ยินเสียงหวานขานไขใจอบอุ่น จากคำคุณหยุดเสียทีนี้ได้ไหม หยุดเสียทีให้หนุ่มรักแล้วจากไป คำฝากไว้พ้อติงกลัวทิ้งกัน ไยฝังใจช้ำนักรักอดีต เมื่อเดินผิดก้าวใหม่ได้ให้ใจมั่น สองแขนฉันจะประคองช่วยป้องกัน คำรำพันจากใจนี้ไม่มีลวง ชายคนไหนคุณกล่าวไว้..ไม่ใช่ฉัน แตกต่างกันคนละชั้นนั้นอย่าห่วง รักภักดีมากกว่าใครทั้งปวง อยากสานดวงใจยับให้กลับมา รักจะไม่โรยราอีกคราครั้ง จะสมหวังดังคุณวาดปรารถนา เพราะคุณคือสุดที่รักสุดชีวา มากคุณค่ากว่าใครใครในชีวี งานกลอนรักจะถักทอก่อเพิ่มใหม่ มอบคุณไว้เก็บรักษาคุณค่านี้ หยุดเสียที ไม่ได้หรอกคนดี ใจดวงนี้ทุกนาทีมีแต่คุณ
หนุ่มน้อย. 8 ธ.ค. 2550 16:11 น. - ID 110422 
3318
6
0
10 ธันวาคม 2550 10:56 น. - comment id 426727
ตอบ คุณคนบนเกาะ คห.8 คนบนเกาะเหมาะวาจาช่วยหาคู่ บอก"สู้สู้ ต่อไปอย่าได้ถอย" ตอนนี้หนุ่มนั่นหนานั่งใจลอย แต่ยังคอยเข้ามาชี้ช่วยจี้ไช
8 ธันวาคม 2550 16:19 น. - comment id 798068
สวัสดีค่ะคุณหนุ่มน้อยหยุดไม่ได้หรือไม่ยอมหยุด หยุดไม่ได้หรือหัวใจมันไม่หยุด งั้นก็เดินต่อไปๆๆๆๆเรื่อยๆๆๆ
8 ธันวาคม 2550 16:27 น. - comment id 798069
อิอิ.....หยุด...แล้วจะ....เสียที....รึไง คุณหนุ่มน้อย .....งั้นถ้าหยุด...แล้ว เสียหลายทีล่ะ....ว่าไง....อิอิ....แซวเล่นง่ะ
8 ธันวาคม 2550 20:57 น. - comment id 798084
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆๆสำนวนดีๆๆ ค่ะ แหมๆๆๆๆๆฝนชักอิงแล้วสิค่ะเนี้ย คิกๆๆๆๆ
8 ธันวาคม 2550 22:34 น. - comment id 798097
แต่งกลอนได้เยี่ยมมากเลย พี่ หนูชื่นชมพี่จริงๆ สุดยอด ซึ้งด้วยค่ะ
8 ธันวาคม 2550 22:52 น. - comment id 798101
ไหนบอกเราจะเป็นเฉกเช่นเพื่อน พี่ลืมเลือนเสียแล้วหรือพี่หนุ่มเอ๋ย พิมทำใจลำบากยากจังเลย ขอพี่เอ่ยแค่เพื่อนกันนั้นคงดี หยุดเสีนทีได้ไหมพิมขอร้อง ขอเป็นเพียงแค่น้องสาวของพี่ อย่าได้เอ่ยอีกเลยรักภักดี ตัวพิมนี้ยังขัดข้องข้อหมองใจขอบคุณเจ้าคะ
9 ธันวาคม 2550 02:21 น. - comment id 798108
ตอบ คุณพิมญดา คห. 5 คำว่าเพื่อนก็คือเพื่อนเตือนให้คิด แต่ดวงจิตอาจเกินเลยเคยเผยไว้ สิ่งที่อัดอั้นตันอยู่ภายใน มิอาจกักกั้นได้ใจทรมาน ปล่อยให้ใจมันพูดบรรยายเถิด รักก่อเกิดจรรโลงโลกให้สุขศานต์ แม้ภายนอกเคยบอกเพื่อนชื่นบาน ภายในนั้นรักคือรักอย่ากักเลย ***** ตอนนี้ตีสองกว่าแล้ว เมื่อตอนค่ำๆไม่ได้เข้ามา พอเห็นกลอนคุณก็นิ้วแตะแป้นพิมพ์เลย กลอนลื่นไหลใช้เวลาประมาณ 5 นาที เวลาอินกับกลอนจะเปิด CD ฟังเพลงบรรเลงเย็นๆไปด้วย คำว่าเพื่อนยังคงอยู่ครับ
9 ธันวาคม 2550 02:57 น. - comment id 798109
บทกลอนคือหัวใจถ่ายคำถ้อย ร่ายเรียงร้อยภายในให้ได้เห็น แต่ร้อยแก้วแทนคำเพื่อนที่เราเป็น แม่ผ่องเพ็ญไม่ซ่อนเร้นจงเย็นใจ ***** สมัยเรียน มช. ชอบบรรยากาศตอนค่อนคืนกว่าๆแบบนี้มาก เป็นคนที่เรียนไปด้วยเก็บเกี่ยวอารมณ์ศิลปไปด้วยเสมอ ที่สวนสัก เวลาทองกวาวบานเต็มต้นดูงามตาไปหมด มักเอาเสื่อไปนั่ง ทุกตารางงนิ้วตรงนั้นหนุ่มน้อยสัมผัสรับรู้มา ห้องนอนที่หอยามนั้นหน้าต่างหันไปทางดอยสุเทพฯกลางคืนมองเห็นแสงรำไรของยอดดอยจากที่นอน ส่วนหน้าต่างอีกข้างก็มองเห็นจันทร์ฉาย ระหว่างเรียนอยู่ มช. เขียน diary เกือบทุกคืน 5 เล่มเต็มๆ ยังเก็บไว้อยู่
9 ธันวาคม 2550 06:54 น. - comment id 798116
สู้ ๆๆ ต่อไปครับอย่าถอย กะลังลุ้นอยู่
9 ธันวาคม 2550 07:58 น. - comment id 798127
"ข้อหมองใจ" บอกไว้ได้รับรู้ ถือเป็นครูสิ่งเขาคิดเราผิดหรือ กลอนภาษาวาจาหวานพานให้ลือ จนกระพือเกิดเรื่องใหญ่ในห้องกลอน ความจริงใจอย่างไรไม่อ่อนล้า รักศรัทธาปรากฎเป็นบทสอน ธรรมชาติจิตนานาอย่าอาทร กลอนต่อกลอนรำพันสู่วันงาม *****พูดถึง มช. ต่อ ก้อนดินทุกก้อนใน มช. นั่งนับสัมผัสมา ใต้ร่มสักปลายฝนเคยเอาผ้ามาปูนั่งบ่อย ใบสักร่วงแห้งเกลื่อนตา เวลาเดินย่ำจะดังกรอบแกรบ ทองกวาวร่วงหล่นลานตา เย็นๆจะมาแวะเดินทักทายแล้วเดินเลยขึ้นไปยังอ่างแก้วผืนน้ำกว้างใหญ่ ที่นั่นธรรมชาติงดงามมาก เหมือนอยู่บนโลกอีกแห่งหนึ่ง ภาพข้างบนนั้นคือภาพอ่างแก้วที่บันทึกภาพมากับมือตนเอง ที่บรรยายกันมายืดยาวเพียงต้องการสื่อทางอ้อมในบทกลอนตอนหนึ่งที่ว่า ชายคนไหนคุณกล่าวไว้..ไม่ใช่ฉัน แตกต่างกันคนละชั้นนั้นอย่าห่วง หมายถึง ความรับรู้ในความรัก การปฏิบัติต่อรัก การดูแลรัก ห่างกันคนละชั้น จากพื้นฐานการบ่มอารมณ์มา
9 ธันวาคม 2550 08:11 น. - comment id 798130
หยุดเสียทีไม่ได้ใจกำหนด เขียนเกณฑ์กฎบทนิยามตามใจสั่ง มีรักเกลียดเหยียดโลภหลงและจงชัง สุขสมหวังเพราะข้างในใจรู้ดี.
9 ธันวาคม 2550 08:53 น. - comment id 798143
พิโธ่ พิธัง กะละมัง ถังแตก มาแปลกแปลกรักเล่นเห็นอักษร ความในใจล้นเอ่อไม่อาจจร แล้วงามงอนจะทำใจอย่างไรดี สาวให้หยุดเสียที หนุ่มบอกหยุดไม่ได้ เอาละสิทีนี้ รักเริ่มเป็นทุกข์ โปรดติดตามตอนต่อไป
9 ธันวาคม 2550 09:09 น. - comment id 798146
ขอเพิ่มเติมอีกนิดจากภาพอ่างแก้ว ไกลจากฝั่งฟากโน้นคือน้ำตกห้วยแก้ว ในวันหยุดบางวันจะเดินลัดจากหอ มช. กับเพื่อนๆ 2-3 คนไปอาบน้ำที่น้ำตกห้วยแก้ว บางคร้งก็ปีนป่ายเลยไปว่ายน้ำอาบที่วังบัวบาน บ้างไต่สูงจนถึงสายน้ำที่ผาเงิบก็ยังเคยอยู่บ่อย วันเสาร์อาทิตย์ไม่ค่อยได้อยู่หออยู่แล้วมักเข้าป่าสูงยูงยางไปหาความสงบกับธรรมชาติ
9 ธันวาคม 2550 09:35 น. - comment id 798150
กลอนไพเราะ รูป สวยดีนะค่ะ บรรยากาศน่าไปจัง จะติดตามตอนต่อไปคะ อิอิ
9 ธันวาคม 2550 09:57 น. - comment id 798153
เลื่อนตำแหน่งภาพไปทางขวาจะได้ภาพนี้ ที่เป็นภาพลางๆของมวลไม้ดอกสีแดงไกลลิบขวามือ เราเรียกกันว่าเกาะลอย เป็นที่ นศ.เขาไปนั่งคุยกันส่วนตัว สงบ เงียบมาก หนุ่มเคยไปเหมือนกันแต่ไปคนเดียว เพราะโสดสนิท อิสสระดี
9 ธันวาคม 2550 10:04 น. - comment id 798154
น้ำตกห้วยแก้ว
9 ธันวาคม 2550 10:16 น. - comment id 798159
ภาพดอกทองกวาวชูช่องามละออตา เป็นเพียงกิ่งก้านหนึ่งของดอกทองกวาวที่บานเต็มต้น ส่วนที่ลานรอบต้นก็มีกลีบไปดอกที่ร่วงรวยไปบ้างเห็นลานตา ต้นทองกวาวที่อยู่กันเป็นกลุ่มเมื่อบานพร้อมกันดูอร่ามตาไปหมด สวยงามมากครับ ผมถ่ายเก็บไว้ บางคนขอลิงค์ไปไว้ที่อื่นก็มี
9 ธันวาคม 2550 10:24 น. - comment id 798163
ภาพน้ำตกห้วยแก้วที่ คห.15 นำมาให้ชมสวยงามมากครับ ขอขอบคุณจริงๆครับที่นำความทรงจำผมกลับมาอีกครั้ง น้ำตกนี้ผมมาอาบน้ำบ่อยมาก วิธีอาบง่ายมากครับ เอนพิงหลังไปกับน้ำตก ตรงไหนพอมีที่ราบเอนเล็กๆก็นอนให้น้ำตกไหลรดตัวแช่อยู่ตรงนั้น ไม่ต้องอายใคร เพราะสมัยนั้นไม่ค่อยมีคนมา อาบเสร็จก็ซื้อจิ้นหมูจิ้นไก่กับข้าวนึ่งที่เขาตั้งวางขายเป็นเพิงเล็กๆแถวนั้นกิน อร่อยครับ
9 ธันวาคม 2550 10:46 น. - comment id 798170
นี่อีกด้านหนึ่งของอ่างแก้ว เวลาเย็นจะมีนักศึกษาจับกลุ่มมานั่งที่ลานหญ้าขอบอ่างดูสลอนประทับใจ ตรงกลางน้ำอ่างแก้วใหญ่จะมีนกเป็ดน้ำที่อพยพหนีหนาวมาอาศัยกันอยู่ที่นี่ ลมหนาวกรรโชกแรงเป็นระยะถึงหนาวก็ไม่กลัวกัน เมื่อความมืดโรยตัวบรรยากาศดีมาก จากภาพซ้ายมือลงวันที่บันทึกถ่ายไว้ ไม่ทราบว่าขณะนั้นคุณพิมญดาอยู่ที่ไหน ไม่รู้จักกันเลยนะ
9 ธันวาคม 2550 16:42 น. - comment id 798238
ทองกวาวหล่นราวคนไกลพ้นอก ยังวิตกจริตหวนคิดถึง อ่างแก้วแห้งใช่แล้งใจใคร่รำพึง นานครั้งหนึ่งซึ้งสาวทองกวาวดอย หยุดความรู้สึกแรกยิ่งแปลกนัก มิได้หักหาญใจใครบ่อยบ่อย ขอได้รักตระหนักคำใช่สำออย คืนวันคล้อยปล่อยง่ายใจร้ายเกิน
9 ธันวาคม 2550 20:52 น. - comment id 798273
แวะเข้ามาอ่านกลอนหวานมากเลย เห็นภาพงามๆมีการเล่าเรื่องประกอบ แสดงว่าเป็นคนที่สุนทรีโรแมนติคจริงๆ น่ารักจัง จบอะไรคะ
10 ธันวาคม 2550 00:49 น. - comment id 798301
ตอบ คุณผู้หญิงมือสอง คห.1 หยุดไม่ได้ไปตามกลอนไม่ย้อนยอก ความที่บอกชัดเจนไม่เล่นลิ้น คุณผู้หญิงมือสองน้องยุพิน หมั่นเข้ามา "อิน" กลอนชอบขอขอบคุณ
10 ธันวาคม 2550 00:57 น. - comment id 798305
ตอบ คุณโอ้ละหนอ คห. 2 โอ้ละหนอ เล่นแซวมาแนวสนุก มาเล่นมุขจนหนุ่มน้อยงงสงสัย บอกเสียทีเสียหลายทีไม่เข้าใจ บอก "ว่าไง อิอิ แซวเล่นง่ะ"
10 ธันวาคม 2550 01:08 น. - comment id 798307
ตอบคุณ "ฝนเองจ้า" คห. 3 ฝนเองจ้ามาอ่านกลอนตอนหัวค่ำ (20.57 น.) พร้อมน้ำคำไพเราะเสนาะหู กลอนหนุ่มน้อยไม่อาจเปรียบเทียบชั้นครู ก็รู้อยู่ค่าน้อยน้อยด้อยกว่าดิน
10 ธันวาคม 2550 01:22 น. - comment id 798309
ตอบ คุณไอซ์ คห. 4 คำภิรมย์ชมชื่นจากหญิง "ไอซ์" ว่า "แต่งกลอนได้เยี่ยมมากเลย..พี่" "ขอชื่นชมจริงๆ" อิงวลี ปลื้มแบบนี้เปลี่ยนมา "หนุน" ยิ่งอุ่นใจ
10 ธันวาคม 2550 11:14 น. - comment id 798359
สลักพินงามสมจริงหญิงเสน่ห์ ความเห็นเท่ห์จังเลยที่เคยเห็น หญิงกับหญิงรู้ใจกันให้ใจเย็น เธอสมเป็นครูเย็นใจในห้องกลอน
10 ธันวาคม 2550 11:27 น. - comment id 798360
ตอบ คุณผู้ชม คห. 11 คุณผู้ชม คห.11 พูดเด็ดขาด ว่าประหลาดแปลกแปลกเห็นเล่นอักษร เรื่องข้างหน้าอย่างไรไม่อาทร ก็เป็นไปตามบทกลอนที่อ้อนกัน
10 ธันวาคม 2550 11:32 น. - comment id 798362
มาไกลเกินถอยแล้ว ใช่ไหมคะ
10 ธันวาคม 2550 14:01 น. - comment id 798385
...งงอ่ะ...
10 ธันวาคม 2550 14:15 น. - comment id 798387
ตอบ คุณ คห. 19 ด้วยไม่เคยมีใครฝังในจิต เพียงอดีตเก่าๆเหมือนเจ้าบ้าน เมื่อได้หวนทวนอดีตเมื่อวันวาน ก็ซาบซ่านในอุราน้ำตาคลอ อยากอยู่เวียงเชียงใหม่เฝ้าใฝ่หวัง เคยเดินทางไปแม่ออนหลวยสวยจริงหนอ อยากมีบ้านใกล้สะเมิงเหลิงไม่พอ แม่ริมก็งามจริงยิ่งติดใจ เคยไปดูที่หางดงหลงใหลมาก แล้วก็อยากดูเนินเขาสูงใหญ่ บ้านน้ำพุดารดาษไม่พลาดไป แต่เสียดายวาสนาไม่มาเลย
10 ธันวาคม 2550 14:32 น. - comment id 798389
ตอบ คุณวิรงรอง คห. 20 ขอขอบคุณคารมที่ชมชื่น แต่สะอื้นใจทุกครั้งที่ยังเขียน ทางสว่างหดหายเหมือนว่ายเวียน ยิ่งกว่าทางเกวียนผ่านกันดารแดน ตอนนี้เหมือนล้อติดหล่มจมดินปลัก จะให้ผลักเกวียนไปให้หน่ายแสน เหมือนถูกทิ้งกลางทางหว่างดงแดน ยกสองแขนปาดน้ำตาอุราครวญกลอนพาไปครับ
10 ธันวาคม 2550 14:58 น. - comment id 798395
ตอบ คุณเพียงพลิ้ว คห. 28 คุณเพียงพลิ้วมาส่งเสบียงส่งเสียงแจ้ว บอก มาไกลเกินถอยแล้ว เพื่อนแก้วว่า หอบกุหลาบช่อใหญ่ๆสองข้างมา วางตรงหน้านี่คือเรื่องเครื่องบำรุง
10 ธันวาคม 2550 15:14 น. - comment id 798405
ตอบ คุณน้ำผึ้งเดือนห้า คห.29 คุณน้ำผึ้งเดือนห้ามาสุดท้าย บอกสงสัยตกข่าวกับเขานี่ ก็เคยเห็นโต้ตอบกันอยู่ดีดี เรื่องเช่นนี้เป็นเช่นไรไม่เข้าใจ หนุ่มขอบอกเป็นงานกลอนอ้อนภาษา ไร้มายาชวนตามติดพิสมัย โปรดตามดูให้รู้ก่อนตอนต่อไป เป็นความนัยของสองใจอยู่ไกลกัน คำว่าเพื่อนจะมาเยือนเหมือนมากขึ้น ชายสะอื้นจะให้เห็น นอก-ในฝัน กลอนเศร้าๆเหงาหงอยคอยดูกัน เช็ดน้ำตากันไม่ทันเพราะมันจริง
10 ธันวาคม 2550 16:39 น. - comment id 798437
ไฟเขียวผ่านตลอดคร่า อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
