จะเอื้อมเด็ดดอกฟ้า สุดาดวง ใจก็ห่วงนุชน้อง จะหมองขวัญ เป็นกระต่ายใฝ่หมายตะกายจันทร์ ดาวตะวันโน่นแน่ะ..ถึงคู่ควร หมาเห่าใบตองแห้งหมดแรงเห่า ชีวิตเขาทั้งชีวิต คิดถี่ถ้วน ทวนไตร่ตรองกรองการควรไม่ควร ตัดสินใจถอดตรวน ที่ตีตรึง ลาแล้วหนาดอกฟ้า แห่งชีวิต ไถ่ถอนสิทธิ์เคยครอง ในครั้งหนึ่ง หากวันหน้าเธอยังไร้ซึ่งตรวนตรึง ฉันจะไปให้ถึง..ซึ่งฟ้านั้น ไม่อยากเด็ดดอกฟ้ามาต่ำต้อย ไม่อยากให้สาวน้อย ถูกใครหยัน มีแต่ไต่ให้สูง จึงควรกัน แล้วเมื่อถึงตะวัน..จะกลับมา
..สายลมทะเล.. 23 พ.ย. 2550 18:13 น. - ID 109907 
1250
2
0
23 พฤศจิกายน 2550 18:38 น. - comment id 792685
ไม่ต้องครับ ประเดี๋ยวดาวก็ตกแล้ว..
23 พฤศจิกายน 2550 21:17 น. - comment id 792750
พี่สายลม.. สองมือคว้า ดวงดาว ราวสุดเอื้อม จำต้องเอื่อม ระอา น้ำตาไหล ดาวช่างสูง เกินกว่า คว้าสู่ใจ จำต้องมอง ดาวแสนไกล ด้วยใจตรม (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
om
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
