ศรรามศรรัก...
คีตากะ
เสียงขลุ่ยดังฟังหวานผ่านพลิ้วแผ่ว
ดึกดื่นแล้วยลยินไม่สิ้นเสียง
เงี่ยหูฟังดังไกลในสำเนียง
ทำนองเพียงเพลงรักสักวา
นอนซมไข้พิษใจจากใครหนึ่ง
ด้วยลึกซึ้งคำเจ้าเฝ้าโหยหา
เนื้อเพลงรักจากใจรินไหลมา
เคล้าขลุ่ยพาเพราะพริ้งยิ่งดนตรี
ก่อเกิดเพลงบรรเลงไหวสุดไพเราะ
สะกิดเซาะซาบทรวงท่วงวิถี
แดสะเทือนเหมือนสะท้านซ่านดนตรี
ดั่งวจีน้องขานคำหวานมา
ยอมพ่ายแพ้แก่นุชสุดคิดถึง
เพียงบทหนึ่งจากใจในภาษา
พี่จนถ้อยร้อยกรองนองน้ำตา
มิอาจหาถ้อยคำมารำพัน
ขออกไข้ต่อไปให้สาสม
แพ้คำคมจากใครคนในฝัน
อยู่ตั้งไกลไยทำย่ำยีกัน
นั่งคิดผันคำรักปักใจเรา
ราวศรรามข้ามฟ้ามาอากาศ
พี่ขยาดหวาดกลัวมัวขลาดเขลา
เผลอลืมจิตคิดระวังนั่งซึมเซา
ถูกศรเข้าอย่างจังลืมตั้งตัว
พี่ยอมวายหมายเจ้าเข้าใจบ้าง
ด้วยรักนางสุดใจให้ทูลหัว
ยอมเป็นทาสจอมใจไม่เกรงกลัว
แม้นเจ็บตัวเจ็บใจไม่ระอา....