บทเพ้อพร่ำในค่ำหนาว ลมหนาว...... พัดอ่อนอ่อนอยู่นานยาวหลายคราวค่ำ ไล้ลมลิ้วผิวเนื้อต้องเนื้อช้ำ แหละหัวใจเจ็บประจำอยู่นานนัก จึงลมหนาวคราวก่อนย้อนความว่า ใครคือคนที่ข้าเคยรู้จัก ใครที่ข้าปรารถนาจะทายทัก และใครใดที่ข้ารัก ข้าคุ้นเคย วันเวลาเก่าเก่ายังย้อนย้ำ ความรู้สึกหวนคำเคยเอื้อนเอ่ย บทความรักกำหนดบทลงเอย ใต้ความเฉยช้าช้าของอารมณ์ อาจไม่ทันรู้สึก ทันนึกคิด จึงความรักกระชากชีวิตให้ติดหล่ม แหละแม้แต่หยาดหนาวที่ร้าวลม ยังมิอาจห้อมห่มให้อุ่นไอ ในค่ำหนาว คืนนั้น คนรักของความผูกพัน เขาไปไหน เพียงที่ข้าเคลิ้มอยู่ครู่อึดใจ ใคร เล่าใคร ..............มาพรากเธอ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เป็นบทเพ้อพร่ำในค่ำหนาว อาจปีนี้นานยาว จึงหนาวเก้อ แหงนหน้ามองท้องฟ้าพร่า, ละเมอ คงเหลือเพียงเสียงพร่ำเพ้อ ถึงเธอเท่านั้น......
แดนไกล ไลบีเรีย 2 ธ.ค. 2550 23:00 น. - ID 110199 
1292
0
0
2 ธันวาคม 2550 23:15 น. - comment id 795861
ดีจ้า ดช แดนไกลอุ๊บส์ เขียนบทกลอนแบบนี้ ต้องไม่ใช่ ดช แล้วเนอะ
เพ้อๆ ได้เรื่องอีกแล้วนะนี่
3 ธันวาคม 2550 08:39 น. - comment id 795920
เป็นบทเพ้อพร่ำที่ละมุนละไมจริงน้อ หนุ่มใต้ คงหนาวลมทะเล ที่พัดเห่หรือเปล่า ได้ยินว่า อยู่ใต้ ไม่มีฤดูหนาวนี่ หนาวมาจากไหนเอ่ย หนาวใจแน่เลย อิอิ
3 ธันวาคม 2550 13:56 น. - comment id 796049
หมดไฟป่ะคะ เห็นหนาวอ่ะ อิ อิ อ่ะ ล้อเล่น
3 ธันวาคม 2550 15:38 น. - comment id 796095
เพ้อหน้าหนาวพอดีเลยนะคะ...
3 ธันวาคม 2550 21:38 น. - comment id 796315
เอ.. แล้วที่นั่นมันหนาวชื้น หรือหนาวแห้งนะ พี่จำไม่ได้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
