ์ 2551 19:37 น. - comment id 824269
ขอบคุณคุณฝากฝันและคุณtacha ที่แวะมาอ่านค่ะ