*-*-*ล่๏งล๏€*-*-*

ตะวันยามเย็น

เธอกล่าวคำ ว่าเลิกกัน ก่อนวางสาย 
คำสุดท้าย ใจสลาย แหลกเหลวสิ้น 
ตัวเริ่มชา น้ำตาพร่า ไหลหลั่งริน 
ไอรักกลิ่น เคยหอมฟุ้ง กลับจางไป 
หลังพิงตู้ เข่าทรุด มือปิดหน้า 
ปาดน้ำตา หลั่งไหล ไม่ขาดสาย 
มองรอบข้าง ปราศจาก ใครข้างกาย 
นั่งใจหาย ล่องลอย ปล่อยรักไป				
comments powered by Disqus
  • พิมญดา

    13 พฤศจิกายน 2550 21:31 น. - comment id 788072

    เธอกล่าวคำ ว่าเลิกกัน ก่อนวางสาย 
    คำสุดท้าย ใจสลาย แหลกเหลวสิ้น 
    ตัวเริ่มชา น้ำตาพร่า ไหลหลั่งริน 
    ไอรักกลิ่น เคยหอมฟุ้ง กลับจางไป 
    
    หลังพิงตู้ เข่าทรุด มือปิดหน้า 
    ปาดน้ำตา อาบแก้ม ที่หลั่งไหล
    เหลือเพียงเงา นั่งซึมเศร้า ไม่มีใคร
    ร้าวหัวใจ แทบแตก แยกจากกาย
    
    ลองล่องใจ ปล่อยรักไปตามใจเขา
    คนปวดร้าว คงใจเบา เฝ้าวันหาย
    ใช้เวลาเท่าใดหนอ เจ็บละลาย
    ความสุขกายสุขใจให้หวนคืน10.gif
  • พิมญดา

    13 พฤศจิกายน 2550 21:33 น. - comment id 788074

    ขออภัยคะแก้บรรทัด2
    
    ลอยล่องไจ ปล่อยเขาไป ตามใจเขา36.gif29.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 พฤศจิกายน 2550 22:55 น. - comment id 788120

    เธอบอกว่ารักเขาเรื่องเราจบ
    แล้วอำลาไม่คิดพบกันครั้งใหม่
    แต่ใจฉันแทบสลายเหมือนตายไป
    เพราะเจ็บในเจ็บลึก...เกินนึกตรอง
    
    11.gifเป็นกำลังใจให้นะค่ะ11.gif
  • ตะวันยามเย็น

    14 พฤศจิกายน 2550 18:22 น. - comment id 788499

    ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายนะฮะ
    คุณ พิมญดา และคุณ ผู้หญิงไร้เงาด้วยนะฮะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน