ลำนำโศก

อกสะท้อนไหวหวั่นลำนำโศก
ครวญวิโยคหวนไห้คำนึงถึง
ใจเจ็บหวนรัญจวนเฝ้ารำพึง
เสียงอลอึงยังกึกก้องทุกวันวาร
เพียงคำรักพัดผ่านใจพลิกพลิ้ว
หากปลิดปลิวด้วยความลวงนึกสงสาร
กล่อมใจเอยจงเจ้าอย่าทรมาน
เพียงลมพานผ่านพัดไม่ย้อนคืน
ยามนิทราหลับฝันพักกับหมอน
ใจรอนรอนมิวายเว้นสร่างสะอื้น
ตอกย้ำเอาหลับฝันเพียงชั่วคืน
ใจยังรื่นขื่นทรวงด้วยพิษลา
เหลือบฝันพร่างพรายพรมห่มใจเหงา
รอยรักเศร้าตราตรึงเจ็บเพียบหนักหนา
รอยน้ำตาหวั่นไหวรักพัดพัดลา
โปรยน้ำตาร่วงรินลับดับใจรอน

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ตมิสา 4 ธ.ค. 2550 18:01 น. - ID 110273

749

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/110273 ที่มา: ................. , ตมิสา

comments powered by Disqus

พิมญดา

4 ธันวาคม 2550 18:18 น. - comment id 796693

gเข้าใจความรู้สึกคะเพิ่งผ่านมา
เปงกำลังใจคะ..สู้ๆๆๆ

นางสาวใบไม้

5 ธันวาคม 2550 00:08 น. - comment id 796808

"เหลือบฝันพร่างพรายพรมห่มใจเหงา"
มีเพียงเรากับปวดร้าว...หวั่นไหว
เช็ดน้ำตารับความว่างเปล่าของหัวใจ
จะเป็นไร..จงยอมรับกับความจริง

*

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ