หาดหยงหลิน

มาโนช

มาหยงหลิน  คราใด  ใจคะนึง
หวลคิดถึง  วันวาร  ที่ผ่านพ้น
ถึงจะผ่าน  กาลนาน  เหลือล้น
ยังคิดถึง  เธอคนนั้น  ไม่รู้หาย
            ทุกชีวิต  ลิขิตแล้ว  เป็นแนวทาง
             ให้ต้องห่าง  พลัดพราก  จากใจกาย
             ตะวันยอแสง  รักสลาย  กลายเป็นฝัน
             เธอกับฉัน  กลายกลับ  ดั่งคนอื่น
มาหยงหลิน  คราใด  ใจระทม
ทุกข์ทับถม  ใจคงมั่น  ทุกวันคืน
แอบกล้ำกลืน  ก้อนสะอื้น  ไม่ลืมเธอ
ใจละเมอ  มองตะวัน  ลับเหลี่ยมผา				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน