ดวงดารา นับล้านดวง บนฟากฟ้า ละลานตา วิบวับ จับพราวแสง กระพริบพราว วาวระยับ ดุจจำแลง เจ้าเปล่งแสง ส่องสว่าง ถึงกลางใจ เอื้อมมือคว้า เท่าใด ไม่เคยถึง จะดื้อดึง พยายาม ไปถึงไหน เหมือนเอื้อมคว้า รักจากเจ้า ยอดดวงใจ ยิ่งเอื้อมไป ยิ่งไกล ไปทุกที มองดูเงา ของเรา ในสายน้ำ สุดแสนช้ำ เราต่าง กันเหลือที่ เขาร่ำรวย สุขสบาย ใจเต็มที่ แต่เรานี้ แค่กวี ที่แสนจน เขามีรถ มีบ้าน พร้อมทุกอย่าง แต่เรายัง เดินดิน ถิ่นถนน มิอาจพราก เขาลำบาก อีกสักคน แค่นักกลอน จน-จน ใครจะแล แอบรักเขา เห่าเครื่องบิน อยู่เช้าค่ำ แสนสุดช้ำ เขาไม่สน ไม่แยแส แสนเจ็บปวด ร้าวรวด ในดวงแด เขาไม่แคร์ เพราะเราจน ไม่เจียมใจ
หยาดเพชร...มณีพลอย 21 พ.ย. 2550 10:55 น. - ID 109811 
1008
2
0
21 พฤศจิกายน 2550 12:16 น. - comment id 791453
แม้ดอกฟ้า..นั้นจะสูง..เทียมเท่าฟ้า แต่ดอกฟ้า..หากไร้ดิน..สิ้นความหมาย ดั่งโลกนี้..อยู่ด้วยกัน..จนมลาย ทั้งดอกไม้..ดินฟ้า..และใจคน
21 พฤศจิกายน 2550 13:55 น. - comment id 791526
ดอกฟ้า หมาวัด หมาวัด ดอกฟ้า ร่วงโรย ลงมา หมาเยี่ยว ใส่เอย..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
