แม้จะเจ็บมากมายสักเพียงไหน ก็ไม่ขอร้องไห้ให้เธอเห็น จะไม่ขอฟูมฟายเกินจำป็น จะไม่ขอให้เธอเห็น..ความอ่อนแอ จะขอเก็บน้ำตาไว้ในใจ ไม่ให้ไหลออกมาให้ใครรู้ ชีวิตฉันยังต้องเดินยังต้องอย ขอให้รู้ฉันแกร่งกว่าเธอเข้าใจ ก็แค่เจ็บเล็กๆ น้อยๆ รออีกหน่อยก็คงจางหาย เจ็บแค่นี้...ฉันคงไม่ตาย ก็แค่เสียดายที่เคยรักเธอ ......... ฉันยืนอยู่บน........ ฉันยืนอยู่บนเส้นทางที่ไกลลิบ.......... เห็นดาวน้อยกระพริบผ่านฟากฟ้า ใจอยากเอื้อมสอยดาวให้ลงมา.......... แต่ทว่ามิอาจคว้าดาวแนบใจ ดาวดวงน้อยลอยคล้อยต่ำย้ำคำนั้น.............. ที่เอ่ยว่ารักฉันมากแค่ไหน ถูกเฉือนด้วยรอยร้าวเจ็บเกินใคร......... ดาวแหว่งไปเหมือนหัวใจข้าขาดรอน อันคำมั่นสัญญาที่เคยให้........... มิรักใครข้ารักเจ้าอย่าทอดถอน ทุกทุกคำที่เจ้าพร่ำคำอ้อนวอน....... .อย่าร้างรอนร้างลาจากข้าเลย เจ้ารู้ไหมข้าเจ็บช้ำดั่งถูกกรีด............. น้ำตาริดรินไหลเกินเอื้อนเอ่ย เมื่อได้รู้ว่ารักเจ้ามีคู่เชย............... คำเฉลยแห่งรักร้าวคือ ร้างลา.....
อิจิโกะ 31 ธ.ค. 2550 16:34 น. - ID 111096 
1284
1
0
31 ธันวาคม 2550 16:55 น. - comment id 806172
สวัสดี อิจิโกะ แวะมาเยี่ยมชมบทกลอน เยี่ยมมาก และเป็นกำลังใจให้นะคะ
1 มกราคม 2551 10:56 น. - comment id 806385
สวัสดีปีใหม่จ๊ะ
สดใสๆนะคะ
1 มกราคม 2551 11:39 น. - comment id 806435
สวัสดีปีหนูคะอิจิโกะ อย่าเจ็บอีกเลยคะมามะพิมจังเป่าให้หาย โอมเพี๊ยง..คนใจร้ายหายไป
1 มกราคม 2551 12:33 น. - comment id 806465
อิอิ ความเจ็บทำให้เรามีความเข้มแข็งนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
