ถ้าความรักเป็นได้ทุกอย่างที่ใจปรารถนา ความรัก คือ คุณ... ความรัก คือ ดอกไม้ สายลม ท้องฟ้า... คือแม่น้ำ... คือ อีกหลายๆสิ่ง ฉันเป็นเพียงผู้หญิงที่หยิบดอกไม้ขึ้นมา เพื่อบอกเล่ากับมันว่า... ดอกไม้จ๋าช่วยเอากลิ่นที่หอมของเธอ ฝากสายลม....ไปถึงเขา คนที่ฉันรักจะได้ไหม แล้วช่วยหอบเอาความรัก ที่เขาจะฝากมา ผ่านมากับดวงดาราจะเป็นไร ฉันรักเขาเหลือเกิน เขาจะมองผ่านมาทางฉันบ้างไหม ทางเดินที่เงียบเหงาของฉันจะสดใสขึ้นมาบ้างหรือไม่ ฉันอยากมีเขาอยู่ข้างกาย ได้โปรดเถิดท้องฟ้า ช่วยทำให้ฝนลงมาซับน้ำตา ที่มีแต่ความคิดถึงของฉันเสียที ...คิดถึงเหลือเกิน
28 พฤศจิกายน 2550 00:33 น. - comment id 794258
น้องพาย.... พี่เอาดอกไม้มาฝากในยามดึกจาก เหมา มาเป็นสวนเลยน๊า อิอิ แวะมาทักทายยามดึกจ้ะ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
28 พฤศจิกายน 2550 05:21 น. - comment id 794283
สายลมหนาวและท้องฟ้าแห่งรัตติกาล ข้าขอวานฝากรักไปจะได้ไหม จงพัดพาความรักในหัวใจ ถึงคนไกลที่คิดถึงไม่เสื่อมคลาย
1 ธันวาคม 2550 14:25 น. - comment id 795413
To.. พี่ศรรกรา หอบดอกไม้มาให้ยามดึกแบบนี้ น้องพายขอทายว่าเป็นดอกราตรีแน่เลย ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน
1 ธันวาคม 2550 14:30 น. - comment id 795417
To.. Darkness_Hero โอ้..สายลมแห่งรัตติกาล เจ้าพัดพานจากที่ใด กลิ่นหอมนั้น...ความคิดถึงใช่หรือไม่ บอกถึงคนไกล มิเสื่อมคลาย ความผูกพัน
27 มีนาคม 2551 04:36 น. - comment id 835117
ลม... สายลมแห่งความว่างเปล่าเอย.... นำพา อดีต หรือ อนาคต นำพา ความสุข หรือ ความเศร้า นำพา รักแท้ หรือ รักลวง นำพา การพานพบ หรือการลาจาก...... ลม... สายลมแห่งความว่างเปล่าเอย.... บอกข้าได้ไหม ในความว่างเปล่า ของเจ้านั้นมีอะไร บอกข้าได้ไหม ข้าจะได้อะไรจากความว่างเปล่านั้น บอกข้าได้ไหม ว่าข้าควรหรือไม่ที่จะตามเจ้าต่อไป บอกข้าได้ไหม ข้าจากมาสู่ความว่างเปล่าแห่งเจ้าเพื่ออะไร ลม.......... สายลมแห่งความว่างเปล่าเอย..............